جامعیت قرآن در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳۰ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۰۷
، ۳۰ مارس ۲۰۲۳جایگزینی متن - '== مفهومشناسی ==' به '== معناشناسی =='
(←پانویس) |
جز (جایگزینی متن - '== مفهومشناسی ==' به '== معناشناسی ==') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = جامعیت قرآن| عنوان مدخل = جامعیت قرآن| مداخل مرتبط = [[جامعیت قرآن در قرآن]] - [[جامعیت قرآن در حدیث]] - [[جامعیت قرآن در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = جامعیت قرآن| عنوان مدخل = جامعیت قرآن| مداخل مرتبط = [[جامعیت قرآن در قرآن]] - [[جامعیت قرآن در حدیث]] - [[جامعیت قرآن در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== | == معناشناسی == | ||
واژه [[جامعیت]] مصدر صناعی به معنای جامعبودن است و جامع به معنای گردآورنده و فراهمآورنده اجزا با یکدیگر است.<ref>دهخدا، لغتنامه دهخدا، ۵/۶۴۷۵.</ref> در اصطلاح [[علوم قرآنی]] [[جامعیت قرآن]]، به معنای توجه [[قرآن]] به همه جوانب مادی و [[معنوی]] و فردی و [[اجتماعی]] [[انسان]] است.<ref>طوسی، التبیان، ۴/۱۲۸–۱۲۹؛ مطهری، مجموعه آثار استاد شهید مطهری، ۳/۱۹۰.</ref> برخی نیز معتقدند جامعیت قرآن، به معنای وجود تمام اصول [[احکام]] و [[قوانین]] در آن است.<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۸/۲۷۴–۲۷۶.</ref> | واژه [[جامعیت]] مصدر صناعی به معنای جامعبودن است و جامع به معنای گردآورنده و فراهمآورنده اجزا با یکدیگر است.<ref>دهخدا، لغتنامه دهخدا، ۵/۶۴۷۵.</ref> در اصطلاح [[علوم قرآنی]] [[جامعیت قرآن]]، به معنای توجه [[قرآن]] به همه جوانب مادی و [[معنوی]] و فردی و [[اجتماعی]] [[انسان]] است.<ref>طوسی، التبیان، ۴/۱۲۸–۱۲۹؛ مطهری، مجموعه آثار استاد شهید مطهری، ۳/۱۹۰.</ref> برخی نیز معتقدند جامعیت قرآن، به معنای وجود تمام اصول [[احکام]] و [[قوانین]] در آن است.<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۸/۲۷۴–۲۷۶.</ref> | ||
[[امام خمینی]] برای جامعیت قرآن دو جهت ظاهری و [[باطنی]] قائل است. جامعیت ظاهری به این معناست که قرآن برای همه افراد [[بشر]]، در همه زمانها نازل شده و برنامه دارد و برطرفکننده همه [[نیازهای بشری]] است؛<ref>امام خمینی، آداب الصلاة، ۳۱۰.</ref> و جامعیت باطنی به معنای دربرداشتن همه مراتب عالم از مرتبه [[احدیت]] [[غیبی]] تا مرتبه [[عالم طبیعت]] است.<ref>امام خمینی، تعلیقات علی شرح فصوص الحکم، ۵۰.</ref> | [[امام خمینی]] برای جامعیت قرآن دو جهت ظاهری و [[باطنی]] قائل است. جامعیت ظاهری به این معناست که قرآن برای همه افراد [[بشر]]، در همه زمانها نازل شده و برنامه دارد و برطرفکننده همه [[نیازهای بشری]] است؛<ref>امام خمینی، آداب الصلاة، ۳۱۰.</ref> و جامعیت باطنی به معنای دربرداشتن همه مراتب عالم از مرتبه [[احدیت]] [[غیبی]] تا مرتبه [[عالم طبیعت]] است.<ref>امام خمینی، تعلیقات علی شرح فصوص الحکم، ۵۰.</ref> |