الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
'''[[لیلة القدر| لیلة القدر]]''' به معنی «شب ارزشمند» و «شب تقدیر و سرنوشت» است. لیلة القدر، شب [[نزول قرآن]] بر [[پیامبر اکرم]] {{صل}} است که در [[ماه رمضان]] اتفاق افتاده است. از لیلة القدر به عنوان شب اندازه‌گیری امور و اَعمار (عمرها) نیز، یاد می‌شود. شبی که در تعیین آن [[اختلاف]] وجود دارد و یکی از شب‌های دهه آخر [[ماه مبارک رمضان]] است که نزد [[شیعیان]] یکی از سه شب نوزدهم، بیست و یکم و بیست و سوم و نزد اکثر [[اهل سنت]]، احتمالاً شب بیست و هفتم است. در روایتی از [[امام صادق]] {{ع}} نقل شده که: «تقدیر مقدرات، در شب نوزدهم، تحکیم آن در شب بیست و یکم و امضاء آن در شب بیست و سوم است». شاید اینکه در [[روایات]]، شب قدر به طور مشخص و دقیق، بیان نگردیده، این باشد که [[مردم]] به همه این شب‌ها اهمیت بدهند تا بیشتر و بهتر آمادگی برای [[تقرب الی الله]] و در نتیجه لطافت [[روح]] بیشتری پیدا کنند. [[شب زنده‌داری]] در شب قدر بسیار تأکید و سفارش شده است.
'''[[امام علی| امام علی]]''' {{ع}} روز جمعه سیزدهم [[ماه رجب]]، سی سال پس از [[عام الفیل]] و بیست و سه سال قبل از هجرت در [[مکه]] و درون [[کعبه]] معظمه به دنیا آمد. پدر ایشان [[ابوطالب]] و مادرش [[فاطمه بنت اسد]] بود.


دلیل [[فضیلت]] این شب بر شب‌های دیگر به اعتبار اموری است که در این شب برآورده می‌شود که بر اساس [[آموزه‌های دینی]] مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از:
[[امام علی]] {{ع}} کنیه‌های متعددی بر اساس نام فرزندانش داشته است مثل: [[ابوالحسن]]، [[ابوالحسنین]] و [[القاب]] فراوان [[امام علی]] {{ع}} نیز همگی بر [[مدح]] و [[شخصیت]] والای ایشان دلالت دارد مانند: [[امیرالمؤمنین]].
# شب نزول [[قرآن]]: از [[آیات قرآن]] به‌خوبی استفاده می‌شود که این کتاب در [[ماه مبارک رمضان]] نازل شده است‌. [[خداوند متعال]] می‌فرماید: {{متن قرآن|شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ}}؛
# شب تقدیر امور: [[قرآن کریم]] علت دیگر [[فضیلت]] این شب بزرگ را تعیین [[مقدرات]] [[انسان]] قلمداد کرده و می‌فرماید‌: {{متن قرآن|إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُبَارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ}}؛
# شب نزول فرشتگان: [[قرآن کریم]] شب قدر را شب نزول فرشتگان و [[روح]] بر [[زمین]]، برای تقدیر و تعیین سرنوشت بندگان‌ و آوردن هر خیر و برکتی معرفی می‌کند: {{متن قرآن|تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ}}؛
# شب [[رحمت]] و [[مغفرت]] خاصۀ [[الهی]]: در نگرش [[دینی]] زمان و مکان یکی از عواملی است که در [[میزان]] [[ارزش]] و [[پاداش اعمال]] [[انسان]] تأثیر می‌گذارد. شب قدر از جمله شب‌هایی است که مورد عنایت خاص [[خداوند متعال]] قرار گرفته است به‌همین‌خاطر، [[رحمت]] ویژۀ خود را شامل بندگانش می‌کند‌.
# شب تقدیر [[ولایت]] و [[امامت]]: یکی دیگر از امتیازهای شب قدر ولایت و امامت [[ائمۀ اطهار]]{{عم}} است. بر اساس آنچه از [[روایات اسلامی]] بر می‌آید، در کنار دیگر امور هستی که در شب قدر، تقدیر، اندازه‌گیری و امضا می‌گردد، ولایت اهل‌بیت‌{{عم}} نیز در این شب مقدر و امضا گردیده است.
# شب مخصوص [[امام زمان]]{{ع}}: از دیگر ویژگی‌های شب قدر این است که [[خداوند متعال]]، کامل‌ترین و شایسته‌ترین و برترین [[انسان]] را از [[برنامه‌ریزی]] و [[حکم]] خود [[آگاه]] می‌کند‌؛ چراکه [[قرآن کریم]] از استمرار تنزل [[فرشتگان]] و [[روح]] از جانب [[خدای متعال]] خبر می‌دهد و این امر یک ولی می‌خواهد که متولی آن باشد و آن همان [[امام]] [[معصوم]]{{ع}} است و امروزه در وجود [[حضرت مهدی]]{{ع}}، تبلور و ظهور یافته است.


امور ذیل در شب قدر [[مستحب]] است: [[غسل]] کردن در آغاز شب‌های نوزده، بیست و یک و بیست و سوم و نیز در آخر شب بیست و سوم؛ احیا و [[شب زنده داری]] به [[عبادت]]، بسیار [[دعا کردن]] و بسیار [[تلاوت]] کردن [[قرآن]]، [[زیارت امام حسین]] {{ع}}. خواندن [[سوره عنکبوت]] و [[سوره روم]] و هزار بار [[سوره قدر]] در شب بیست و سوم.
فضائل فراوانی برای امیرالمؤمنین {{ع}} بیان شده است، برخی از این [[فضائل]] که از [[پیامبر]] {{صل}} [[نقل]] شده عبارت‌اند از: [[بهترین]] [[بشر]]؛ تقسیم‌کننده [[بهشت و دوزخ]]؛ اولین حامی [[پیامبر]] در [[یوم]] الإنذار؛ فدایی [[رسول خدا]] {{صل}} در [[لیلة المبیت]]؛ [[برادری]] [[پیامبر]]؛ [[شجاعت]] بی نظیر؛ [[سخاوت]] و [[ایثار]]؛ [[جان]] [[پیامبر]]؛ پدر [[امت]]؛ [[میزان]] [[اعمال]] و... .


<div class="mainpage_box_more">[[ لیلة القدر|ادامه]]</div>
دوران کودکی امام با قطحی در [[مکه]] هم‌زمان شد، به‌گونه‌ای که [[زندگی]] بر [[ابوطالب]] سخت می‌گذشت. به همین [[دلیل]] [[سرپرستی]] [[علی]] {{ع}} را [[پیامبر]] {{صل}} بر عهده گرفت. [[امام علی]] {{ع}} در [[غار حرا]] و هنگام [[بعثت پیامبر خاتم]] {{صل}} در کنار آن حضرت حضور داشت و صدای ناله [[شیطان]] را هنگام [[نزول وحی]] شنید. بعد از [[بعثت]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} [[امیرالمؤمنین]] لحظه‌ای [[همراهی]] و [[تبعیت]] محض از [[پیامبر اکرم]] {{صل}} را رها نکرد. در سال دوم [[هجرت]]، با [[دختر پیامبر]]، [[فاطمه]] {{ع}} [[ازدواج]] کرد. در کنار [[پیامبر]]، به [[دفاع]] از [[اسلام]] و [[مبارزه]] با [[مشرکان]] و [[منافقان]] پرداخت و در همۀ [[غزوات]] [[صدر اسلام]] مانند [[جنگ بدر]]، [[جنگ احد]] و ... ـ جز [[تبوک]] ـ شرکت جست و بارها زخم برداشت و تا مرز [[شهادت]] پیش رفت.‏ [[رسول خدا]] {{صل}} در مسیر بازگشت از آخرین [[حج]] [[عمر]] خویش در [[غدیر خم]]، [[علی]] {{ع}} را به [[جانشینی]] خود تعیین فرمود و همه با آن حضرت [[بیعت]] کردند.
 
مهمترین رویداد پس از [[رحلت پیامبر اسلام]] {{صل}} تشکیل [[شورای سقیفه]] و کنار گذاشتن [[امام علی]] {{ع}} از [[خلافت]] بود که [[پیامبر]] بارها در [[یوم الإنذار]]، [[منزلت]] و [[غدیر]] از آن یاد کرده بود. پس از کشته شدن [[خلیفۀ سوم]]، [[مردم]] به سوی [[امام علی]] {{ع}} [[هجوم]] آوردند، [[امام]] با [[اصرار]] [[مردم]] و [[تمام شدن حجت]]، [[خلافت]] را قبول کردند.
 
ایشان در دوران کوتاه [[حکومت]] با سه گروه روبرو بود: الف) کسانی که [[بیعت]] کرده بودند، اما به دنبال مقام و [[منصب]] بودند، اینها [[ناکثین]] بودند که [[جنگ جمل]] را علیه [[امام]] به راه انداختند؛ ب) [[معاویه]] او مقابل [[امام]] {{ع}} ایستاد و [[جنگ صفین]] میان [[سپاه امام]] و [[معاویه]] ([[قاسطین]]) درگرفت؛ ج) [[خوارج]]، گروهی از [[سپاه]] حضرت بودند که به [[دلیل]] کوته‌بینی در مقابل [[امام]] قرار گرفتند و [[جنگ نهروان]] را به [[امام]] [[تحمیل]] کردند.
 
[[امام علی]] {{ع}} در [[سحرگاه]] نوزدهم [[ماه مبارک رمضان]] سال چهل [[هجری]] در [[محراب]] [[مسجد کوفه]] با ضربت [[شمشیر]] [[ابن ملجم مرادی]] مجروح شد و دو روز بعد در [[شب]] بیست و یکم [[ماه رمضان]] در حالی که شصت و سه سال از [[عمر]] ایشان می‌گذشت به [[شهادت]] رسید.
 
<div class="mainpage_box_more">[[امام علی علیه‌السلام|ادامه]]</div>
۱۱۵٬۶۳۵

ویرایش