بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== [[ولایت]] و [[رهبری]] [[اهل بیت]] == | == [[ولایت]] و [[رهبری]] [[اهل بیت]] == | ||
[[ولایت]] و [[رهبری]] [[اهل بیت]] | [[ولایت]] و [[رهبری]] [[اهل بیت]] دلایل عقلی و [[نقلی]] بسیاری دارد. از نظر [[عقل]] و با توجه به [[فلسفه امامت]]، [[عصمت]] یکی از مهم‌ترین شرایط [[امام]] است. آیاتی از [[قرآن]] نیز بر این مطلب دلالت می‌کند<ref>ر.ک: آیه اولی الأمر وآیه صادقین.</ref>. از سوی دیگر [[اهل بیت]] از ویژگی [[عصمت]] برخوردارند، بنابراین، [[امامت]] و [[رهبری]] [[امت اسلامی]] پس از [[پیامبر]] گرامی به آنان اختصاص دارد. | ||
علاوه بر این، [[اطاعت]] از [[اهل بیت]] [[واجب]] است. [[دلایل]] [[وجوب پیروی]] از [[اهل بیت]] اطلاق دارد و همه بایدها و نبایدهای مربوط به [[زندگی]] [[مسلمانان]] را شامل می‌شود و در این جهت تفاوتی میان مسایل [[عبادی]]، [[اقتصادی]] و [[سیاسی]] و [[فرهنگی]] وجود ندارد. به عنوان مثال در [[آیه اولی الأمر]]، [[اطاعت از اولی الأمر]] همان | علاوه بر این، [[اطاعت]] از [[اهل بیت]] [[واجب]] است. [[دلایل]] [[وجوب پیروی]] از [[اهل بیت]] اطلاق دارد و همه بایدها و نبایدهای مربوط به [[زندگی]] [[مسلمانان]] را شامل می‌شود و در این جهت تفاوتی میان مسایل [[عبادی]]، [[اقتصادی]] و [[سیاسی]] و [[فرهنگی]] وجود ندارد. به عنوان مثال در [[آیه اولی الأمر]]، [[اطاعت از اولی الأمر]] همان جایگاه و گستره‌ای را دارد که [[اطاعت]] از [[پیامبر]] {{صل}} دارد. [[اولی الأمر]] چنان که بیان گردید از ویژگی [[عصمت]] برخوردارند و این ویژگی به [[اهل بیت]] [[پیامبر]] {{صل}} اختصاص دارد. | ||
نکته درخور توجه در این باره این است که در بسیاری از نقل‌های [[حدیث ثقلین]]، هم [[تمسک]] به [[اهل بیت]] بیان شده است و هم [[ولایت]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} به عبارت دیگر، در جریان [[غدیر خم]]، [[پیامبر]] گرامی هم درباره [[عترت]] و [[اهل بیت]] خود سخن گفت و [[مسلمانان]] را به [[پیروی]] از آنان سفارش کرد، و هم [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} را به عنوان ولی و [[رهبر]] [[امت اسلامی]] پس از خود معرفی کرد<ref>ینابیع المودة، ص۳۶ـ ۴۰.</ref>. [[پیامبر]] {{صل}} با این کار نشان داد که [[ولایت]] و [[رهبری]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} نخستین گام در جهت تحقق بخشیدن به مفاد [[حدیث ثقلین]] است. | نکته درخور توجه در این باره این است که در بسیاری از نقل‌های [[حدیث ثقلین]]، هم [[تمسک]] به [[اهل بیت]] بیان شده است و هم [[ولایت]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} به عبارت دیگر، در جریان [[غدیر خم]]، [[پیامبر]] گرامی هم درباره [[عترت]] و [[اهل بیت]] خود سخن گفت و [[مسلمانان]] را به [[پیروی]] از آنان سفارش کرد، و هم [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} را به عنوان ولی و [[رهبر]] [[امت اسلامی]] پس از خود معرفی کرد<ref>ینابیع المودة، ص۳۶ـ ۴۰.</ref>. [[پیامبر]] {{صل}} با این کار نشان داد که [[ولایت]] و [[رهبری]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} نخستین گام در جهت تحقق بخشیدن به مفاد [[حدیث ثقلین]] است. | ||
نکته دیگر اینکه در برخی از نقل‌های [[حدیث ثقلین]]، از [[قرآن]] و [[اهل بیت]] با عنوان خلیفتین تعبیر شده است: {{متن حدیث|إِنِّي تَرَكْتُ فِيكُمُ الْخَلِيفَتَيْنِ كَامِلَتَيْنِ: كِتَابَ اللَّهِ، وَعِتْرَتِي}}<ref>المسند، ج۵، ص۱۸۱؛ مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۶۳؛ فیض القدیر، ج۳، ص۱۴؛ کنزالعمال، ج۱، ص۱۶۶؛ نفحات الأزهار، ج۲، ص۲۸۴ـ ۲۸۵.</ref>، مطابق این [[حدیث]]، [[اهل بیت]]، [[جانشینان]] | نکته دیگر اینکه در برخی از نقل‌های [[حدیث ثقلین]]، از [[قرآن]] و [[اهل بیت]] با عنوان خلیفتین تعبیر شده است: {{متن حدیث|إِنِّي تَرَكْتُ فِيكُمُ الْخَلِيفَتَيْنِ كَامِلَتَيْنِ: كِتَابَ اللَّهِ، وَعِتْرَتِي}}<ref>المسند، ج۵، ص۱۸۱؛ مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۶۳؛ فیض القدیر، ج۳، ص۱۴؛ کنزالعمال، ج۱، ص۱۶۶؛ نفحات الأزهار، ج۲، ص۲۸۴ـ ۲۸۵.</ref>، مطابق این [[حدیث]]، [[اهل بیت]]، [[جانشینان]] پیامبرند و [[جانشینی]] آنان همه جانبه است. | ||
در [[حدیث]] دیگری پس از بیان | در [[حدیث]] دیگری پس از بیان اینکه [[پیامبر]] {{صل}} [[قرآن و عترت]] را به عنوان دو [[میراث]] گران‌بهای خود برای [[امت اسلامی]] معرفی کرده است، این مطلب بیان شده است که [[زمین]] هیچ‌گاه از [[اهل بیت]] خالی نخواهد بود، زیرا اگر چنان شود، [[زمین]] بر اهلش [[خشم]] خواهد گرفت، سپس فرمود: خدایا تو هرگز [[زمین]] را از [[حجت]] خود خالی نخواهی گذاشت، آنان از نظر تعداد اندک و از نظر [[منزلت]] در پیشگاه [[خداوند بزرگ]] ترین [[مقام]] را دارند<ref>ینابیع المودّة، ص۲۷.</ref> بنابراین، [[اهل بیت]]، [[حجت‌های خداوند]] بر زمین‌اند و [[امامت]] و [[رهبری]] از آن [[حجت‌های خداوند]] است. | ||
[[گواه]] دیگر بر | [[گواه]] دیگر بر اینکه [[حدیث ثقلین]] بر [[امامت اهل بیت]] {{عم}} دلالت می‌کند، این است که [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در مواردی به آن [[احتجاج]] کرده است که روز [[شوری]] از آن جمله است<ref>مناقب ابن مغازلی، ص۱۲۲.</ref>. | ||
مورد دیگر، [[احتجاج]] با [[طلحه]]، [[عبدالرحمن بن عوف]] و [[سعد بن ابووقّاص]] است<ref>ینابیع المودة، ص۴۳.</ref> و مورد دیگر، [[احتجاج]] وی در زمان [[خلافت عثمان]] و در [[مسجد]] [[پیامبر]]، در برابر جمعی از [[صحابه]] است<ref>مناقب ابن مغازلی، ص۱۳۷.</ref>.<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[اهل بیت - ربانی گلپایگانی (مقاله)|مقاله «اهل بیت»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]] ص ۵۳۹-۵۴۹.</ref> | مورد دیگر، [[احتجاج]] با [[طلحه]]، [[عبدالرحمن بن عوف]] و [[سعد بن ابووقّاص]] است<ref>ینابیع المودة، ص۴۳.</ref> و مورد دیگر، [[احتجاج]] وی در زمان [[خلافت عثمان]] و در [[مسجد]] [[پیامبر]]، در برابر جمعی از [[صحابه]] است<ref>مناقب ابن مغازلی، ص۱۳۷.</ref>.<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[اهل بیت - ربانی گلپایگانی (مقاله)|مقاله «اهل بیت»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]] ص ۵۳۹-۵۴۹.</ref> | ||