جز
جایگزینی متن - 'ابن ابی حاتم' به 'ابن ابیحاتم'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'ابن ابی حاتم' به 'ابن ابیحاتم') |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
برخی او را به [[اختلاف]] ابن خنیس، ابو حبیش و خنیس نیز گفته و شرح حال وی را ذیل این نامها تکرار کردهاند، که بیانگر تصحیف روشنی است. [[ابونعیم]]، ابوخنیس را مشهور و خنیس را توهم<ref>ابن اثیر، ج۲، ص۱۸۹. البته در معرفة الصحابه موجود، ج۲، ص۹۹۱، ابن خنیس ضبط شده است.</ref> و زبیدی<ref>زبیدی، ج۴، ص۱۴۳.</ref> آن را صحیحتر دانسته است. نام وی معلوم نیست و از شرح حال وی، جز [[همراهی]] با [[رسول خدا]] {{صل}} در [[نبرد]] [[تهامه]] ([[غزوه حدیبیه]]) اطلاع چندانی در دست نیست. او در این [[سفر]]، از [[گرسنگی]] شدید [[اصحاب]] خبر داده و گفته است [[مسلمانان]] در بازگشت از [[حدیبیه]]<ref>شامی، ج۵، ص۵۸.</ref> در منطقه عسفان با کمبود زاد و توشه روبه رو شدند و [[انصار]] به رسول خدا {{صل}} پیشنهاد کردند برای [[رهایی]] از گرسنگی، شتران سواری را بکشند<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۶۵ و ۸۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۹۳.</ref>. رسول خدا {{صل}} با این پیشنهاد موافقت کرد، ولی [[عمر بن خطاب]] برای اینکه افراد بدون مرکب نباشند، پیشنهاد داد هر کس اضافههای طعام خود را بیاورد تا [[پیامبر]] آنها را [[تبرک]] کند. [[حضرت]] نظر [[عمر]] را پذیرفت و اشخاص، باقی مانده [[خوراک]] خود را آوردند و چون آنها کم بود، رسول خدا {{صل}} بر آنها دعای [[برکت]] خواند. بدین گونه، [[لشکریان]] [[سیر]] شدند و حتی برخی آنقدر طعام برداشتند که جایی برای حمل آنها نداشتند، در حالی که [[غذا]] همچنان باقی بود<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۸۸؛ ابن ابی عاصم، ج۵، ص۲۳۸؛ ابن | برخی او را به [[اختلاف]] ابن خنیس، ابو حبیش و خنیس نیز گفته و شرح حال وی را ذیل این نامها تکرار کردهاند، که بیانگر تصحیف روشنی است. [[ابونعیم]]، ابوخنیس را مشهور و خنیس را توهم<ref>ابن اثیر، ج۲، ص۱۸۹. البته در معرفة الصحابه موجود، ج۲، ص۹۹۱، ابن خنیس ضبط شده است.</ref> و زبیدی<ref>زبیدی، ج۴، ص۱۴۳.</ref> آن را صحیحتر دانسته است. نام وی معلوم نیست و از شرح حال وی، جز [[همراهی]] با [[رسول خدا]] {{صل}} در [[نبرد]] [[تهامه]] ([[غزوه حدیبیه]]) اطلاع چندانی در دست نیست. او در این [[سفر]]، از [[گرسنگی]] شدید [[اصحاب]] خبر داده و گفته است [[مسلمانان]] در بازگشت از [[حدیبیه]]<ref>شامی، ج۵، ص۵۸.</ref> در منطقه عسفان با کمبود زاد و توشه روبه رو شدند و [[انصار]] به رسول خدا {{صل}} پیشنهاد کردند برای [[رهایی]] از گرسنگی، شتران سواری را بکشند<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۶۵ و ۸۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۹۳.</ref>. رسول خدا {{صل}} با این پیشنهاد موافقت کرد، ولی [[عمر بن خطاب]] برای اینکه افراد بدون مرکب نباشند، پیشنهاد داد هر کس اضافههای طعام خود را بیاورد تا [[پیامبر]] آنها را [[تبرک]] کند. [[حضرت]] نظر [[عمر]] را پذیرفت و اشخاص، باقی مانده [[خوراک]] خود را آوردند و چون آنها کم بود، رسول خدا {{صل}} بر آنها دعای [[برکت]] خواند. بدین گونه، [[لشکریان]] [[سیر]] شدند و حتی برخی آنقدر طعام برداشتند که جایی برای حمل آنها نداشتند، در حالی که [[غذا]] همچنان باقی بود<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۸۸؛ ابن ابی عاصم، ج۵، ص۲۳۸؛ ابن ابیحاتم، ج۹، ص۳۶۷؛ ابن ماکولا، ج۲، ص۲۴۰.</ref>. | ||
براساس [[روایت]] دیگری که از طریق [[فرزندان]] و [[نوادگان]] عمر نقل شده و نامی از ابوخنیس در [[سند]] آن نیست، رسول خدا {{صل}} خودش در مقابل پیشنهاد انصار، چنین کاری کرد و عمر آن واقعه را فقط روایت کرده است<ref> واقدی، ج۲، ص۶۱۶ [بدون ذکر سند]؛ ابن کثیر، ج۶، ص۱۲۶.</ref><ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوخلف»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۲۶۸.</ref> | براساس [[روایت]] دیگری که از طریق [[فرزندان]] و [[نوادگان]] عمر نقل شده و نامی از ابوخنیس در [[سند]] آن نیست، رسول خدا {{صل}} خودش در مقابل پیشنهاد انصار، چنین کاری کرد و عمر آن واقعه را فقط روایت کرده است<ref> واقدی، ج۲، ص۶۱۶ [بدون ذکر سند]؛ ابن کثیر، ج۶، ص۱۲۶.</ref><ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوخلف»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۲۶۸.</ref> |