جز
جایگزینی متن - 'ابن ابی حاتم' به 'ابن ابیحاتم'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'ابن ابی حاتم' به 'ابن ابیحاتم') |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
[[غلام]] زنی از تیره بلی<ref>از قضاعة بن عدنان؛ ر. ک: ابن حزم، ص۴۴۰.</ref> به نام ربداء<ref>یا ربذاء؛ ر. ک: ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹.</ref> دختر [[عمرو بن عماره]]<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۲۱-۲۲۲؛ ابن حجر، ج۶، ص۵۰۱.</ref> وی را در شمار [[اصحاب]] آورده و گفتهاند در [[فتح مصر]] حضور داشت<ref>ابن حجر، ج۷، ص۱۱۹؛ دولابی، ج۱، ص۵۵؛ ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹؛ ابن حجر، ج۶، ص۵۰۱.</ref>. | [[غلام]] زنی از تیره بلی<ref>از قضاعة بن عدنان؛ ر. ک: ابن حزم، ص۴۴۰.</ref> به نام ربداء<ref>یا ربذاء؛ ر. ک: ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹.</ref> دختر [[عمرو بن عماره]]<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۲۱-۲۲۲؛ ابن حجر، ج۶، ص۵۰۱.</ref> وی را در شمار [[اصحاب]] آورده و گفتهاند در [[فتح مصر]] حضور داشت<ref>ابن حجر، ج۷، ص۱۱۹؛ دولابی، ج۱، ص۵۵؛ ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹؛ ابن حجر، ج۶، ص۵۰۱.</ref>. | ||
برخی نام او را [[یاسر]] گفتهاند<ref>ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹؛ ابن حجر، ج۶، ص۵۰۱.</ref> ولی در کنیهاش [[اختلاف]] است. غالبأ<ref>اهل حدیث؛ ر. ک: ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۲۱-۲۲۲.</ref> وی را ابوالرمداء خواندهاند<ref>ابن ابی عاصم، ج۵، ص۷۵؛ ابن | برخی نام او را [[یاسر]] گفتهاند<ref>ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹؛ ابن حجر، ج۶، ص۵۰۱.</ref> ولی در کنیهاش [[اختلاف]] است. غالبأ<ref>اهل حدیث؛ ر. ک: ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۲۱-۲۲۲.</ref> وی را ابوالرمداء خواندهاند<ref>ابن ابی عاصم، ج۵، ص۷۵؛ ابن ابیحاتم، ج۹، ص۳۶۹؛ طبرانی، ج۲۲، ص۳۵۶.</ref>. اما<ref>اهل مصر؛ ر. ک: ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۲۲.</ref> به او ابوالربداء<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۰۸؛ ابن حجر، ج۶، ص۵۰۱.</ref> و ابوالربذاء نیز گفتهاند<ref>ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹؛ ابن ماکولا، ج۴، ص۱۷۸.</ref>. که ناشی از تصحیف است. برخی ابوالرمداء را تصحیف ابوالربداء <ref>زبیدی، ج۲، ص۳۵۰.</ref> یا ابوالربذاء<ref>ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹.</ref> دانستهاند. | ||
در وجه تسمیهاش گفتهاند در حالی که وی برای اربابش، ربداء، گوسفند میچرانید، [[رسول خدا]] {{صل}} بر او گذشت و از وی آب خواست و او از دو گوسفند خودش - که میان گوسفندان بود - شیر دوشید. پس از آنکه [[حضرت]] رفت، هر دو گوسفندش شیر فراوان داشتند. چون او این حادثه را برای اربابش بازگفت، آزادش کرد؛ از این رو، کنیهاش را ابوالربداء گفتند<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۲۲؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۰۸.</ref>. | در وجه تسمیهاش گفتهاند در حالی که وی برای اربابش، ربداء، گوسفند میچرانید، [[رسول خدا]] {{صل}} بر او گذشت و از وی آب خواست و او از دو گوسفند خودش - که میان گوسفندان بود - شیر دوشید. پس از آنکه [[حضرت]] رفت، هر دو گوسفندش شیر فراوان داشتند. چون او این حادثه را برای اربابش بازگفت، آزادش کرد؛ از این رو، کنیهاش را ابوالربداء گفتند<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۲۲؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۰۸.</ref>. | ||
به جز داستان بالا، از وی جز نقل یک [[روایت]]<ref>ابن ماکولا، ج۴، ص۱۷۸.</ref> اطلاع دیگری در دست نیست. در این روایت وی میگوید رسول خدا {{صل}} بر مردی که شراب خورده بود حد جاری کرد. او دوباره شراب خورد و دوباره او را حد زدند تا آنکه برای بار سوم یا چهارم – تردید از [[راوی]] است. وی را به [[قتل]] رساندند<ref>ابن ابی عاصم، ج۵، ص۷۵؛ ابن | به جز داستان بالا، از وی جز نقل یک [[روایت]]<ref>ابن ماکولا، ج۴، ص۱۷۸.</ref> اطلاع دیگری در دست نیست. در این روایت وی میگوید رسول خدا {{صل}} بر مردی که شراب خورده بود حد جاری کرد. او دوباره شراب خورد و دوباره او را حد زدند تا آنکه برای بار سوم یا چهارم – تردید از [[راوی]] است. وی را به [[قتل]] رساندند<ref>ابن ابی عاصم، ج۵، ص۷۵؛ ابن ابیحاتم، ج۹، ص۳۶۹؛ دولابی، ج۱، ص۵۶۵؛ طبرانی، ج۲۲، ص۳۵۶.</ref>. از وی فرزندانی<ref>ر. ک: ابن عبد البر، ج۴، ص۲۲۲.</ref> در [[مصر]] وجود داشته است<ref>ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹.</ref><ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابورمداء بلوی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۳۰۰-۳۰۱.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |