بیت المال در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۹: خط ۱۹:
در [[تفسیر تبیان]] می‌نویسد: یعنی مرا مأمور زمین‌های خودت قرار ده. جایی که مالک آن هستی و در آنجا [[مال]] و طعام گردآوری می‌شود. این که یوسف از پادشاه می‌خواهد به او [[مسئولیت]] گردآوری و مصرف بیت المال را واگذارد بدین جهت بوده که آن را از دادن به افراد غیر مستحق نگهدارد و در مصارف مناسب و درست [[خرج]] نماید<ref>التبیان فی تفسیر القرآن، ج۶، ص۱۵۷.</ref>. این نشانگر اهتمام به گردآوری و [[نظارت]] بر مصرف بیت المال است و نشان می‌دهد که بخش عمده [[اراضی]] [[مصر]] در [[اختیار]] [[حاکم]] بوده است و یوسف دستور کشت مزارع را می‌دهد و به هر کس [[حق]] وی را می‌پردازد و بقیه را با خوشه، [[انبار]] می‌کند<ref>تفسیر نور الثقلین، ج۲، ص۴۳۷، ح۱۱۱.</ref>.
در [[تفسیر تبیان]] می‌نویسد: یعنی مرا مأمور زمین‌های خودت قرار ده. جایی که مالک آن هستی و در آنجا [[مال]] و طعام گردآوری می‌شود. این که یوسف از پادشاه می‌خواهد به او [[مسئولیت]] گردآوری و مصرف بیت المال را واگذارد بدین جهت بوده که آن را از دادن به افراد غیر مستحق نگهدارد و در مصارف مناسب و درست [[خرج]] نماید<ref>التبیان فی تفسیر القرآن، ج۶، ص۱۵۷.</ref>. این نشانگر اهتمام به گردآوری و [[نظارت]] بر مصرف بیت المال است و نشان می‌دهد که بخش عمده [[اراضی]] [[مصر]] در [[اختیار]] [[حاکم]] بوده است و یوسف دستور کشت مزارع را می‌دهد و به هر کس [[حق]] وی را می‌پردازد و بقیه را با خوشه، [[انبار]] می‌کند<ref>تفسیر نور الثقلین، ج۲، ص۴۳۷، ح۱۱۱.</ref>.


از برخی [[روایات]] استفاده می‌شود که یوسف بخشی از درآمد مردم را خریداری می‌کرد<ref>تفسیر نور الثقلین، ج۲، ص۴۳۴، ح۱۰۵.</ref>. اما دقیقاً مشخص نیست که آنان دارای کشت مستقل بودند یا همان سهمی که از درآمد کشت [[زمین]] نصیب آنها می‌‌شد - چون از مخارج سالیانه آنها اضافه بود - توسط یوسف خریداری می‌شد. از عبارت [[مجمع البیان]] استفاده می‌شود که دستور داد ۵/۱ طعام‌ها را به [[دولت]] بدهند تا آن را ذخیره نماید<ref>مجمع البیان، ج۴، ص۲۴۳. در تورات در این باره می‌خوانیم: «فرعون... ناظران بر زمین بگمارد و در هفت سال فراوانی خمس را از زمین بگیرد و همۀ ماکولات این سال‌های نیکو را که می‌آید جمع کنند و غله را زیر دست فرعون ذخیره نمایند و خوراک در شهرها نگاه دارند» (کتاب مقدس، «سفر پیدایش»، باب ۴۱، آیه ۲۵-۲۶).</ref>. و با توجه به این که در روایتی وارد شده که در سال‌های قحطی یوسف غذا و طعام را به [[مردم مصر]] می‌فروخت<ref>مجمع البیان، ج۴، ص۲۴۳؛ نور الثقلین، ج۲، ص۴۳۵، ح۱۰۷.</ref>، استفاده می‌شود که آنچه [[ذخیره]] شده از آن [[حاکم مصر]] بوده است<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین]]، ج۳، ص ۳۹۰ - ۳۹۱.</ref>.
از برخی [[روایات]] استفاده می‌شود که یوسف بخشی از درآمد مردم را خریداری می‌کرد<ref>تفسیر نور الثقلین، ج۲، ص۴۳۴، ح۱۰۵.</ref>. اما دقیقاً مشخص نیست که آنان دارای کشت مستقل بودند یا همان سهمی که از درآمد کشت [[زمین]] نصیب آنها می‌‌شد - چون از مخارج سالیانه آنها اضافه بود - توسط یوسف خریداری می‌شد. از عبارت [[مجمع البیان]] استفاده می‌شود که دستور داد ۵/۱ طعام‌ها را به [[دولت]] بدهند تا آن را ذخیره نماید<ref>مجمع البیان، ج۴، ص۲۴۳. در تورات در این باره می‌خوانیم: «فرعون... ناظران بر زمین بگمارد و در هفت سال فراوانی خمس را از زمین بگیرد و همۀ ماکولات این سال‌های نیکو را که می‌آید جمع کنند و غله را زیر دست فرعون ذخیره نمایند و خوراک در شهرها نگاه دارند» (کتاب مقدس، «سفر پیدایش»، باب ۴۱، آیه ۲۵-۲۶).</ref>. و با توجه به این که در روایتی وارد شده که در سال‌های قحطی یوسف غذا و طعام را به [[مردم مصر]] می‌فروخت<ref>مجمع البیان، ج۴، ص۲۴۳؛ نور الثقلین، ج۲، ص۴۳۵، ح۱۰۷.</ref>، استفاده می‌شود که آنچه ذخیره شده از آن [[حاکم مصر]] بوده است<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین]]، ج۳، ص ۳۹۰ - ۳۹۱.</ref>.


== داوود و [[بیت المال]] ==
== داوود و [[بیت المال]] ==
۱۱۲٬۶۳۷

ویرایش