←دیدگاه اهل سنت
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
علاوه بر امامیه برخی دیگر فرقههای شیعه نیز عصمت از گناه را برای پیامبر و امام لازم دانستهاند. [[اسماعیلیه]] معتقدند که امام باید معصوم باشد<ref>کشف المراد، ص۴۹۲.</ref>. اطلاق این بیان، عصمت از گناهان را نیز دربرمیگیرد. [[زیدیه]] هر چند عصمت را از [[شروط امامت]] نمیدانند، اما به عصمت سه امام نخست به واسطه وجود [[آیه تطهیر]] اعتقاد دارند. | علاوه بر امامیه برخی دیگر فرقههای شیعه نیز عصمت از گناه را برای پیامبر و امام لازم دانستهاند. [[اسماعیلیه]] معتقدند که امام باید معصوم باشد<ref>کشف المراد، ص۴۹۲.</ref>. اطلاق این بیان، عصمت از گناهان را نیز دربرمیگیرد. [[زیدیه]] هر چند عصمت را از [[شروط امامت]] نمیدانند، اما به عصمت سه امام نخست به واسطه وجود [[آیه تطهیر]] اعتقاد دارند. | ||
== | == نظریه دانشمندان [[اهل سنت]] == | ||
==== [[ | ==== [[حنفیها]] و [[ماتریدیه]] ==== | ||
به پیروان [[نعمان بن ثابت]]، معروف به [[ابوحنیفه]]، در [[فقه]]، [[حنفی]] گفته میشود. جستاری در کلمات ابوحنیفه حاکی از آن است که وی بر خلاف بسیاری از بزرگان اهلسنت، [[معتقد]] به انحصار [[قلمرو عصمت]] و [[مصونیت انبیا]] {{عم}} از ارتکاب اقسام [[گناه]] است. در این باره از وی چنین نقل شده که میگوید: «[[پیامبران]] از تمام گناهان کبیره و صغیره و [[کفر]] و [[زشتیها]]، مصون و [[معصوم]] هستند، اگر چه [[لغزشها]] و خطاهایی از آنها سر زده است»<ref>[[قاری]]، [[علی بن سلطان محمد]]، شرح کتاب الفقه الاکبر، ص۱۰۴-۹۹.</ref>. این [[کلام]]، [[گرفتاری]] ابوحنیفه در گرداب تردید و دوگانگی قبول یا رد گزارشها و [[روایات]] نافی عصمت انبیا {{عم}} و عدم [[قدرت]] وی بر توجیه و [[تأویل]] برخی [[آیات]] مشعر به صدور [[عصیان]] از [[انبیا]] {{عم}}، را نشان میدهد. اگر چه وی با [[قاطعیت]]، انبیا {{عم}} را مصون از ارتکاب اقسام [[معاصی]] دانسته اما جواز ارتکاب برخی [[لغزشها]] و خطاها را نیز برای انبیا {{عم}} پذیرفته است که این مسأله نشان میدهد در [[اندیشه]] او [[لغزش]] و [[خطا]] غیر از [[گناه]] و [[معصیت]] است<ref> [[محمد هادی فرقانی|فرقانی، محمد هادی]] و [[محمد عباسزاده جهرمی|عباسزاده جهرمی، محمد]]، [[خوانش انتقادی انگاره عالمان غیرشیعی از عصمت انبیا با تطبیق بر نصوص قرآن کریم (مقاله)|خوانش انتقادی انگاره عالمان غیرشیعی از عصمت انبیا با تطبیق بر نصوص قرآن کریم]]، شماره ۲.</ref>. | به پیروان [[نعمان بن ثابت]]، معروف به [[ابوحنیفه]]، در [[فقه]]، [[حنفی]] گفته میشود. جستاری در کلمات ابوحنیفه حاکی از آن است که وی بر خلاف بسیاری از بزرگان اهلسنت، [[معتقد]] به انحصار [[قلمرو عصمت]] و [[مصونیت انبیا]] {{عم}} از ارتکاب اقسام [[گناه]] است. در این باره از وی چنین نقل شده که میگوید: «[[پیامبران]] از تمام گناهان کبیره و صغیره و [[کفر]] و [[زشتیها]]، مصون و [[معصوم]] هستند، اگر چه [[لغزشها]] و خطاهایی از آنها سر زده است»<ref>[[قاری]]، [[علی بن سلطان محمد]]، شرح کتاب الفقه الاکبر، ص۱۰۴-۹۹.</ref>. این [[کلام]]، [[گرفتاری]] ابوحنیفه در گرداب تردید و دوگانگی قبول یا رد گزارشها و [[روایات]] نافی عصمت انبیا {{عم}} و عدم [[قدرت]] وی بر توجیه و [[تأویل]] برخی [[آیات]] مشعر به صدور [[عصیان]] از [[انبیا]] {{عم}}، را نشان میدهد. اگر چه وی با [[قاطعیت]]، انبیا {{عم}} را مصون از ارتکاب اقسام [[معاصی]] دانسته اما جواز ارتکاب برخی [[لغزشها]] و خطاها را نیز برای انبیا {{عم}} پذیرفته است که این مسأله نشان میدهد در [[اندیشه]] او [[لغزش]] و [[خطا]] غیر از [[گناه]] و [[معصیت]] است<ref> [[محمد هادی فرقانی|فرقانی، محمد هادی]] و [[محمد عباسزاده جهرمی|عباسزاده جهرمی، محمد]]، [[خوانش انتقادی انگاره عالمان غیرشیعی از عصمت انبیا با تطبیق بر نصوص قرآن کریم (مقاله)|خوانش انتقادی انگاره عالمان غیرشیعی از عصمت انبیا با تطبیق بر نصوص قرآن کریم]]، شماره ۲.</ref>. | ||