←پذیرش توبه آدم {{ع}}
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
جبرئیل در روز هشتم [[ذیحجه]] ([[یوم]] الترویه) آدم را به [[سرزمین منی]] برد تا شب را آنجا بماند و صبح روز بعد ([[روز عرفه]]) به صحرای [[عرفات]] رفت و به [[تعلیم]] جبرئیل عصر [[عرفه]] [[غسل]] کرد و پس از نماز عصر، در عرفات وقوف کرد و به تعبیر [[قرآن کریم]] «کلماتی» را از [[پروردگار]] دریافت کرد<ref>بحارالأنوار، ج۱۱، ص۱۷۸.</ref>. از [[ابن عباس]] روایت شده که گفت: از [[رسول خدا]] {{صل}} درباره کلماتی که آدم از پروردگارش دریافت نمود و خداوند توبه او را پذیرفت پرسیدم. فرمود: "از خداوند به [[حق]] محمد و علی و [[فاطمه]] و حسن و حسین درخواست کرد که توبه او را بپذیرد، خداوند هم پذیرفت"<ref>{{متن حدیث|سَأَلَهُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ إِلَّا تُبْتَ عَلَيَ فَتَابَ عَلَيْهِ}}، الخصال، ج۱، ص۲۷۰.</ref>. | جبرئیل در روز هشتم [[ذیحجه]] ([[یوم]] الترویه) آدم را به [[سرزمین منی]] برد تا شب را آنجا بماند و صبح روز بعد ([[روز عرفه]]) به صحرای [[عرفات]] رفت و به [[تعلیم]] جبرئیل عصر [[عرفه]] [[غسل]] کرد و پس از نماز عصر، در عرفات وقوف کرد و به تعبیر [[قرآن کریم]] «کلماتی» را از [[پروردگار]] دریافت کرد<ref>بحارالأنوار، ج۱۱، ص۱۷۸.</ref>. از [[ابن عباس]] روایت شده که گفت: از [[رسول خدا]] {{صل}} درباره کلماتی که آدم از پروردگارش دریافت نمود و خداوند توبه او را پذیرفت پرسیدم. فرمود: "از خداوند به [[حق]] محمد و علی و [[فاطمه]] و حسن و حسین درخواست کرد که توبه او را بپذیرد، خداوند هم پذیرفت"<ref>{{متن حدیث|سَأَلَهُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ إِلَّا تُبْتَ عَلَيَ فَتَابَ عَلَيْهِ}}، الخصال، ج۱، ص۲۷۰.</ref>. | ||
[[مرحوم مجلسی]] در «[[بحارالانوار]]» و | [[مرحوم مجلسی]] در «[[بحارالانوار]]» و کفعمی در «مصباح» نقل کردهاند که پذیرش توبه [[حضرت آدم]] {{ع}} در روز بیست و یکم ذیحجه اتفاق افتاد<ref>بحارالأنوار، ج۹۵، ص۱۸۹؛ مصباح کفعمی، ص۵۱۵.</ref>.<ref>[[حبیبالله فرحزاد|فرحزاد، حبیبالله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۱۴۳.</ref> | ||
=== [[فرمان]] سپردن [[میراث]] [[انبیا]] به علی {{ع}} === | === [[فرمان]] سپردن [[میراث]] [[انبیا]] به علی {{ع}} === |