جز
جایگزینی متن - 'محمدبن' به 'محمد بن'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'محمدبن' به 'محمد بن') |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
دومین اثر یاد خدا، چنانچه در [[نیایش شانزدهم صحیفه سجادیه]] به آن اشاره شده، پایان بخشیدن به [[اندوه]] و [[اضطراب]] و رسیدن به ساحل [[آرامش]] و [[اطمینان]] است. [[امام سجاد]] {{ع}} [[نیایش بیستم]]، از ذکر خدا به عنوان "[[جایگزینی]] برای مقابله با القائات [[شیطان]]" یاد کرده و این سومین کارکرد ذکر از منظر [[امام زینالعابدین]] {{ع}} است؛ چهارمین اثر [[یاد خدا]] نیز، از نظرگاه [[صحیفه سجادیه]]، "تأمین [[سلامت]] [[دل]]" است<ref>نیایش پنجم.</ref>. | دومین اثر یاد خدا، چنانچه در [[نیایش شانزدهم صحیفه سجادیه]] به آن اشاره شده، پایان بخشیدن به [[اندوه]] و [[اضطراب]] و رسیدن به ساحل [[آرامش]] و [[اطمینان]] است. [[امام سجاد]] {{ع}} [[نیایش بیستم]]، از ذکر خدا به عنوان "[[جایگزینی]] برای مقابله با القائات [[شیطان]]" یاد کرده و این سومین کارکرد ذکر از منظر [[امام زینالعابدین]] {{ع}} است؛ چهارمین اثر [[یاد خدا]] نیز، از نظرگاه [[صحیفه سجادیه]]، "تأمین [[سلامت]] [[دل]]" است<ref>نیایش پنجم.</ref>. | ||
این بحث را با عبارتی از [[مناجات]] الذّاکرین به پایان میبریم: خدایا! تو فرمودی و سخنت [[حق]] است که: ای [[مؤمنان]]! [[خدا]] را بسیار یاد کنید و او را در هر بامداد و پسین [[تسبیح]] گویید<ref>{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيرًا * وَسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِيلًا}} «ای مؤمنان! خداوند را بسیار یاد کنید * و او را پگاه و دیرگاه عصر به پاکی بستأیید» سوره احزاب، آیه ۴۱-۴۲.</ref> و نیز فرمودی، و گفتهات حق است که: مرا یاد کنید تا من هم شما را یاد کنم<ref>{{متن قرآن|فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِي وَلَا تَكْفُرُونِ}} «پس مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم و مرا سپاس بگزارید و با من ناسپاسی نورزید» سوره بقره، آیه ۱۵۲.</ref> پس تو ما را به ذکر خود فراخواندی و به ما [[وعده]] دادی که برای [[شرافت]] و [[عزت]] و عظمتبخشی به ما، تو هم ما را یاد کنی و ما اکنون برپایه فرمانت تو را یاد میکنیم پس تو نیز به وعده خویش [[وفا]] کن! ای که به یادِ یادکنندگان خود هستی و ای [[مهربانترین]] مهربانان<ref>بحارالانوار، ج۱۱، ص۱۵۱.</ref>.<ref>بحارالانوار، ج۱۱، ص۱۵۱.</ref>.<ref>بحارالانوار، ج۹۱، محمدباقر مجلسی، مؤسسة الوفاء، بیروت، ۱۴۰۳ ق، چاپ دوم؛ راهنمای موضوعی صحیفه سجادیه، علی شیروانی، معاونت پژوهشی و آموزشی سازمان تبلیغات اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۵ش؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، ۱۳۸۵ ش؛ فرهنگنامه موضوعی صحیفه سجادیه، سیداحمد سجادی، مرکز تحقیقات رایانهای حوزه علمیه اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۵ ش؛ قرآن کریم، ترجمه سیدعلی موسوی گرمارودی، انتشارات قدیانی، چاپ دوم، ۱۳۸۴ ش، الکافی، | این بحث را با عبارتی از [[مناجات]] الذّاکرین به پایان میبریم: خدایا! تو فرمودی و سخنت [[حق]] است که: ای [[مؤمنان]]! [[خدا]] را بسیار یاد کنید و او را در هر بامداد و پسین [[تسبیح]] گویید<ref>{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيرًا * وَسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِيلًا}} «ای مؤمنان! خداوند را بسیار یاد کنید * و او را پگاه و دیرگاه عصر به پاکی بستأیید» سوره احزاب، آیه ۴۱-۴۲.</ref> و نیز فرمودی، و گفتهات حق است که: مرا یاد کنید تا من هم شما را یاد کنم<ref>{{متن قرآن|فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِي وَلَا تَكْفُرُونِ}} «پس مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم و مرا سپاس بگزارید و با من ناسپاسی نورزید» سوره بقره، آیه ۱۵۲.</ref> پس تو ما را به ذکر خود فراخواندی و به ما [[وعده]] دادی که برای [[شرافت]] و [[عزت]] و عظمتبخشی به ما، تو هم ما را یاد کنی و ما اکنون برپایه فرمانت تو را یاد میکنیم پس تو نیز به وعده خویش [[وفا]] کن! ای که به یادِ یادکنندگان خود هستی و ای [[مهربانترین]] مهربانان<ref>بحارالانوار، ج۱۱، ص۱۵۱.</ref>.<ref>بحارالانوار، ج۱۱، ص۱۵۱.</ref>.<ref>بحارالانوار، ج۹۱، محمدباقر مجلسی، مؤسسة الوفاء، بیروت، ۱۴۰۳ ق، چاپ دوم؛ راهنمای موضوعی صحیفه سجادیه، علی شیروانی، معاونت پژوهشی و آموزشی سازمان تبلیغات اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۵ش؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، ۱۳۸۵ ش؛ فرهنگنامه موضوعی صحیفه سجادیه، سیداحمد سجادی، مرکز تحقیقات رایانهای حوزه علمیه اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۵ ش؛ قرآن کریم، ترجمه سیدعلی موسوی گرمارودی، انتشارات قدیانی، چاپ دوم، ۱۳۸۴ ش، الکافی، محمد بنیعقوب الکلینی الرازی (م ۳۲۹ق)، تحقیق: علیاکبر الغفّاری، بیروت، دارالتعارف، چاپ چهارم، ۱۴۰۱ ق؛ کلیات مفاتیح نوین، ناصر شیرازی و همکاران، مدرسه امام علیبن ابیطالب {{ع}}، ۱۳۸۴ش؛ المفردات فی غریب القرآن، راغب اصفهانی، ترجمه مصطفی رحیمینیا، نشر سبحان، چاپ دوم، ۱۳۸۸ش؛ نهجالذکر، محمد محمدی ریشهری، ۲ جعربی، مؤسسة دارالحدیث، ۱۳۸۶ ش.</ref>.<ref>[[علی باقریفر|باقریفر، علی]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «ذکر»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۳۹.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |