←جستارهای وابسته
(←منابع) |
|||
خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
این پاسخ نارساست؛ زیرا اولاً با ظاهر [[آیه شریفه]] ناسازگار است. ظاهر [[آیه]]، گویای این است که حضرت زکریا {{ع}} درخواست نشانه میکند و این درخواست از سوی خداوند پذیرفته میشود. حال چگونه میتوان این نشانه را تنبیه شمرد؟ ثانیاً فرو بستن لب از گفتوگو با [[مردم]] و گشودن آن به ذکر و [[تسبیح خداوند]] را نمیتوان [[عذاب]] دانست، بلکه این [[نعمت]] و رحمتی بود که خداوند بر آن حضرت ارزانی داشت؛ ثالثاً کلمه آیه، با تنبیه بودن تناسب ندارد؛ زیرا خداوند در پاسخ درخواست حضرت زکریا {{ع}} میفرماید: «نشانه تو این است که.»..؛ مگر اینکه آیه آنگونه که در برخی [[آیات]] گفته شد، به معنای مایه [[عبرت]] باشد، تا با تنبیه سازگار شود؛ ولی این مطلب با لحن و سیاق آیه و اینکه حضرت خود درخواست آیه کرده است، سازگاری ندارد»<ref>[[جعفر انواری|انواری، جعفر]]، [[نور عصمت بر سیمای نبوت (کتاب)|نور عصمت بر سیمای نبوت]] ص ۳۷۵.</ref>. | این پاسخ نارساست؛ زیرا اولاً با ظاهر [[آیه شریفه]] ناسازگار است. ظاهر [[آیه]]، گویای این است که حضرت زکریا {{ع}} درخواست نشانه میکند و این درخواست از سوی خداوند پذیرفته میشود. حال چگونه میتوان این نشانه را تنبیه شمرد؟ ثانیاً فرو بستن لب از گفتوگو با [[مردم]] و گشودن آن به ذکر و [[تسبیح خداوند]] را نمیتوان [[عذاب]] دانست، بلکه این [[نعمت]] و رحمتی بود که خداوند بر آن حضرت ارزانی داشت؛ ثالثاً کلمه آیه، با تنبیه بودن تناسب ندارد؛ زیرا خداوند در پاسخ درخواست حضرت زکریا {{ع}} میفرماید: «نشانه تو این است که.»..؛ مگر اینکه آیه آنگونه که در برخی [[آیات]] گفته شد، به معنای مایه [[عبرت]] باشد، تا با تنبیه سازگار شود؛ ولی این مطلب با لحن و سیاق آیه و اینکه حضرت خود درخواست آیه کرده است، سازگاری ندارد»<ref>[[جعفر انواری|انواری، جعفر]]، [[نور عصمت بر سیمای نبوت (کتاب)|نور عصمت بر سیمای نبوت]] ص ۳۷۵.</ref>. | ||
== پرسش مستقیم == | |||
# [[آیا درخواست نشانه از خداوند توسط حضرت زکریا بر عدم عصمت ایشان دلالت میکند؟ (پرسش)]] | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |