بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == ابومریم عبدالغفار بن قاسم بن قیس بن قیس انصاری کوفی بقال غفاری از اصحاب امام سجاد، امام باقر و امام صادق{{ع}} بود<ref>رجال الطوسی، ص۹۹، ۱۲۹ و ۲۳۷؛ جام...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[ابومریم عبدالغفار بن قاسم بن قیس بن قیس انصاری کوفی بقال غفاری]] از [[اصحاب امام سجاد]]، [[امام باقر]] و [[امام صادق]]{{ع}} بود<ref>رجال الطوسی، ص۹۹، ۱۲۹ و ۲۳۷؛ جامع الرواة، ج۱، ص۴۶۱.</ref> و روایاتی را از امام باقر و امام صادق{{ع}} نقل کرده است.<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۶۴؛ خلاصة الاقوال، ص۱۷۷.</ref> همچنین از محدثانی چون [[عدی بن ثابت]]، [[عطاء بن ابی رباح]] و [[نافع]] [[روایت]] کرده است.<ref>لسان المیزان، ج۴، ص۴۲.</ref> کسانی چون [[حسن بن محبوب]]،<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۶۴؛جامع المقال، ص۷۷.</ref> [[هشام بن سالم]] و [[علی بن نعمان]]<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۴۶۲؛ تنقیح المقال، ج۲، ص۱۵۹.</ref> از وی روایت کرده‌اند. بسیاری از [[رجال‌نویسان اهل سنت]] وی را از [[رجال]] و [[محدثان شیعه]] دانسته‌اند؛ لذا به [[احادیث]] منقوله او اعتنا نکرده و برخی ایشان را جاعل [[حدیث]] یاد کرده‌اند.<ref>تاریخ الاسلام، ج۱۰، ص۳۳۱.</ref> در مقابل، [[رجال‌نویسان شیعه]] او را [[توثیق]] کرده‌اند.<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۶۴؛ خلاصة الاقوال، ص۱۷۷.</ref> وی دارای تألیفی به نام کتاب الحدیث بوده است.<ref>الذریعه، ج۶، ص۳۴۳.</ref> [[تاریخ]] دقیق وفاتش به دست نیامد، ولی برخی آن را در حدود ۱۶۰ هـ دانسته‌اند.<ref> لسان المیزان، ج۴، ص۴۲؛ میزان الاعتدال، ج۲، ص۶۴۰.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۴۴۹.</ref> | [[ابومریم عبدالغفار بن قاسم بن قیس بن قیس انصاری کوفی بقال غفاری]] از [[اصحاب]] [[امام سجاد]]، [[امام باقر]] و [[امام صادق]]{{ع}} بود<ref>رجال الطوسی، ص۹۹، ۱۲۹ و ۲۳۷؛ جامع الرواة، ج۱، ص۴۶۱.</ref> و روایاتی را از امام باقر و امام صادق{{ع}} نقل کرده است.<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۶۴؛ خلاصة الاقوال، ص۱۷۷.</ref> همچنین از محدثانی چون [[عدی بن ثابت]]، [[عطاء بن ابی رباح]] و [[نافع]] [[روایت]] کرده است.<ref>لسان المیزان، ج۴، ص۴۲.</ref> کسانی چون [[حسن بن محبوب]]،<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۶۴؛جامع المقال، ص۷۷.</ref> [[هشام بن سالم]] و [[علی بن نعمان]]<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۴۶۲؛ تنقیح المقال، ج۲، ص۱۵۹.</ref> از وی روایت کرده‌اند. بسیاری از [[رجال‌نویسان اهل سنت]] وی را از [[رجال]] و [[محدثان شیعه]] دانسته‌اند؛ لذا به [[احادیث]] منقوله او اعتنا نکرده و برخی ایشان را جاعل [[حدیث]] یاد کرده‌اند.<ref>تاریخ الاسلام، ج۱۰، ص۳۳۱.</ref> در مقابل، [[رجال‌نویسان شیعه]] او را [[توثیق]] کرده‌اند.<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۶۴؛ خلاصة الاقوال، ص۱۷۷.</ref> وی دارای تألیفی به نام کتاب الحدیث بوده است.<ref>الذریعه، ج۶، ص۳۴۳.</ref> [[تاریخ]] دقیق وفاتش به دست نیامد، ولی برخی آن را در حدود ۱۶۰ هـ دانسته‌اند.<ref> لسان المیزان، ج۴، ص۴۲؛ میزان الاعتدال، ج۲، ص۶۴۰.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۴۴۹.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||