←سکونت در بهشت
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
[[شک]] نیست که «سجده» به معنی «[[پرستش]]» برای خدا است،؛ چراکه در [[جهان]] هیچ معبودی جز خدا نیست، و معنی [[توحید]] [[عبادت]] همین است که غیر از خدا را پرستش نکنیم. بنابراین جای تردید نخواهد بود که [[فرشتگان]] برای آدم «سجده پرستش» نکردند، بلکه سجده برای خدا بود ولی بخاطر [[آفرینش]] چنین موجود شگرفی، و یا اینکه سجده برای آدم کردند اما سجده به معنی «[[خضوع]]» نه پرستش. در کتاب «[[عیون الاخبار]]» از [[امام]] «[[علی بن موسی الرضا]]»{{ع}} چنین می‌خوانیم: «سجدۀ فرشتگان پرستش خداوند از یک سو، و [[اکرام]] و [[احترام]] آدم از سوی دیگر بود؛ چراکه ما در صلب آدم بودیم»!</ref>.<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[قصه‌های قرآن (کتاب)|قصه‌های قرآن]] ص ۲۱.</ref> | [[شک]] نیست که «سجده» به معنی «[[پرستش]]» برای خدا است،؛ چراکه در [[جهان]] هیچ معبودی جز خدا نیست، و معنی [[توحید]] [[عبادت]] همین است که غیر از خدا را پرستش نکنیم. بنابراین جای تردید نخواهد بود که [[فرشتگان]] برای آدم «سجده پرستش» نکردند، بلکه سجده برای خدا بود ولی بخاطر [[آفرینش]] چنین موجود شگرفی، و یا اینکه سجده برای آدم کردند اما سجده به معنی «[[خضوع]]» نه پرستش. در کتاب «[[عیون الاخبار]]» از [[امام]] «[[علی بن موسی الرضا]]»{{ع}} چنین می‌خوانیم: «سجدۀ فرشتگان پرستش خداوند از یک سو، و [[اکرام]] و [[احترام]] آدم از سوی دیگر بود؛ چراکه ما در صلب آدم بودیم»!</ref>.<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[قصه‌های قرآن (کتاب)|قصه‌های قرآن]] ص ۲۱.</ref> | ||
== | == همسر و خانواده == | ||
== محل زندگی == | |||
{{اصلی|بهشت حضرت آدم}} | {{اصلی|بهشت حضرت آدم}} | ||
پس از ماجرای [[آزمایش]] فرشتگان، به آدم دستور داده شد او و همسرش در بهشت سکنی گزیند، «به آدم گفتیم تو و همسرت در بهشت ساکن شوید و هر چه می‌خواهید از نعمت‌های آن گوارا بخورید! ولی به این درخت مخصوص نزدیک نشوید که از [[ظالمان]] خواهید شد»<ref>{{متن قرآن|وَقُلْنَا يَا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلَا مِنْهَا رَغَدًا حَيْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ}} «و گفتیم: ای آدم! تو و همسرت در بهشت جای گیرید و از (نعمت‌های) آن، از هر جا خواهید فراوان بخورید اما به این درخت نزدیک نشوید که از ستمگران گردید» سوره بقره، آیه ۳۵.</ref>. | پس از ماجرای [[آزمایش]] فرشتگان، به آدم دستور داده شد او و همسرش در بهشت سکنی گزیند، «به آدم گفتیم تو و همسرت در بهشت ساکن شوید و هر چه می‌خواهید از نعمت‌های آن گوارا بخورید! ولی به این درخت مخصوص نزدیک نشوید که از [[ظالمان]] خواهید شد»<ref>{{متن قرآن|وَقُلْنَا يَا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلَا مِنْهَا رَغَدًا حَيْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ}} «و گفتیم: ای آدم! تو و همسرت در بهشت جای گیرید و از (نعمت‌های) آن، از هر جا خواهید فراوان بخورید اما به این درخت نزدیک نشوید که از ستمگران گردید» سوره بقره، آیه ۳۵.</ref>. | ||