←دلالت حدیث ثقلین
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
== دلالت حدیث ثقلین == | == دلالت حدیث ثقلین == | ||
=== | === دلالت بر [[عصمت اهل بیت]] === | ||
{{همچنین ببینید|حدیث ثقلین چگونه بر عصمت اهل‌بیت دلالت میکند؟ (پرسش)}} | {{همچنین ببینید|حدیث ثقلین چگونه بر عصمت اهل‌بیت دلالت میکند؟ (پرسش)}} | ||
{{همچنین|اثبات عصمت امام در حدیث}} | {{همچنین|اثبات عصمت امام در حدیث}} | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
در این [[روایت]]، مصادیق اهل بیت [[تطبیق]] نشده اما در برخی نقل‌ها آمده که [[رسول خدا]] [[نام امام علی]]، [[امام حسن]]، [[امام حسین]] {{عم}} و [[فرزندان امام حسین]] {{ع}} را آوردند. در منابع اهل سنت آمده: {{متن حدیث| عَلِيٌ مَعَ الْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ مَعَ عَلِيٍ لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَ الْحَوْضَ "}}. این تعبیر مشترک {{متن حدیث| لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَ الْحَوْضَ "}} نشان از این است که [[حضرت علی]] از مصادیق [[قطعی]] اهل بیت است<ref>ر.ک: [[صفدر الهی راد|الهی راد، صفدر]]، [[انسان‌شناسی (کتاب)|انسان‌شناسی]]، ص ۲۱۱ - ۲۱۳.</ref>. | در این [[روایت]]، مصادیق اهل بیت [[تطبیق]] نشده اما در برخی نقل‌ها آمده که [[رسول خدا]] [[نام امام علی]]، [[امام حسن]]، [[امام حسین]] {{عم}} و [[فرزندان امام حسین]] {{ع}} را آوردند. در منابع اهل سنت آمده: {{متن حدیث| عَلِيٌ مَعَ الْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ مَعَ عَلِيٍ لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَ الْحَوْضَ "}}. این تعبیر مشترک {{متن حدیث| لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَ الْحَوْضَ "}} نشان از این است که [[حضرت علی]] از مصادیق [[قطعی]] اهل بیت است<ref>ر.ک: [[صفدر الهی راد|الهی راد، صفدر]]، [[انسان‌شناسی (کتاب)|انسان‌شناسی]]، ص ۲۱۱ - ۲۱۳.</ref>. | ||
=== | === دلالت بر [[مرجعیت علمی اهل بیت]] === | ||
حدیث ثقلین بیانگر این مطلب است که [[عترت پیامبر]] [[مرجعیت علمی]] [[امت اسلامی]] را نیز عهده دار هستند<ref>ر.ک: [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]].</ref>. | حدیث ثقلین بیانگر این مطلب است که [[عترت پیامبر]] [[مرجعیت علمی]] [[امت اسلامی]] را نیز عهده دار هستند<ref>ر.ک: [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]].</ref>. | ||
=== سوم: دلالت بر [[وجوب اطاعت اهل بیت]] === | === سوم: دلالت بر [[وجوب اطاعت اهل بیت]] === | ||
در این [[حدیث]] اطاعت از قرآن و [[اهل بیت]] امری مطلق، [[ابدی]] و بدون قید و شرط بیان شده است<ref>ر.ک: [[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|امام‌شناسی ۵]]، ص۴۳. </ref>. | در این [[حدیث]] اطاعت از قرآن و [[اهل بیت]] امری مطلق، [[ابدی]] و بدون قید و شرط بیان شده است<ref>ر.ک: [[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|امام‌شناسی ۵]]، ص۴۳. </ref>. | ||
=== | === دلالت بر جداناپذیری قرآن و اهل بیت === | ||
[[حدیث]] بیانگر این مطلب است که [[قرآن]] و [[اهل بیت]] {{ع}} هیچ‌گاه از یکدیگر جدا نخواهند شد و [[انسان‌ها]] ناگزیرند برای [[هدایت]] شدنشان به هر دوی آنان تمسک کنند<ref>ر.ک: [[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|امام‌شناسی ۵]]، ص۴۳. </ref>. نکته دیگر آنکه [[همراهی]] و نزدیکی [[قرآن]] و [[عترت پیامبر]] نشان دهندۀ این مطلب است که منظور از این [[همراهی]]، یعنی نفس [[قرآن]] با نفس [[عترت]] [[قرابت]] و نزدیکی دارند، نه اینکه منظور این باشد که [[قرآن]] با [[کلام]] [[اهل بیت]] [[قرابت]] دارد<ref>ر.ک: [[محمد تقی فیاض‌بخش]]، [[فرید محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۱ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۱]]، ص۳۵۴-۳۵۵. </ref>. | [[حدیث]] بیانگر این مطلب است که [[قرآن]] و [[اهل بیت]] {{ع}} هیچ‌گاه از یکدیگر جدا نخواهند شد و [[انسان‌ها]] ناگزیرند برای [[هدایت]] شدنشان به هر دوی آنان تمسک کنند<ref>ر.ک: [[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|امام‌شناسی ۵]]، ص۴۳. </ref>. نکته دیگر آنکه [[همراهی]] و نزدیکی [[قرآن]] و [[عترت پیامبر]] نشان دهندۀ این مطلب است که منظور از این [[همراهی]]، یعنی نفس [[قرآن]] با نفس [[عترت]] [[قرابت]] و نزدیکی دارند، نه اینکه منظور این باشد که [[قرآن]] با [[کلام]] [[اهل بیت]] [[قرابت]] دارد<ref>ر.ک: [[محمد تقی فیاض‌بخش]]، [[فرید محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۱ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۱]]، ص۳۵۴-۳۵۵. </ref>. | ||
=== | === دلالت بر [[تحریف‌ناپذیری قرآن]] === | ||
از جمله [[احادیث]] کارآمد در ردّ [[تحریف قرآن]]، حدیث ثقلین است که از دو جهت به آن [[استدلال]] شده است: نخست آنکه در این [[حدیث]] بر [[لزوم]] [[تمسک به قرآن]] در همه زمان‌ها تصریح و تأکید شده و [[باور]] به [[تحریف]] عملا این تمسک را منتفی می‌سازد. دیگر آنکه [[باور]] به [[تحریف]] حجیت و اعتبار ظواهر [[قرآن]] و مآلاً تمسک بدان را نفی میکند، چون فرض افتادگی یا تبدیل بخش‌هایی از یک متن، بی‌گمان فهم [[استوار]] آن متن و در نتیجه [[احتجاج]] بدان را ناممکن می‌سازد، زیرا چه‌بسا آن بخشِ افتاده یا تبدیل شده، قرینه فهم بخش‌های موجود بوده باشد<ref> نک: البیان، ص۲۱۱ـ۲۱۴؛ تفسیرموضوعی، ج۱، ص۳۴۸.</ref>. | از جمله [[احادیث]] کارآمد در ردّ [[تحریف قرآن]]، حدیث ثقلین است که از دو جهت به آن [[استدلال]] شده است: نخست آنکه در این [[حدیث]] بر [[لزوم]] [[تمسک به قرآن]] در همه زمان‌ها تصریح و تأکید شده و [[باور]] به [[تحریف]] عملا این تمسک را منتفی می‌سازد. دیگر آنکه [[باور]] به [[تحریف]] حجیت و اعتبار ظواهر [[قرآن]] و مآلاً تمسک بدان را نفی میکند، چون فرض افتادگی یا تبدیل بخش‌هایی از یک متن، بی‌گمان فهم [[استوار]] آن متن و در نتیجه [[احتجاج]] بدان را ناممکن می‌سازد، زیرا چه‌بسا آن بخشِ افتاده یا تبدیل شده، قرینه فهم بخش‌های موجود بوده باشد<ref> نک: البیان، ص۲۱۱ـ۲۱۴؛ تفسیرموضوعی، ج۱، ص۳۴۸.</ref>. | ||