←خثعم و حضور در قیامها و وقایع سده اول هجری
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
با آغاز [[قیام مختار]] در سال ۶۶ هجری، بسیاری از [[مردم]] خثعم به این [[قیام]] پیوستند. چندان که با اعلام قیام مختار، عبدالله بن قراد خثعمی با حدود دویست تن از خثعمیان شبانه خود را به او رساندند و در اردوگاهش حاضر شدند <ref>محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۶، ص۲۳؛ مسکویه، تجارب الامم، ج۲، ص۱۵۲.</ref>. آنان همچنین در مواقف و جنگهای مختار با [[امویان]] و زبیریان از جمله [[یوم المذار]]<ref>محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۶، ص۹۷؛ مسکویه، تجارب الامم، ج۲، ص۲۰۱.</ref> و نیز [[یوم حروراء]]<ref>محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۶، ص۱۰۱؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج۶، ص۴۳۸.</ref> نقش فعالی ایفا نمودند. در کنار این گروه، جماعتی از خثعمیان نیز در پی قیام مختار به [[دعوت]] برخی از بزرگان [[قوم]]، خود را به میدان [[سبیع]] نزد [[عبدالرحمن بن مخنف]] رساندند و با گردهم آیی در این میدان، آماده [[پیکار]] با مختار و یارانش شدند<ref>محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۶، ص۴۵.</ref>. | با آغاز [[قیام مختار]] در سال ۶۶ هجری، بسیاری از [[مردم]] خثعم به این [[قیام]] پیوستند. چندان که با اعلام قیام مختار، عبدالله بن قراد خثعمی با حدود دویست تن از خثعمیان شبانه خود را به او رساندند و در اردوگاهش حاضر شدند <ref>محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۶، ص۲۳؛ مسکویه، تجارب الامم، ج۲، ص۱۵۲.</ref>. آنان همچنین در مواقف و جنگهای مختار با [[امویان]] و زبیریان از جمله [[یوم المذار]]<ref>محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۶، ص۹۷؛ مسکویه، تجارب الامم، ج۲، ص۲۰۱.</ref> و نیز [[یوم حروراء]]<ref>محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۶، ص۱۰۱؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج۶، ص۴۳۸.</ref> نقش فعالی ایفا نمودند. در کنار این گروه، جماعتی از خثعمیان نیز در پی قیام مختار به [[دعوت]] برخی از بزرگان [[قوم]]، خود را به میدان [[سبیع]] نزد [[عبدالرحمن بن مخنف]] رساندند و با گردهم آیی در این میدان، آماده [[پیکار]] با مختار و یارانش شدند<ref>محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۶، ص۴۵.</ref>. | ||
همچنین گروهی از آنان در سپاهی که در | همچنین گروهی از آنان در سپاهی که در سال ۶۶ هجری به دستور [[مروان بن حکم]] و به [[فرماندهی]] [[عبیدالله بن زیاد]]، جهت [[سرکوب]] [[قیام مختار]] به سوی [[عراق]] فرستاده بود، شرکت داشتند. پس از ورود این [[سپاه]] به [[موصل]]، مختار سپاهی را به فرماندهی [[یزید بن انس]] برای مقابله با آنان فرستاد. عبیدالله پس از آگاهی از حضور این سپاه، لشکری را به فرماندهی عبدالله بن حمله خثعمی به سوی آنان فرستاد. این [[جنگ]] با پیروزی [[یاران مختار]] و کشته شدن عبدالله بن حمله و تعداد زیادی از [[سپاهیان]] او خاتمه یافت<ref>محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۶، ص۳۹-۴۲؛ مسکویه، تجارب الامم، ج۲، ص۱۶۳-۱۶۶.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |