شرطة الخمیس: تفاوت میان نسخه‌ها

شرطة الخمیس (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۶

۷ بایت حذف‌شده ، ‏۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳

←‏مقدمه

دیداریویکی‌متن

Jaafari

مدیران

۷۳٬۰۳۳

ویرایش

@@ خط ۱۴: / خط ۱۴: @@
 [[بشر بن عمر همدانی]] می‌گوید: امیر مؤمنان {{ع}} بر ما گذر کرد و به ما فرمود: در این گروه بمانید، به [[خدا]] قسم پس از اینان، گروهی پیمان بسته بر [[دوزخ]] به [[حکومت]] خواهند رسید. نیز آن حضرت در [[روز]] [[نبرد جمل]] به [[عبداللّه بن یحیی]] حضرمی فرمود: [[بشارت]] باد تو را ای پسر یحیی! همانا تو و پدرت به [[راستی]] از شرطة الخمیس هستید، [[پیامبر خدا]] {{صل}} نام تو و پدرت را در ضمن شرطة الخمیس به من خبر داده است، به [[خدا]] قسم، [[خداوند]] بر زبان پیامبرش این نام را بر شما نهاده است. از برجسته‌ترین چهره‌های این گروه، [[اصبغ بن نباته]] بود که در [[جنگ‌ها]] از جمله در [[جنگ صفین]] در رکاب علی {{ع}} بود و از طبع [[شعر]] برخوردار بود و در [[نبرد صفین]]، [[حضرت امیر]] او را به [[فرماندهی]] گروه ویژۀ شرطة الخمیس [[نصب]] کرده بود، وی از ذخیره‌های علی {{ع}} بود و با آن حضرت [[پیمان]] بر [[مرگ]] و [[شهادت]] بسته بود<ref>{{متن حدیث|كَانَ مِنْ ذَخَائِرِ عَلِيٍّ مِمَّنْ قَدْ بَايَعَهُ عَلَى الْمَوْتِ }}؛ اعیان الشیعه، ج ۳ ص۴۶۵</ref>.
-[[ابن اثیر]] گوید: شرطة الخمیس، نخستین کسانی بودند که به [[جنگ]] رو می‌کردند و پیمان و شرط می‌نهادند که از جنگ بازنگردند، جز با [[پیروزی]] و [[غلبه]].<ref>نهایه، ابن اثیر، ج ۲ ص۴۶۰</ref> و به تعبیر [[علامه مجلسی]]: «اولین گروه و گردان از [[لشکر]] که در میدان [[نبرد]] حضور می‌یابد و آمادۀ مرگ است»<ref>{{متن عربی|أوّل طائفة من الجیش تشهد الوقعة، أوّل کتیبة تشهد الحرب و تتهیّأ للموت}}؛ بحار الأنوار، ج ۴۲ ص۱۵۱ به نقل از نهایه و قاموس</ref>. این [[یاران]] ویژه و گردان ضربت که فدائیان [[حضرت علی]] {{ع}} و نیروهای زبدۀ او بودند، از موقعیّت ویژه‌ای برخوردار بودند و از سوی آن حضرت به مأموریت‌های ویژه فرستاده می‌شدند و در جنگ‌ها نقش خطشکنی و محافظت از لشکر را برعهده داشتند و در اعزام نیروها در پیشاپیش لشکر حرکت می‌کردند و [[آمادگی]] کامل برای برخورد با [[دشمن]] داشتند.
+[[ابن اثیر]] گوید: شرطة الخمیس، نخستین کسانی بودند که به [[جنگ]] رو می‌کردند و پیمان و شرط می‌نهادند که از جنگ بازنگردند، جز با [[پیروزی]] و [[غلبه]].<ref>نهایه، ابن اثیر، ج ۲ ص۴۶۰</ref> و به تعبیر [[علامه مجلسی]]: «اولین گروه و گردان از [[لشکر]] که در میدان [[نبرد]] حضور می‌یابد و آمادۀ مرگ است»<ref>{{عربی|أوّل طائفة من الجیش تشهد الوقعة، أوّل کتیبة تشهد الحرب و تتهیّأ للموت}}؛ بحار الأنوار، ج ۴۲ ص۱۵۱ به نقل از نهایه و قاموس</ref>. این [[یاران]] ویژه و گردان ضربت که فدائیان [[حضرت علی]] {{ع}} و نیروهای زبدۀ او بودند، از موقعیّت ویژه‌ای برخوردار بودند و از سوی آن حضرت به مأموریت‌های ویژه فرستاده می‌شدند و در جنگ‌ها نقش خطشکنی و محافظت از لشکر را برعهده داشتند و در اعزام نیروها در پیشاپیش لشکر حرکت می‌کردند و [[آمادگی]] کامل برای برخورد با [[دشمن]] داشتند.
 در [[شأن]] والای این گروه کافی است بدانیم حضرت به آنان می‌فرمود: شرط و پیمان ببندید، به خدا قسم این [[عهد]] و شرط بستن شما براساس طلا و نقره نیست، بلکه پیمان برای کشته شدن است. کسانی از [[بنی اسرائیل]] نیز پیش از شما باهم عهد و پیمان بستند، هیچ کدام از آنان [[جان]] نباختند مگر آنکه [[پیامبر]] [[قوم]] خود یا آبادی خود یا پیامبر بر خویش بودند، شما نیز همانند آنانید و همان [[منزلت]] را دارید، جز آنکه [[پیامبر]] نیستید<ref>بحار الأنوار، ج ۴۲ ص۱۵۰.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۳۳.</ref>