←نقد و بررسی
خط ۱۲۳: | خط ۱۲۳: | ||
[[سند روایت]] دوم هم مخدوش و [[ضعیف]] است، به چند دلیل: | [[سند روایت]] دوم هم مخدوش و [[ضعیف]] است، به چند دلیل: | ||
#[[علی بن محمد بن قتیبة النیشابوری]] از از شاگردان [[فضل بن شاذان]] و از [[مشایخ]] کشّی است که در مواردی مختلف از او روایت کرده و [[نجاشی]] دربارهاش نوشته است: {{عربی|"اعتمد عليه أبو عمر والكشي في كتاب الرجال، صاحب الفضل بن شاذان وراوية كتبه"}}<ref>رجال النجاشی، ص۲۵۹، ش۶۷۸</ref> ولی نکته این است که کشّی در موارد مختلفی از وی با [[کنیه]] «ابو الحسن» یاد کرده<ref>رجال الکشّی (إختیار معرفة الرجال)، ص۲۴۶، ح۴۵۳: {{عربی|حدثنا أبو الحسن علی بن محمد بن قتیبة النیسابوری}}؛ رجال الکشّی (إختیار معرفة الرجال)، ص۵۵، (ح ۱۰۴) و ص۱۶۵، (ح ۲۷۹): {{عربی|حدثنی أبو الحسن علی بن محمد بن قتیبة}}.</ref>، در حالی که در روایت مورد بحث او را به «ابو محمد» مکنی کرده است، پس احتمال میرود که شخص دیگری بوده باشد. | #[[علی بن محمد بن قتیبة النیشابوری]] از از شاگردان [[فضل بن شاذان]] و از [[مشایخ]] کشّی است که در مواردی مختلف از او روایت کرده و [[نجاشی]] دربارهاش نوشته است: {{عربی|"اعتمد عليه أبو عمر والكشي في كتاب الرجال، صاحب الفضل بن شاذان وراوية كتبه"}}<ref>رجال النجاشی، ص۲۵۹، ش۶۷۸</ref> ولی نکته این است که کشّی در موارد مختلفی از وی با [[کنیه]] «ابو الحسن» یاد کرده<ref>رجال الکشّی (إختیار معرفة الرجال)، ص۲۴۶، ح۴۵۳: {{عربی|حدثنا أبو الحسن علی بن محمد بن قتیبة النیسابوری}}؛ رجال الکشّی (إختیار معرفة الرجال)، ص۵۵، (ح ۱۰۴) و ص۱۶۵، (ح ۲۷۹): {{عربی|حدثنی أبو الحسن علی بن محمد بن قتیبة}}.</ref>، در حالی که در روایت مورد بحث او را به «ابو محمد» مکنی کرده است، پس احتمال میرود که شخص دیگری بوده باشد. | ||
#[[محمد بن موسی الهمدانی]] متّهم به وضع و [[غلوّ]] است. [[شیخ طوسی]] در [[ترجمه]] [[خالد بن عبدالله | #[[محمد بن موسی الهمدانی]] متّهم به وضع و [[غلوّ]] است. [[شیخ طوسی]] در [[ترجمه]] [[خالد بن عبدالله بن سدیر]] نوشته است: {{عربی|"له كتاب ذكر أبو جعفر محمد بن علي بن بابويه القمي، عن محمد بن الحسن بن الوليد أنه قال: لا أرويه لأنه موضوع وضعه محمد بن موسى الهمداني"}}<ref>الفهرست (طوسی)، ص۱۷۴، ش۲۶۹.</ref>. [[نجاشی]] نیز نوشته است: {{عربی|"محمد بن موسى بن عيسآ، أبو جعفر الهمداني السمان: ضعّفه القمّيون بالغلو وكان ابن الوليد يقول: إنه كان يضع الحديث"}}<ref>رجال النجاشی، ص۳۳۸، ش۹۰۴</ref>. | ||
نجاشی نیز نوشته است: {{عربی|محمد بن | |||
۳. [[محمد بن حسین بن ابی خطاب]] که از [[عامر بن عبدالله]] و [[حجر بن زائده]] [[روایت]] کرده<ref>{{عربی|محمد بن الحسین بن أبیالخطاب قال: کنت أنا و عامر بن عبدالله بن جذاعة الأزدی و حجر بن زائدة}}. (رجال الکشّی (إختیار معرفة الرجال)، ص۲۰۱، ح۳۵۴).</ref>، مُرسل است؛ زیرا محمد بن الحسین بن أبی الخطّاب از [[اصحاب امام جواد]]، [[امام هادی]] و [[امام عسکری]]{{عم}} است<ref>ر.ک: رجال الطوسی، ص۳۷۹، (ش ۵۶۱۵)، ص۳۹۱، (ش ۵۷۷۱) و ص۴۰۲، (ش۵۸۹۲).</ref> و در سال ۲۶۲ هجری قمری [[وفات]] یافته است<ref>رجال النجاشی، ص۳۳۴، ش۸۹۷.</ref> و با دو واسطه از [[عامر بن عبدالله]] که از [[اصحاب امام باقر]] و [[امام صادق]]{{عم}} است<ref>رجال الطوسی، ص۲۵۵، ش۳۶۰۶؛ خلاصة الأقوال (رجال العلامة الحلّی)، ص۱۲۴، ش۱: {{عربی|عامر بن عبدالله بن جذاعة من حواری أبی جعفر محمد بن علی{{ع}} و حواری جعفر بن محمد{{ع}}}}.</ref> روایت میکند<ref> من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۴۶۲: {{عربی|و ما کان فیه عن عامر بن جذاعة فقد رؤیته عن محمد بن الحسن عن محمد بن الحسن الصفار، عن محمد بن الحسین بن أبیالخطاب، عن الحکم بن مسکین، عن عامر بن جذاعة الأزدی، و هو عامر بن عبدالله بن جذاعة}}.</ref>. | ۳. [[محمد بن حسین بن ابی خطاب]] که از [[عامر بن عبدالله]] و [[حجر بن زائده]] [[روایت]] کرده<ref>{{عربی|محمد بن الحسین بن أبیالخطاب قال: کنت أنا و عامر بن عبدالله بن جذاعة الأزدی و حجر بن زائدة}}. (رجال الکشّی (إختیار معرفة الرجال)، ص۲۰۱، ح۳۵۴).</ref>، مُرسل است؛ زیرا محمد بن الحسین بن أبی الخطّاب از [[اصحاب امام جواد]]، [[امام هادی]] و [[امام عسکری]]{{عم}} است<ref>ر.ک: رجال الطوسی، ص۳۷۹، (ش ۵۶۱۵)، ص۳۹۱، (ش ۵۷۷۱) و ص۴۰۲، (ش۵۸۹۲).</ref> و در سال ۲۶۲ هجری قمری [[وفات]] یافته است<ref>رجال النجاشی، ص۳۳۴، ش۸۹۷.</ref> و با دو واسطه از [[عامر بن عبدالله]] که از [[اصحاب امام باقر]] و [[امام صادق]]{{عم}} است<ref>رجال الطوسی، ص۲۵۵، ش۳۶۰۶؛ خلاصة الأقوال (رجال العلامة الحلّی)، ص۱۲۴، ش۱: {{عربی|عامر بن عبدالله بن جذاعة من حواری أبی جعفر محمد بن علی{{ع}} و حواری جعفر بن محمد{{ع}}}}.</ref> روایت میکند<ref> من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۴۶۲: {{عربی|و ما کان فیه عن عامر بن جذاعة فقد رؤیته عن محمد بن الحسن عن محمد بن الحسن الصفار، عن محمد بن الحسین بن أبیالخطاب، عن الحکم بن مسکین، عن عامر بن جذاعة الأزدی، و هو عامر بن عبدالله بن جذاعة}}.</ref>. | ||