نماز در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از آنچه گذشت روشن شد که [[شیعیان]]، اصل مشروعیت و [[فضیلت]] [[نوافل]] [[رمضان]] را [[انکار]] نمی‌کنند بلکه آنچه مورد انکار آنان است به [[جماعت]] خواندن این [[نمازها]] است. چنان‌که برخی از [[علمای اهل سنت]]، از جمله [[شافعی]]، جماعت خواندن آن را [[مکروه]] دانسته و بعضی هم در [[خانه]] خواندن آن را به صورت فرادی بهتر از خواندن آن به جماعت در [[مساجد]] دانسته‌اند.

همچنین روشن شد [[شیعیان]] با این [[اعتقاد]] که تنها [[خداوند]] صاحب [[تشریع]] است و [[پیامبر]] [[مبلّغ]] آن است، [[شرکت در جماعت]] چنین نمازی را [[مشروع]] نمی‌دانند؛ زیرا هیچ نصی از پیامبر{{صل}} در این‌باره ثابت نشده است. بر اساس [[روایات]]، کسانی که به این کار دستور داده‌اند، خود آن را «[[بدعت]]» نامیده‌اند. [[بدیهی]] است بدعت، سزاوار [[تبعیت]] نیست؛ هرچند نام آن را بدعت [[ممدوح]] بنامند؛ زیرا [[حقیقت]]، با نامگذاری عوض نمی‌شود.<ref>[[مهدی رستم‌نژاد|رستم‌نژاد، مهدی]]، [[پاسخ به شبهات وهابیان علیه شیعه (کتاب)|پاسخ به شبهات وهابیان علیه شیعه]] ص ۶۳۵-۶۴۹.</ref>.

== منابع ==