←مقدمه
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} ==مقدمه== در کتاب اشتقاق مطر بن ناجیه، مسئول نیروی انتظامی علی{{ع}} معرفی شده است<ref>ابندرید، الاشتقاق، ص۲۲۲.</ref>. این مطلب فقط در همین اثر آمده است. وی مطر بن ناجیة بن ذرو...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
در کتاب | در کتاب «اشتقاق»، مطر بن ناجیه، [[مسئول]] [[نیروی انتظامی علی]]{{ع}} معرفی شده است<ref>ابندرید، الاشتقاق، ص۲۲۲.</ref>. این مطلب فقط در همین اثر آمده است. وی [[مطر بن ناجیة بن ذروة بن حطّان حصان بن قیس بن اوس بن حمیری ریاحی یربوعی]]<ref>ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۲۲۷؛ ابن کلبی، جمهرة النسب، ص۲۱۵.</ref>، از قبیلۀ [[معقل بن قیس ریاحی]] بود. آنچه در شرح حال مَطَر دیده می‌شود حضور مطر در [[زمان]] [[حجاج بن یوسف]] است که [[حاکم]] وی را برکنار کرد و او [[قصر کوفه]] را به [[تصرف]] درآورد و از [[ابن اشعث]] استقبال کرد<ref>نویری، نهایة الأرب، ج۲۱، ص۱۴۵؛ الأعلام، ج۷، ص۲۵۰.</ref>. از [[تاریخ]] نامۀ [[طبری]] برمی‌آید که وی در زمان حَجّاج، مسئول [[شرطه]] بوده که از [[قیام]] استقبال کرده است<ref>طبری، تاریخ نامۀ طبری، ج۴، ص۷۹۹.</ref>. | ||
تمیمی می‌نویسد: وقتی مطر بن ناجیه بر [[کوفه]] مسلط شد [[کمیل بن زیاد نخعی]] که [[خانه‌نشین]] بود به [[مسجد]] آمد و [[سخنرانی]] کرد. او که خطیبی [[شریف]] بود [[مردم]] را بر ضد [[شامیان]] تحریص کرد و به [[انتقاد]] از [[خاندان مروان]] و حجاج پرداخت. به همین جهت پس از سرکوبی قیام ابن‌اشعث توسط حجاج، [[کمیل]] دستگیر و به [[جرم]] [[محبت علی]] کشته شد<ref>تمیمی، المحن، چ دارالغرب، ص۱۸۴-۱۸۵.</ref>. | تمیمی می‌نویسد: وقتی مطر بن ناجیه بر [[کوفه]] مسلط شد [[کمیل بن زیاد نخعی]] که [[خانه‌نشین]] بود به [[مسجد]] آمد و [[سخنرانی]] کرد. او که خطیبی [[شریف]] بود [[مردم]] را بر ضد [[شامیان]] تحریص کرد و به [[انتقاد]] از [[خاندان مروان]] و حجاج پرداخت. به همین جهت پس از سرکوبی قیام ابن‌اشعث توسط حجاج، [[کمیل]] دستگیر و به [[جرم]] [[محبت علی]] کشته شد<ref>تمیمی، المحن، چ دارالغرب، ص۱۸۴-۱۸۵.</ref>. | ||