←مخالفان قیام امام حسین
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
[[بنی‌امیه]] و اخلافشان کوشیدند [[ماه محرم]] و [[روز عاشورا]] را به عنوان [[عید]] و ایام [[سرور]] در میان [[مردم]] معرفی نمایند؛ در حالی که مردم از همان روزهای اسارت اهل بیت {{عم}} در کاخ یزید، در گوشه و کنار [[شام]] به [[عزاداری]] برای حسین {{ع}} پرداختند و این ایام را [[روز]] [[غم]] و [[اندوه]] خویش می‌دانستند. مقریزی از روز [[حزن]] [[مردم مصر]]؛ یعنی روز عاشورا که بازارها تعطیل می‌گردید و مردم به عزاداری می‌پرداختند، سخن می‌گوید و آن‌گاه از [[تغییر]] این [[سنت]] به دسته ایوبی‌ها می‌گوید، آنان به [[پیروی]] از [[اهل شام]] و برای [[مخالفت]] با [[شیعیان]] و در ادامه سنت [[حجاج]]، [[عاشورا]] را عید و [[روز]] مبارکی برای توسعه در [[رزق]] قرار دادند<ref>عبدالقادر بن محمد، المقریزی، الخطط المقریزیة، ج۲، ص۳۸۵.</ref>. «از سال ۳۹۶ هرساله، [[روز عاشورا]] مراسم خاصی در [[مصر]] برگزار می‌شد. از جمله تعطیلی بازار و حرکت نوحه‌خوان‌ها به سوی جامع قاهره و [[اجتماع]] آنان برای [[عزاداری]] در آن مکان». | [[بنی‌امیه]] و اخلافشان کوشیدند [[ماه محرم]] و [[روز عاشورا]] را به عنوان [[عید]] و ایام [[سرور]] در میان [[مردم]] معرفی نمایند؛ در حالی که مردم از همان روزهای اسارت اهل بیت {{عم}} در کاخ یزید، در گوشه و کنار [[شام]] به [[عزاداری]] برای حسین {{ع}} پرداختند و این ایام را [[روز]] [[غم]] و [[اندوه]] خویش می‌دانستند. مقریزی از روز [[حزن]] [[مردم مصر]]؛ یعنی روز عاشورا که بازارها تعطیل می‌گردید و مردم به عزاداری می‌پرداختند، سخن می‌گوید و آن‌گاه از [[تغییر]] این [[سنت]] به دسته ایوبی‌ها می‌گوید، آنان به [[پیروی]] از [[اهل شام]] و برای [[مخالفت]] با [[شیعیان]] و در ادامه سنت [[حجاج]]، [[عاشورا]] را عید و [[روز]] مبارکی برای توسعه در [[رزق]] قرار دادند<ref>عبدالقادر بن محمد، المقریزی، الخطط المقریزیة، ج۲، ص۳۸۵.</ref>. «از سال ۳۹۶ هرساله، [[روز عاشورا]] مراسم خاصی در [[مصر]] برگزار می‌شد. از جمله تعطیلی بازار و حرکت نوحه‌خوان‌ها به سوی جامع قاهره و [[اجتماع]] آنان برای [[عزاداری]] در آن مکان». | ||
او آن‌گاه به سوگ نشستن [[امیران]] و [[وزیران]] را در جامع الأزهر و پس از آن، در [[مشهد]] [[حسینی]] نقل می‌کند<ref>عبدالقادر بن محمد، المقریزی، الخطط المقریزیة، ج۲، ص۳۸۵.</ref>: «... [[وزیر]] در صدر مجلس می‌نشسته و [[قاضی]] و [[داعی]] دو طرف او و نوحه‌خوانان به نوبت می‌خواندند و [[شاعران]]، [[مراثی]] خود را در مورد [[اهل بیت]] ارائه می‌نمودند. اگر وزیر [[رافضی]] بود، در اشعار خویش [[غلو]] می‌کردند و اگر [[سنی]] بود، به [[اعتدال]] می‌رفتند. ... هنگامی که [[دولت]] [[فاطمیان]] [[سقوط]] کرد، ایوبیان روز عاشورا را روز [[شادی]] اعلام نمودند و به امور [[خانواده]] خویش توجه می‌نمودند... توجه به غذاهای رنگارنگ، پختن شیرینی و تهیه وسایل جدید، به حمام رفتن و آراستن خویش را بنابر | او آن‌گاه به سوگ نشستن [[امیران]] و [[وزیران]] را در جامع الأزهر و پس از آن، در [[مشهد]] [[حسینی]] نقل می‌کند<ref>عبدالقادر بن محمد، المقریزی، الخطط المقریزیة، ج۲، ص۳۸۵.</ref>: «... [[وزیر]] در صدر مجلس می‌نشسته و [[قاضی]] و [[داعی]] دو طرف او و نوحه‌خوانان به نوبت می‌خواندند و [[شاعران]]، [[مراثی]] خود را در مورد [[اهل بیت]] ارائه می‌نمودند. اگر وزیر [[رافضی]] بود، در اشعار خویش [[غلو]] می‌کردند و اگر [[سنی]] بود، به [[اعتدال]] می‌رفتند. ... هنگامی که [[دولت]] [[فاطمیان]] [[سقوط]] کرد، ایوبیان روز عاشورا را روز [[شادی]] اعلام نمودند و به امور [[خانواده]] خویش توجه می‌نمودند... توجه به غذاهای رنگارنگ، پختن شیرینی و تهیه وسایل جدید، به حمام رفتن و آراستن خویش را بنابر عادت [[اهل شام]] که [[حجاج]] در ایام [[عبدالملک بن مروان]] [[سنت]] گزارده بود- در این ایام قرار دادند تا بدین وسیله با [[شیعیان]] [[علی بن ابی طالب]] که این روز را روز [[حزن]] خویش قرار داده بودند، [[مخالفت]] کنند». | ||
از معاصرین متأثر از این دیدگاه - مخالفت با [[قیام امام حسین]] {{ع}} - می‌توان از برخی افراطیون وهابی نام برد که کار را به آنجا رساندند که از [[یزید]] به عنوان [[خلیفه]] ششم سخن گفتند و [[مناقب]] او را برشمردند و مهر [[تأیید]] بر [[بیعت]] او زدند و حتی بدیهیاتی مانند [[سوء]] [[سیاست]] و [[تدبیر]] او را به عکس نمایاندند<ref>هزاع بن عید، الشمری، یزید بن معاویه الخلیفة المفتری علیه، ص۵.</ref>: {{عربی|... هو سادس خلفاء الدولة الإسلامیة... و هو أول الخلفاء التابعین، جاءته الخلاقه بیعة و وردت فیه وفی أهل زمانه و أحوالهم مناقب صریحة فی السنة النبویة، و کان له فضل فی فریضة الجهاد والغزو... و له أخلاق مجیدة... و کان حسن الإدارة فی اختیار الرجال و سیاسة الأمة}}. | از معاصرین متأثر از این دیدگاه - مخالفت با [[قیام امام حسین]] {{ع}} - می‌توان از برخی افراطیون وهابی نام برد که کار را به آنجا رساندند که از [[یزید]] به عنوان [[خلیفه]] ششم سخن گفتند و [[مناقب]] او را برشمردند و مهر [[تأیید]] بر [[بیعت]] او زدند و حتی بدیهیاتی مانند [[سوء]] [[سیاست]] و [[تدبیر]] او را به عکس نمایاندند<ref>هزاع بن عید، الشمری، یزید بن معاویه الخلیفة المفتری علیه، ص۵.</ref>: {{عربی|... هو سادس خلفاء الدولة الإسلامیة... و هو أول الخلفاء التابعین، جاءته الخلاقه بیعة و وردت فیه وفی أهل زمانه و أحوالهم مناقب صریحة فی السنة النبویة، و کان له فضل فی فریضة الجهاد والغزو... و له أخلاق مجیدة... و کان حسن الإدارة فی اختیار الرجال و سیاسة الأمة}}. | ||