ایوب بن کیسان سختیانی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ایوب بن کیسان]] معروف به [[ایوب بن ابی تمیمه]] به سال ۶۶ یا ۶۸ ﻫ.ق در [[بصره]] متولد و در همان جا بزرگ شد. وی فردی [[زاهد]] و [[بی‌آلایش]] و از [[شهرت]] گریزان بود. در سال یک بار موی سرش را [[اصلاح]] می‌‌کرد. [[حماد بن زید]] می‌‌گوید: اگر ایوب را می‌‌دیدید و از شما آب درخواست می‌‌کرد به او نمی‌دادید. او پیراهن بلندی داشت و می‌‌گفت: امروزه پیراهن کوتاه [[پوشیدن]] شهرت است. وی از [[خوف]] [[خدا]] بسیار [[گریه]] می‌‌کرد و وقتی متوجه نگاه [[مردم]] می‌‌شد به گونه‌ای گریه‌اش را پنهان می‌‌کرد. در [[برخورد با مردم]] گشاده رو بود و شب را تا [[سحر]] به [[راز و نیاز]] می‌‌پرداخت. هنگامی که صبح می‌‌شد صدای خود را بلند می‌‌نمود گو این که الآن از [[خواب]] بیدار شده است. وی چهل نوبت به [[زیارت]] [[خانه خدا]] رفت. کراماتی در این سفرها از او نقل شده است. با [[تبهکاران]] [[سخن]] نمی‌گفت و با [[یزید بن ولید]] [[رفاقت]] داشت. همین که وی به [[خلافت]] رسید، از خدا خواست که [[خلیفه]] او را فراموش کند.و قتی از او چیزی سؤال می‌‌شد از سؤال کننده می‌‌خواست تا [[پرسش]] خود را تکرار کند. اگر سؤال را به صورت نخست می‌‌پرسید، پاسخ می‌‌گفت وگرنه جواب نمی‌داد.

[[ایوب بن ابی تمیمه]] روایت می‌‌کند: [[پیامبر خدا]]{{صل}} فرمود: [[خداوند]] [[دین]] را به وسیله گروهی [[تبهکار]] [[تأیید]] می‌‌کند. و نیز فرمود: خداوند، [[حاجیان]]، عمره‌کنندگان و جنگ‌جویان در راه خود را ضمانت کرده است که با [[پاداش]] و [[غنیمت]] باز گرداند یا [روح‌شان را بازستانده و به [[بهشت]] در آورد. وی به سال ۱۳۱ﻫ.ق در حدود ۶۵ سالگی در [[بصره]] [[وفات]] یافت<ref>الطبقات الکبری ۷/ ۲۵۱؛ تذکرة الحفّاظ ۱/ ۱۳۲و تهذیب الکمال ۳/ ۴۶۳.</ref>.<ref>[[ح‍س‍ی‍ن‌ ع‍زی‍زی‌|عزیزی]]، [[پ‍روی‍ز رس‍ت‍گ‍ار|رستگار]]، [[ی‍وس‍ف‌ ب‍ی‍ات‌|بیات]]، [[راویان مشترک (کتاب)|راویان مشترک]]، ص 32.</ref>