هدایت امام: تفاوت میان نسخه‌ها

[[کتمان]] [[ولایت اهل بیت]] {{ع}} به منزله کتمان [[هدایت الهی]] است.

#{{متن حدیث|عن أبی عبدالله فی قوله تعالی: {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى مِنْ بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ أُولَئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ}}<ref>«خداوند و لعنت‌کنندگان، کسانی را لعنت می‌کنند که برهان‌ها و رهنمودی را که فرو فرستادیم، پس از آنکه در کتاب (تورات) برای مردم روشن کردیم، پنهان می‌دارند» سوره بقره، آیه ۱۵۹.</ref> فی علیٍّ}}.

توضیح آنکه: در این [[آیه]]، [[خداوند]] کتمان کنندگان [[آیات الهی]] را [[لعنت]] نموده است. با توجه به آنکه کتمان [[رسالت]] [[رسول خدا]] {{صل}} و یا [[آیات قرآن]]، به دلیل شدت ظهوری که دارد، اولاً امر مشکلی است، بنابراین کسی از [[مسلمانان]] جرأت چنین کاری را نداشت و ثانیاً، چون [[ولایت]] [[باطن]] رسالت است، کتمان آن به منزله گرفتن [[روح]] [[بالندگی]] و [[حیات]] از [[مقام رسالت]] رسول خدا {{صل}} است؛ لذا در [[روایات]]، ولایت نازل منزله کتمان آیات قرآن و هدایت الهی بیان شده است.<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۴ ص ۲۷۹.</ref>