←منابع
(←مقدمه) |
(←منابع) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
«ولید بن عتبه» [[والی مدینه]] هنگام [[مرگ معاویه]] بود. یزید [[نامه]] به او نوشت و ضمن خبر دادن مرگ معاویه، از او خواست که از [[امام حسین]]{{ع}} [[بیعت]] بگیرد و اگر نپذیرفت، گردنش را بزند. [[بیعت گرفتن از امام حسین]]{{ع}} برای ولید دشوار بود و می‌خواست با او عاقلانه و بدون [[خشونت]] [[رفتار]] کند. اما با مشورتی که با [[مروان بن حکم]] انجام داد، مروان موضع [[متزلزل]] ولید را به مسخره گرفت و برآشفت و او را تحریک کرد که شبانه [[امام]] را به [[دار الاماره]] احضار کند. [[سیدالشهدا]]{{ع}} شبانه به دار الاماره رفت. گفتگوهایی میان امام و والی مدینه و ولید انجام گرفت و امام، بدون بیعت از آنجا خارج شد<ref>حیاة الامام الحسین، ج۲، ص۲۵۰.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۴۹۷.</ref> | «ولید بن عتبه» [[والی مدینه]] هنگام [[مرگ معاویه]] بود. یزید [[نامه]] به او نوشت و ضمن خبر دادن مرگ معاویه، از او خواست که از [[امام حسین]]{{ع}} [[بیعت]] بگیرد و اگر نپذیرفت، گردنش را بزند. [[بیعت گرفتن از امام حسین]]{{ع}} برای ولید دشوار بود و می‌خواست با او عاقلانه و بدون [[خشونت]] [[رفتار]] کند. اما با مشورتی که با [[مروان بن حکم]] انجام داد، مروان موضع [[متزلزل]] ولید را به مسخره گرفت و برآشفت و او را تحریک کرد که شبانه [[امام]] را به [[دار الاماره]] احضار کند. [[سیدالشهدا]]{{ع}} شبانه به دار الاماره رفت. گفتگوهایی میان امام و والی مدینه و ولید انجام گرفت و امام، بدون بیعت از آنجا خارج شد<ref>حیاة الامام الحسین، ج۲، ص۲۵۰.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۴۹۷.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | |||
{{مدخل وابسته}} | |||
* [[عتبة بن ابی‌سفیان]] (پدر) | |||
* [[معاویة بن ابی سفیان]] (عمو) | |||
{{پایان مدخل وابسته}} | |||
== منابع == | == منابع == | ||