←قمه زنی
(←گریه) |
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
«گریه» واکنش [[عاطفی]] در مواجهه با [[مصیبت]] و از شاخصه‌های فرهنگ شیعی است. [[اشک]] و گریه یا «بکا» یا «دمع»، نشانه رقت [[قلبی]] و [[رفتاری]] طبیعی است که [[انسان]]، به طور ارادی یا غیرارادی، در موقعیت‌های خاص هیجانی و عاطفی (تأثر، [[ترس]]، فقدان، [[محبت]] و...) بروز می‌دهد. مهم‌ترین رخداد مصیبت بار در [[تاریخ]] و فرهنگ شیعه، [[واقعه عاشورا]] بوده است. در منابع [[شیعی]]، [[روایات]] متعددی با مضمون [[تشویق]] و [[تحریض]] شیعیان به ذکر مصیبت عاشورا و گریه بر آن نقل شده است. در این روایات، گریه بر [[امام حسین]] {{ع}} عملی ارزشمند و مستوجب [[ثواب]] و فواید [[دنیوی]] و [[اخروی]] فراوانی دانسته شده است<ref>[[محسن حسام مظاهری|مظاهری، محسن حسام]]، [[فرهنگ سوگ شیعی (کتاب)|مقاله «گریه»، فرهنگ سوگ شیعی]]، ص ۵۱؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۱۲.</ref>. | «گریه» واکنش [[عاطفی]] در مواجهه با [[مصیبت]] و از شاخصه‌های فرهنگ شیعی است. [[اشک]] و گریه یا «بکا» یا «دمع»، نشانه رقت [[قلبی]] و [[رفتاری]] طبیعی است که [[انسان]]، به طور ارادی یا غیرارادی، در موقعیت‌های خاص هیجانی و عاطفی (تأثر، [[ترس]]، فقدان، [[محبت]] و...) بروز می‌دهد. مهم‌ترین رخداد مصیبت بار در [[تاریخ]] و فرهنگ شیعه، [[واقعه عاشورا]] بوده است. در منابع [[شیعی]]، [[روایات]] متعددی با مضمون [[تشویق]] و [[تحریض]] شیعیان به ذکر مصیبت عاشورا و گریه بر آن نقل شده است. در این روایات، گریه بر [[امام حسین]] {{ع}} عملی ارزشمند و مستوجب [[ثواب]] و فواید [[دنیوی]] و [[اخروی]] فراوانی دانسته شده است<ref>[[محسن حسام مظاهری|مظاهری، محسن حسام]]، [[فرهنگ سوگ شیعی (کتاب)|مقاله «گریه»، فرهنگ سوگ شیعی]]، ص ۵۱؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۱۲.</ref>. | ||
== [[ | == قمه زنی == | ||
{{اصلی|قمه زنی}} | |||
قمه‌زنی مراسمی است که در بعضی شهرستان‌ها و بلاد [[شیعی]] و توسّط برخی از [[عزاداران]] [[امام حسین]] {{ع}} اجرا می‌شود و در تأسّی به مجروح و [[شهید]] شدن [[سید الشهدا]] {{ع}} و [[شهیدان کربلا]] و بعنوان اظهار آمادگی برای [[خون]] دادن و سر باختن در راه [[امام حسین]] {{ع}} انجام می‌دهند. قمه‌زنی نیز، مثل زنجیر زنی و شبیه‌خوانی و... از دیرباز مورد [[اختلاف]] نظر [[علما]] و [[پیروان]] و مقلّدین آنان بوده و به استفتا و [[افتاء]] مبنی بر جواز یا عدم جواز آن می‌پرداخته‌اند. این مراسم، از نظر [[شرعی]] پایه و مبنای [[دینی]] ندارد و صرفا روی علاقۀ [[شیعیان]] به [[ابا عبدالله]] الحسین {{ع}} انجام می‌گیرد. برخی از [[فقها]] به خاطر تأثیر نامطلوب آن بر [[افکار]] دیگران و موجب وهن [[مذهب]] بودن، آن را ممنوع دانسته‌اند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۸۷.</ref>. | |||
== [[شورزدن]] == | == [[شورزدن]] == | ||