جز
جایگزینی متن - ':«' به ': «'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۴) |
جز (جایگزینی متن - ':«' به ': «') |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
==چکیده مقاله== | ==چکیده مقاله== | ||
نویسنده این مقاله مینویسد:«[[قرآن]] [[معجزه جاوید]] است؛ زیرا همیشه درمان [[مردم]] موجود و از [[تحریف]] مصون و محفوظ بوده است. [[قرآن]] عناصر اساسی اعجازازا با خود همزا دارد. فی المثل ۱- [[خارقالعاده]] است. ۲- برای [[اثبات]] [[منصب]] و [[رسالت الهی]] پیامیر [[اسلام]] {{صل}} آمده است. ۳- تمام [[انسانها]] را در تمام زمانها به [[تحدی]] [[دعوت]] میکند. ۴- جنبههای اعجازی [[قرآن]] [[تعلیم و تعلم]] ناپذیر است. تمایز [[معجزه]] بودن [[قرآن]] از [[معجزات]] دیگر از این جهت است که مستقیما چهار [[حقیقت]] را [[اثبات]] میکند: ۱- [[سخن]] خداست. ۲- آورندهاش [[رسول]] و [[پیامبر خدا]] است. ۳- از هرگونه [[تحریف]] مصون است. ۴- میان احتیاج [[پیامبر]] به [[معجزه]] جهت [[اثبات]] رسالتش و احتیاج [[مردم]] به [[معجزه]] جهت [[پذیرش]] [[وحی]] و [[ایمان به پیامبر]] تلازم وجود دارد. از نظر شمول و فراگیری [[اعجاز]] نیز [[قرآن]] در میان [[معجزات]] [[پیامبران]] دیگر بی بدیل است. زیرا: ۱- [[قرآن]] خود را [[کتاب]] "[[انسان]] بما هو [[انسان]]" میداند، نه گروه و یا [[قوم]] خاص. ۲- [[خداوند]] در این کتاب شکل کامل و [[تمام دین]] را در اختیار [[بشر]] قرار داده است. [[قرآن]] از جهت [[دعوت]] به [[عقل]] و [[اندیشه]] در تمام عرصههای [[زندگی اجتماعی]], [[سیاسی]], [[حقوقی]], [[اخلاقی]]. مادی [[معنوی]], [[دنیوی]] و [[اخروی]] و [[دعوت]] به [[زندگی]] به همراه [[صلح]] و [[آرامش]] نیز بی نظیر است. مطالعه و تأمل عالمانه و منصفانه در آن, این دو [[حقیقت]] را آشکار میسازد. این مقاله در نهایت اختصار, مطالب یاد شده را تملیل و [[اثبات]] مینماید» | نویسنده این مقاله مینویسد: «[[قرآن]] [[معجزه جاوید]] است؛ زیرا همیشه درمان [[مردم]] موجود و از [[تحریف]] مصون و محفوظ بوده است. [[قرآن]] عناصر اساسی اعجازازا با خود همزا دارد. فی المثل ۱- [[خارقالعاده]] است. ۲- برای [[اثبات]] [[منصب]] و [[رسالت الهی]] پیامیر [[اسلام]] {{صل}} آمده است. ۳- تمام [[انسانها]] را در تمام زمانها به [[تحدی]] [[دعوت]] میکند. ۴- جنبههای اعجازی [[قرآن]] [[تعلیم و تعلم]] ناپذیر است. تمایز [[معجزه]] بودن [[قرآن]] از [[معجزات]] دیگر از این جهت است که مستقیما چهار [[حقیقت]] را [[اثبات]] میکند: ۱- [[سخن]] خداست. ۲- آورندهاش [[رسول]] و [[پیامبر خدا]] است. ۳- از هرگونه [[تحریف]] مصون است. ۴- میان احتیاج [[پیامبر]] به [[معجزه]] جهت [[اثبات]] رسالتش و احتیاج [[مردم]] به [[معجزه]] جهت [[پذیرش]] [[وحی]] و [[ایمان به پیامبر]] تلازم وجود دارد. از نظر شمول و فراگیری [[اعجاز]] نیز [[قرآن]] در میان [[معجزات]] [[پیامبران]] دیگر بی بدیل است. زیرا: ۱- [[قرآن]] خود را [[کتاب]] "[[انسان]] بما هو [[انسان]]" میداند، نه گروه و یا [[قوم]] خاص. ۲- [[خداوند]] در این کتاب شکل کامل و [[تمام دین]] را در اختیار [[بشر]] قرار داده است. [[قرآن]] از جهت [[دعوت]] به [[عقل]] و [[اندیشه]] در تمام عرصههای [[زندگی اجتماعی]], [[سیاسی]], [[حقوقی]], [[اخلاقی]]. مادی [[معنوی]], [[دنیوی]] و [[اخروی]] و [[دعوت]] به [[زندگی]] به همراه [[صلح]] و [[آرامش]] نیز بی نظیر است. مطالعه و تأمل عالمانه و منصفانه در آن, این دو [[حقیقت]] را آشکار میسازد. این مقاله در نهایت اختصار, مطالب یاد شده را تملیل و [[اثبات]] مینماید» | ||
== فهرست مقاله == | == فهرست مقاله == | ||
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست. | در این مورد اطلاعاتی در دست نیست. |