جهاد اقتصادی در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۹٬۰۴۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۷ سپتامبر ۲۰۲۳
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۷۷: خط ۷۷:


اما اگر ثروت به [[درستی]] در جایگاه [[واقعی]] خود شناخته و مورد استفاده قرار گیرد، در آن صورت است که ثروت به ابزار [[اصلاح فرد]] و جامعه و کمال زمین و آبادانی آن تبدیل می‌‌شود. این آن چیزی است که می‌‌باید در جهاد اقتصادی همواره مدنظر قرار گیرد.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[جایگاه عدالت در جهاد اقتصادی (مقاله)|جایگاه عدالت در جهاد اقتصادی]].</ref>.
اما اگر ثروت به [[درستی]] در جایگاه [[واقعی]] خود شناخته و مورد استفاده قرار گیرد، در آن صورت است که ثروت به ابزار [[اصلاح فرد]] و جامعه و کمال زمین و آبادانی آن تبدیل می‌‌شود. این آن چیزی است که می‌‌باید در جهاد اقتصادی همواره مدنظر قرار گیرد.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[جایگاه عدالت در جهاد اقتصادی (مقاله)|جایگاه عدالت در جهاد اقتصادی]].</ref>.
==جهاد اقتصادی==
[[تجربه]] [[موفقیت]] آمیز [[جمهوری اسلامی]] در ارایه [[نظام سیاسی]] مبتنی بر [[اسلام]]، خیزش‌های [[اسلامی]] را در تمامی [[جهان اسلام]] سبب شده است. این تجربه موفق همان اندازه که موجب [[شادی]] [[مؤمنان]] و [[مسلمانان]] [[جهان]] شده، چشمان نگران [[دشمنان اسلام]] را نیز به خود معطوف ساخته است، به گونه‌ای که از تمام ظرفیت‌های خود برای ضربه زدن به این تجربه در ام القرای هزاره دوم [[هجری]] و هزاره سوم میلادی، بهره می‌‌برند.
اگر [[نظام جمهوری اسلامی]] بتواند موفقیت خود را در دیگر عرصه‌ها به نمایش بگذارد و نمونه‌ای کامل از [[تمدن اسلامی]] مبتنی بر [[عدالت]] را به جهانیان ارایه دهد و به نوعی [[بهشت زمینی]] را شکل بخشد، آن گاه است که [[دشمنان]] [[بشریت]] به فغان خواهند افتاد؛ زیرا ارایه چنین [[اسوه]] و نمونه‌ای از [[جامعه]] [[برتر]] می‌‌تواند تمامی بساط [[ستمگران]] و [[مستکبران]] را گرد آورد و از تخت فرو کشد.
نقشه راهی که جمهوری اسلامی با [[هوشیاری]] و [[درایت]] [[رهبری]] ترسیم کرده است، ارایه نمونه‌ای از جامعه برتر به [[جامعه جهانی]] و بشریت است. رهبری بر آن است تا پازل‌های این جامعه را با [[همکاری]] و [[همدلی]] [[امت اسلام]] بسازد و بچیند. یکی از مهم‌ترین پازل‌های جامعه برتر فراهم آوری زمینه‌های [[آسایش]] است که از طریق [[تولید]] و [[توزیع عادلانه ثروت]] اتفاق می‌‌افتد. از این جاست که «[[اقتصاد]]» جایگاه مهمی در پازل جامعه برتر [[ایمانی]] می‌‌یابد تا تمدن اسلامی در عصر کنونی شکل گیرد.
نویسنده در این مطلب با مراجعه به [[آموزه‌های اسلامی]] بر آن است تا یکی از عرصه‌های اقتصاد یعنی نقش تجاری‌سازی [[تولید علم]] در [[جهاد اقتصادی]] در پازل جامعه برتر ایمانی و تمدن اسلامی را مورد بررسی قرار دهد. با هم این مطلب را از نظر می‌‌گذرانیم.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[نقش تجاری‌سازی تولید علم در جهاد اقتصادی (مقاله)|نقش تجاری‌سازی تولید علم در جهاد اقتصادیی]].</ref>.
==نقش تولید علم در [[تولید قدرت]] و [[ثروت]]==
[[علم]] به معنای [[دانش]] و [[دانایی]]، ارتباط تنگاتنگی با [[قدرت]] تسخیری [[بشر]] دارد؛ زیرا [[علم انسان]] به خود و دیگری وی را [[قادر]] به تصرفات در خود و دیگری نموده و [[فرصت]] [[خلافت الهی]] را به وی بخشیده است. [[روح الهی]] که در کالبد [[بشریت]] دمیده شده، این ظرفیت را داراست که [[علم]] اسمایی داشته باشد. از این رو [[خداوند]] [[خلافت]] [[انسان]] بر همه هستی و [[کائنات]] را پس از دمیده شدن [[روح خاص]] و [[تعلیم]] علم اسمایی قرار داده و از [[فرشتگان]] ساحت [[قدس]] به [[نیابت]] از همه کائنات خواسته تا در برابر [[آدم]]{{ع}} به عنوان نمونه [[نخستین انسان]] کامل [[سجده]] برده و [[اطاعت]] و مظهریت [[ربوبیت]] او را بپذیرند و پروردگاری انسان برای کمال یابی خود را با سجده نشان دهند.<ref>{{متن قرآن|وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الأَرْضِ خَلِيفَةً قَالُواْ أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاء وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ * وَعَلَّمَ آدَمَ الأَسْمَاء كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلائِكَةِ فَقَالَ أَنبِئُونِي بِأَسْمَاء هَؤُلاء إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ * قَالُواْ سُبْحَانَكَ لاَ عِلْمَ لَنَا إِلاَّ مَا عَلَّمْتَنَا إِنَّكَ أَنتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ * قَالَ يَا آدَمُ أَنبِئْهُم بِأَسْمَائِهِمْ فَلَمَّا أَنبَأَهُمْ بِأَسْمَائِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ * وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدُواْ لآدَمَ فَسَجَدُواْ إِلاَّ إِبْلِيسَ أَبَى وَاسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ * وَقُلْنَا يَا آدَمُ اسْكُنْ أَنتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلاَ مِنْهَا رَغَدًا حَيْثُ شِئْتُمَا وَلاَ تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ * فَأَزَلَّهُمَا الشَّيْطَانُ عَنْهَا فَأَخْرَجَهُمَا مِمَّا كَانَا فِيهِ وَقُلْنَا اهْبِطُواْ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَلَكُمْ فِي الأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَى حِينٍ * فَتَلَقَّى آدَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ}} «و (یاد کن) آنگاه را که پروردگارت به فرشتگان فرمود: می‌خواهم جانشینی در زمین بگمارم، گفتند: آیا کسی را در آن می‌گماری که در آن تباهی می‌کند و خون‌ها می‌ریزد در حالی که ما تو را با سپاس، به پاکی می‌ستاییم و تو را پاک می‌شمریم؛ فرمود: من چیزی می‌دانم که شما نمی‌دانید * و همه نام‌ها را به آدم آموخت سپس آنان را بر فرشتگان عرضه کرد و گفت: اگر راست می‌گویید نام‌های اینان را به من بگویید * گفتند: پاکاکه تویی! ما دانشی جز آنچه تو به ما آموخته‌ای، نداریم، بی‌گمان تویی که دانای فرزانه‌ای * فرمود: ای آدم! آنان را از نام‌های اینان آگاه ساز! و چون آنان را از نام‌های اینان آگاهانید فرمود: آیا به شما نگفته بودم که من نهان آسمان‌ها و زمین را می‌دانم و از آنچه آشکار می‌کنید و پوشیده می‌داشتید آگاهم؟ * و (یاد کنید) آنگاه را که به فرشتگان گفتیم: برای آدم فروتنی کنید، همه فروتنی کردند جز ابلیس که سرباز زد و سرکشی کرد و از کافران شد * و گفتیم: ای آدم! تو و همسرت در بهشت جای گیرید و از (نعمت‌های) آن، از هر جا خواهید فراوان بخورید اما به این درخت نزدیک نشوید که از ستمگران گردید * شیطان، آنان را از آن فرو لغزاند و از جایی که بودند بیرون راند و ما گفتیم: فرود آیید دشمن یکدیگر! و در زمین تا روزگاری، آرامشگاه و برخورداری خواهید داشت * آنگاه آدم از پروردگارش کلماتی فرا گرفت و (پروردگار) از او در گذشت که او بسیار توبه‌پذیر بخشاینده است» سوره بقره، آیه ۳۷.</ref>
بنابراین، [[علم]] به یک معنا [[شناخت]] موجودات هستی و [[آگاهی]] از آنکه در [[آیات قرآنی]] به عنوان [[علم الاسماء]] از آن یاد شده، علم [[قدرت]] و [[تسخیر]] است که در [[سایه]] سار آن [[انسان]] می‌‌تواند [[خلافت]] و [[ربوبیت]] نماید. همه [[انسان‌ها]] از چنین ظرفیتی برخوردارند و تنها کاری که می‌‌بایست انجام دهند فعلیت بخشی به این قدرت نهفته و سرشته در ذات است که از آن در تعابیر [[اسلامی]] به متاله و خدایی شدن یاد می‌‌کنند.
هر [[انسانی]] از راه‌های گوناگون می‌‌تواند [[اسمای الهی]] سرشته در ذات خویش را فعلیت بخشد که از آن راه‌ها به [[عبودیت]] یاد می‌‌شود. [[عبودیت]] در این [[تفسیر]] دارای مراتبی است که خواسته و ناخواسته در عالم پدید می‌‌آید؛ چراکه [[علم]] در تفسیر [[وحیانی]] [[قرآن]]، چیزی جز اتصال به [[ذات باری تعالی]] نیست و خدایی شدن به معنای عالم شدن در [[زمان]] این اتصال تحقق می‌‌یابد.
هنگامی که ما از [[تولید علم]] سخن به میان می‌‌آوریم مراد و منظورمان از [[تولید]] و ولادت به معنای اتصال [[انسان]] به مبدا علم و [[دانایی]] یعنی [[خداوند]] است. این اتصال برای همگان اتفاق می‌‌افتد؛ چراکه خداوند همه هستی را پر کرده و صمدانیت وی جایی را خالی نگذاشته است. پس هر جا که علم است حضور او نیز تثبیت شده می‌‌باشد؛ چنان که هر جایی که نام هستی بر آن برده می‌‌شود، خالی از خداوند نیست.
در [[آموزه‌های قرآنی]]، از انسان خواسته شده تا با [[اتصال به خداوند]] و متاله شدن، علم را در خود فعلیت بخشد و [[حقایق]] هستی را [[ادراک]] نماید. این ادراک حقایق هستی به انسان کمک می‌‌کند تا [[شناخت]] اسمایی را به دست آورد و با هر اسم بر موجودی از موجودات هستی [[تسلط]] بیابد. در [[حقیقت]] شناخت اسمایی و ادراک حقایق هستی، به معنای تسلط و [[تسخیر]] است که زمینه [[ربوبیت]] و پروردگاری بر آن موجود و هستی را برای انسان فراهم می‌‌آورد و انسان می‌‌تواند در مسیر افزایش از آن برای کمال خود بهره برد و آن چیزی را نیز به کمال [[شایسته]] و بایسته خود برساند.
براین اساس می‌‌توان دریافت که تولید علم تا چه اندازه در [[تولید قدرت]] و [[ثروت]] انسان و [[جامعه]] نقش دارد؛ زیرا دانسته شد که تولید علم به معنای ارتباط با حقیقت هستی و حقایق مرتبط با آن، به معنای [[درک]] درست از حقیقت چیزها و موجودات و تسلط و تسخیر آن هاست. چنین تسلط و تسخیری عین [[قدرت]] و [[توانایی]] است. انسان از این قدرت و توانایی تسلط و تسخیر، می‌‌تواند بهره گیرد و امکانات شدن‌های کمالی را به دست آورد. این همان [[ثروت]] [[واقعی]] است که [[انسان]] د رجست وجوی آن است. چنین [[قدرت]] و ثروتی است که انسان را به [[سعادت واقعی]] می‌‌رساند.
بنابراین [[تولید علم]] به معنای [[تولید قدرت]] و ثروت می‌‌بایست در دستور کار هر انسان و [[جامعه انسانی]] قرار گیرد؛ چراکه [[هدف آفرینش]] و [[فلسفه]] آن تنها از این راه تحقق می‌‌یابد و شدنی می‌‌شود. پس می‌‌توان گفت که [[دانایی]] [[توانایی]] و [[دانش]] همان قدرت و ثروت است.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[نقش تجاری‌سازی تولید علم در جهاد اقتصادی (مقاله)|نقش تجاری‌سازی تولید علم در جهاد اقتصادیی]].</ref>.
==تجاری‌سازی تولید علم و [[مقام خلافت]] [[انسانی]]==
چنان که گفته شد، تولید علم به معنای اتصال با [[مبدأ هستی]] و [[درک]] [[حقایق]] اشیا یعنی همان [[اسما]] و [[تسلط]] بر موجودات جهت بهره‌مندی از آنها به عنوان ثروت واقعی در راستای کمال یابی انسان و جامعه انسانی و کمال بخشی به موجودات دیگر در مقام خلافت و مظهریت [[ربوبی]] و پروردگاری است.
اکنون این [[پرسش]] مطرح می‌‌شود که تجاری‌سازی تولید علم به چه معنایی است؟ لازم است به این نکته پیش از پاسخ به پرسش اصلی توجه داده شود که یکی از [[مسئولیت‌ها]] و مأموریت‌های [[بشر]] در [[زمین]] به عنوان [[خلیفه]]، استعمارالارض ([[آبادانی زمین]]) است.<ref>{{متن قرآن|وَإِلَى ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ هُوَ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَاسْتَعْمَرَكُمْ فِيهَا فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ إِنَّ رَبِّي قَرِيبٌ مُجِيبٌ}} «و به سوی (قوم) ثمود برادر آنان صالح را (فرستادیم)، گفت: ای قوم من! خداوند را بپرستید که خدایی جز او ندارید، او شما را از زمین پدیدار کرد و شما را در آن به آبادانی گمارد پس، از او آمرزش بخواهید سپس به درگاه وی توبه کنید که پروردگار من، پاسخ دهنده‌ای است» سوره هود، آیه ۶۱.</ref> بنابراین، [[خلافت]] انسانی مقتضی است که انسان نه تنها خود را به [[بلوغ]] کمالی برساند، بلکه موجودات زمینی را از طریق آبادسازی به کمال برساند.
همچنین [[مسئولیت انسانی]] تنها در قبال خود نیست، بلکه انسان [[مسئولیت]] دارد تا دیگران را از جمله نوع [[بشر]] را نیز به کمال برساند. این بدان معناست که راه دست یابی به کمال در [[انسان]] از طریق کمال بخشی به دیگران می‌‌گذرد. این گونه است که [[تولید علم]] به عنوان مقدمه کمال یابی خود شخص مطرح می‌‌شود و کمال هر شخص [[انسانی]] در کمال [[جامعه]] و [[جهان]] است.
اگر انسان [[مأموریت]] و [[وظیفه]] دارد تا تولید علم کند تا به کمال برسد، لازمه آن است تا از این [[شناخت]] و [[علم]] خود به [[درستی]] بهره گیرد. تولید علم به معنای شناخت [[حقایق]] هستی و [[دانایی]] و [[آگاهی]] نسبت به آن، به معنای [[قدرت]] [[تسخیر]] و [[تصرف]] است. بنابراین، هر انسان و [[جامعه انسانی]]، در تولید علم بایستی به این نکته توجه داشته باشد که در چیزها تصرفاتی را انجام دهد که کمال یابی خود و دیگران را تسریع بخشد و [[ثروت]] [[واقعی]] را برای [[جوامع بشری]] و دیگران فراهم آورد. از این رو تولید علم با تصرفات در موجودات ارتباط می‌‌یابد. این که انسان نسبت به اموری چون اتم‌ها آگاهی و دانایی یابد و [[حقیقت]] آن را دریابد، از آن روست که بتواند در آن تصرفاتی در راستای اهداف و [[فلسفه آفرینش]] خود و دیگران پدید آورد. به عنوان نمونه تصرفات در هسته‌های اتم برای [[تولید]] انرژی یا شناخت ژنوم انسانی برای تغییرات مطلوب در راستای [[اهداف]] [[آفرینش]]، امری لازم و بایسته است و [[خلافت]] انسانی و مظهریت در [[ربوبیت]] مقتضی این است.
تجاری‌سازی تولید علم به معنای بهره‌مندی درست از علم و تولید آن است. به این معنا که اگر [[علمی]] تولید می‌‌شود و دانایی و آگاهی نسبت به امری چون هسته و ژنوم انسانی به دست می‌‌آید، می‌‌بایست این [[دانش]] و دانایی در [[خدمت]] اهداف و فلسفه آفرینش قرار گیرد که از آن به تجاری‌سازی تولید علم یاد می‌‌شود. به سخن دیگر، تجاری‌سازی تولید علم به معنای تولید علم با [[هدف]] و انگیزه مناسب و مطلوب و درست است؛ چراکه بی‌تجاری‌سازی تولیدات [[علمی]]، نمی‌توان از [[خلافت]] و مظهریت پروردگاری [[انسان]] سخن به میان آورد.
به عبارت دیگر، براساس [[آموزه‌های قرآنی]] و [[اسلامی]]، تجارت‌سازی [[تولید علم]]، در [[حقیقت]] بخشی از فرآیند کمال یابی و کمال بخشی به [[دانش]] و [[دانایی]] است؛ چراکه بی‌تجارت‌سازی نمی‌توان مدعی [[علم واقعی]] در [[خدمت]] به [[بشر]] و [[جهان]] در [[مقام خلافت]] و مظهریت پروردگاری انسان شد.
با این بیان دانسته شد که مراد از تجاری‌سازی تولید علم چیست؛ چراکه تجاری‌سازی در این جا تنها به عنوان نمادی از بهره‌مندی درست از [[علم]] و [[تولید]] آن است؛ زیرا علم بی‌منفعت همانند زنبور بی‌عسل است. تجاری‌سازی تولید علم به علم، کمال [[واقعی]] می‌‌بخشد و [[هدف]] و [[فلسفه]] درست آن را به نمایش می‌‌گذارد. در غیر این صورت هرگونه [[آگاهی]] و دانایی نسبت به [[حقایق]] واشیا، آگاهی بی‌ارزش است؛ زیرا هدفی را تعقیب نمی‌کند و تغییری را ایجاد نمی‌کند، افزون بر این که برخلاف [[مأموریت]] و [[مسئولیت انسانی]] در امر [[آبادانی]] و [[تغییر]] درست و مناسب در [[زمین]] است که در آیه۶۱ [[سوره هود]] به آن اشاره شده است.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[نقش تجاری‌سازی تولید علم در جهاد اقتصادی (مقاله)|نقش تجاری‌سازی تولید علم در جهاد اقتصادیی]].</ref>.
==شکل‌گیری زنجیره تجاری‌سازی تولید علم و [[ثروت]]==
نباید از این نکته [[غافل]] شد که تولید علم می‌‌بایست در یک زنجیره صورت گیرد. به این معنا که پازل‌های حقیقت واحد جهانی می‌‌بایست به [[درستی]] شناخته و به کار گرفته شود، در غیر این صورت [[رفتار]] [[انسانی]] می‌‌تواند به عنوان [[فساد]] شناخته شود. این که [[خداوند]] در آیه۴۱ [[سوره روم]] می‌‌فرماید:ظهر الفساد فی [[البر]] و [[البحر]] بما کسبت [[ایدی]] [[الناس]]؛ فساد در دریا و خشکی به سبب دستاوردهای [[مردم]] آشکار شد، به این معناست که توده‌های مردم بی‌توجه به [[شناخت]] حقایق، [[اقدام]] به [[تصرف]] و تغییر در [[محیط زیست]] خود و زمین کردند که آثار آن به جای [[اصلاح]] و آبادانی، [[افساد]] و فساد زمین بوده است.
[[خردمندان]] به سبب این که حقایق را به درستی می‌‌شناسند و در چارچوب [[فلسفه آفرینش]]، در آنها [[تصرف]] و [[تغییر]] ایجاد می‌‌کنند، موجب کمال بخشی به آنها می‌‌شوند، در حالی که [[رفتار]] توده‌های [[مردم]] موجب [[افساد]] در آن می‌‌شود. [[دانش]] و [[دانایی]] می‌‌بایست خردمندانه باشد تا قطعات پازل به [[درستی]] شناخته و چیده شود و قرار گرفتن هر قطعه‌ای موجب کمال و تکمیل آن شود.
هر چند که به ظاهر [[علم شیمی]] از ریاضی یا [[علم]] فیزیک یا حتی [[علوم انسانی]] چون [[حقوق]] جداست، ولی باید توجه داشت که همه این [[علوم]] بایستی در یک واحد دیده شود تا بتواند چنان که هست خودنمایی کرده و تأثیرگذار باشد. [[تولید علم]] نیز می‌‌بایست این گونه مکمل یک دیگر باشد و تجاری‌سازی و بهره‌مندی [[بشر]] از علم و [[تولید]] آن نیز باید به صورت زنجیره‌ای دیده شود.
شکل‌گیری زنجیره تجاری‌سازی تولید علم منجر به تولید [[ثروت]] می‌‌شود و این ثروت است که فرصت‌های برابر کمالی را برای [[جامعه بشری]] فراهم می‌‌آورد و هر کسی عادلانه می‌‌تواند از سهم و [[قسط]] خویش از [[زمین]] و امکانات و ثروت بهره مند شود و خود را به کمال برساند و مظهریت [[ربوبیت]] را به دست آورد.
[[امام]] خامنه‌ای در [[مقام]] تبیین [[حقیقت انسان]] و [[هدف]] [[برتر]] وی به این نکته بارها توجه داده است و از [[نهضت]] نرم افزاری وتولید علم برای دست یابی به [[جامعه]] برتر سخن به میان آورده است. از نظر ایشان شکل‌گیری زنجیره تجاری‌سازی تولید علم و تولید ثروت ملی لازم امتی است که می‌‌خواهد [[امت وسط]] و [[امت]] [[شاهد]] برای [[جوامع بشری]] باشد.
ایشان در خصوص تجاری‌سازی تولید علم خاطرنشان کردند: اگر زنجیره تولید دانش، تبدیل دانش به فناوری، تولید محصول و در نهایت تجاری‌سازی علم تکمیل شود، مسیر تولید علم به تولید ثروت ملی [[کشور]] و [[پاسخگویی]] به نیازهای [[ملت]] منتهی خواهد شد.<ref>مقام معظم رهبری، نوروز۹۰، مشهد مقدس</ref>
اگر این فرآیند به درستی شناخته و پیموده شود، می‌‌تواند جامعه برتر را تحقق بخشد و زنجیره [[تولید]] [[دانش]] و تبدیل آن به فناوری و تجاری‌سازی یعنی [[تمدن‌سازی]] [[اسلامی]]. این بدان معنا خواهد بود که [[جامعه]] [[برتر]] [[ایمانی]] شکل گیرد و [[الگو]] و نمونه‌ای برای [[بشریت]] شود.
البته تحقق کامل فرآیندی از [[تولید علم]] تا تبدیل آن به فن آوری و تجاری‌سازی و بهره‌مندی از آن در شکل [[تغییر]] و [[تصرف]] و تبدیل به [[ثروت]] همگانی نیازمند نقشه راه و [[همت]] مضاعف و کار مضاعف است.
پیش از هر چیزی [[انسان]] می‌‌بایست خود را بشناسد و از ظرفیت‌ها و توانمندی‌های خویش در [[مقام خلافت الهی]] و خدایی بودن و پروردگاری و [[ربوبیت]] [[آگاه]] شود و [[روحیه]] [[خودباوری]] به عنوان [[خلیفه الله]] در وی ایجاد شود. از این رو [[امام]] خامنه‌ای در تبیین این مهم می‌‌فرماید: روحیه خودباوری و اعتمادبه نفس بالا و شکل‌گیری زنجیره تجاری‌سازی تولید علم و تولید ثروت ملی از نکات برجسته این حرکت [[علمی]] است.<ref>مقام معظم رهبری، نوروز۹۰، مشهد مقدس</ref>
اگر انسان و جامعه‌ای قدر خود را بشناسد و از مقام خلافت الهی و [[تسخیر]] و [[قدرت]] [[تسلط]] و تولید علم و تبدیل آن فن آوری و تجاری‌سازی آگاه شود، می‌‌تواند به آسانی و [[سادگی]] فرآیند زنجیره‌سازی تولید علم و ثروت را بشناسد و بپیماید.
البته [[دشمنان]] نیز به این مسئله آگاه هستند و برای مقابله با ایجاد چنین روحیه‌ای [[بسیج]] شده‌اند. آنان برای مقابله با [[هدف]] برتر جامعه ایمانی یعنی ایجاد [[تمدن اسلامی]] مبتنی بر [[عدالت]] و [[استکبارستیزی]] و [[ستم ستیزی]]، نقشه راهی را کشیده‌اند که می‌‌بایست به عنوان نقشه راه [[شیطان]] آن را [[شناخت]] و برخلاف آن [[برنامه‌ریزی]] کرد و عکس آن عمل نمود.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[نقش تجاری‌سازی تولید علم در جهاد اقتصادی (مقاله)|نقش تجاری‌سازی تولید علم در جهاد اقتصادیی]].</ref>.
==[[هراس]] دشمنان از الگو شدن نمونه موفق اسلامی==
[[ترس]] دشمنان از تولید علم به قصد تبدیل به فن آوری و تجاری‌سازی از آن روست که تمدن اسلامی در [[سایه]] [[شکوفایی اقتصادی]] فراگیر در عصر کنونی ایجاد شود و به عنوان الگو به [[جهان]] و جهانیان معرفی شود؛ لذا تمام همت خویش را مبذول این معنا کرده‌اند تا از این [[تحول]] و دگرگونی مثبت جلوگیری کنند.
آن چه موجب [[هراس]] [[دشمنان]] [[امت اسلام]] و [[ایران اسلامی]] است، تبدیل [[ایران]] به یک [[نظام]] و [[جامعه]] [[برتر]] در [[جامعه جهانی]] است؛ زیرا می‌‌تواند به عنوان الگوی [[رهایی]] و [[عدالت خواهی]] و [[روحیه]] [[خودباوری]] در [[جهان]] مطرح شود و بساط دشمنان [[بشریت]] را برچیند.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[نقش تجاری‌سازی تولید علم در جهاد اقتصادی (مقاله)|نقش تجاری‌سازی تولید علم در جهاد اقتصادیی]].</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
خط ۸۲: خط ۱۳۵:
# [[پرونده:11790.jpg|22px]] [[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[نگاه قرآن به جنگ روانی اقتصادی (مقاله)|'''نگاه قرآن به جنگ روانی اقتصادی''']]
# [[پرونده:11790.jpg|22px]] [[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[نگاه قرآن به جنگ روانی اقتصادی (مقاله)|'''نگاه قرآن به جنگ روانی اقتصادی''']]
# [[پرونده:11790.jpg|22px]] [[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[جایگاه عدالت در جهاد اقتصادی (مقاله)|'''جایگاه عدالت در جهاد اقتصادی''']]
# [[پرونده:11790.jpg|22px]] [[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[جایگاه عدالت در جهاد اقتصادی (مقاله)|'''جایگاه عدالت در جهاد اقتصادی''']]
# [[پرونده:11790.jpg|22px]] [[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[نقش تجاری‌سازی تولید علم در جهاد اقتصادی (مقاله)|'''نقش تجاری‌سازی تولید علم در جهاد اقتصادی''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


۷۳٬۳۴۳

ویرایش