|
برچسبها: برگرداندهشده پیوندهای ابهامزدایی |
خط ۱: |
خط ۱: |
| '''[[لیلة المبیت|لیلة المبیت]]''' شبی است که [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در بستر [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]] {{صل}} خوابید و پیامبر از [[مکه]] بیرون رفت و پس از چند روز درنگ در [[غار ثور]]، به [[مدینه]] [[هجرت]] کرد. لیلة المبیت یکی از فضایل بزرگ [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} محسوب میشود. | | '''[[امام حسن عسکری| امام حسن عسکری]] {{ع}}''' پیشوای یازدهم [[مسلمانان]] و پدر بزرگوار [[حضرت مهدی]] {{ع}} و سیزدهمین [[امام]] از [[چهارده معصوم]] {{ع}} است. مشهور این است که حضرت در ماه ربیع الآخر سال ۲۳۲ق چشم به [[جهان]] گشود. پدر آن حضرت [[حضرت هادی]] {{ع}} و مادرش ام ولد و بانویی پارسا و شایسته بود. |
|
| |
|
| [[بیعت عقبه دوم]] در [[ذیالحجه]] سال سیزدهم [[بعثت]] به انجام رسید. در فاصلهای کمتر از سه ماه، بیشتر [[یاران رسول خدا]]{{صل}} به سوی [[مدینه]] رهسپار شدند و مدینه، پایگاه بزرگی برای [[مسلمانان]] شد. [[قریش]] از [[هجرت رسول خدا]]{{صل}} بیمناک بود و برای جلوگیری از [[هجرت]] حضرت در [[دارالندوه]] جمع شدند، تا در این باره تصمیم بگیرند. [[ابوجهل]] نظر داد، از هر [[قبیله]] [[جوانی]] دلیر [[انتخاب]] شود، شبانه بر او بتازند و دستهجمعی او را بکشند؛ زیرا در این صورت، [[خون]] او در میان همه قبایل پراکنده میشود و [[بنیهاشم]] نمیتوانند با همه [[طوایف]] قریش بجنگند و ناچار به گرفتن دیه میشوند و ما هم دیهاش را میپردازیم. این پیشنهاد به اتفاق آرا پذیرفته شد و با همین تصمیم پراکنده شدند و قرار شد که چون شب فرا رسید، آن را عملی سازند.
| | نام و کنیه امام عسکری {{ع}} مانند [[امام دوم]]، [[حسن]] و ابا محمد و نام پدرش نیز [[علی]] بوده است. [[القاب]] متعددی نیز به حضرت نسبت داده شده که از شمار آنها میتوان به [[عسکری]]، زکی اشاره کرد. [[شهرت]] امام یازدهم به عسکری به جهت اقامت طولانی مدت در محله [[عسکر]] [[سامرا]] بوده است و این [[لقب]] برای پدرش نیز به کار رفته است. |
|
| |
|
| [[مشرکان]] [[مکّه]] به دنبال تصمیمی که گرفته بودند، [[انتظار]] آمدن شب را میکشیدند تا از [[تاریکی]] استفاده کرده و نقشه خود را عملی کنند. [[جبرئیل]] بر حضرت نازل شد و گفت: "شما مأمورید که امشب در بستر خویش نخوابی و [[رسول خدا]] {{صل}} را از تصمیم [[مشرکان]] [[آگاه]] ساخت و به این صورت، [[فرمان]] [[هجرت]] را از جانب [[خداوند]] صادر کرد". [[رسول اکرم]] {{صل}} به [[امام علی|امیرالمؤمنین]] {{ع}} فرمود: "آیا شما جانت را فدای من میکنی؟ گفت: آری، ای [[رسول خدا]]! [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: در بستر من بخواب و روپوش مرا روی سر خود بکش". | | [[امام عسکری]] {{ع}} ۱۳ سال اول [[عمر]] خود را در [[مدینه]] گذراند، ده سال هم در [[سامرا]] کنار پدر زندگی کرد. شش سال نیز پس از [[شهادت]] پدر، [[امامت]] [[شیعه]] را بر عهده داشت. دوران [[امامت امام عسکری]] {{ع}} حدود ششسال به طول انجامید و در این مدت، ایشان به همان صورت که پدرش تحت [[مراقبت]] [[خلفای عباسی]] بود، در محاصره پنهان [[عباسیان]] به سر میبرد. [[خلافت عباسی]] در این دوره به هیچروی [[ثبات]] عصر نخستین را نداشت و هر از مدتی یکی از [[خلفا]] کشته یا خلع میشد و دیگری جای وی را میگرفت. البته این [[بیثباتی]] به هیچروی به بازشدن فضای عمل امام منتهی نشد و ایشان در همه این ششسال به نحو محترمانهای در محدوده [[منزل]] خود [[زندانی]] بود و به هیچ روی مجال آن را نداشت که با شیعیان به نحو آزادانهای گفتوگو کند. امام ناگزیر به این بود که تمام روزهای [[دوشنبه]] و پنجشنبه به [[دار الخلافه]] برود و به نحوی حضور خود را در [[سامرا]] نشان دهد. با این همه ایشان که از توطئههای گسترده [[بنیعباس]] در [[حق]] خود و [[شیعیان]] مطلع بود، میکوشید که شیوه [[تقیه]] را که توسط پدرانش نیز مراعات میشد، مورد توجه قرار دهد و همه امور مربوط به خود و [[پیروان]] را در کمال [[پنهانکاری]] به انجام برساند. [[امام عسکری]] {{ع}} در این وضعیت سخت دو برنامه در پیش گرفت: یکی ادامۀ فعالیتهای پدر ارجمندش که [[حفظ]] و تقویت پایگاههای [[شیعی]] بود؛ دوم، زمینهسازی لازم در [[جامعۀ اسلامی]] برای پذیرش [[امامت]] و [[غیبت]] آخرین خلیفۀ [[پیامبر]] {{صل}}. |
|
| |
|
| پس [[حضرت علی]] {{ع}} از سر شب در جایگاه [[پیامبر]] {{صل}} خوابید. [[مشرکان]] [[قریش]]، حجره [[پیامبر]] {{صل}} را محاصره کردند و از شکافِ در به داخل [[خانه]] نگاه میکردند. [[کفّار]] [[خانه]] را در محاصرهشان گرفتند. [[پیامبر]] {{صل}} از [[خانه]] خارج شد و از میان آنها گذشت. وقتی صبح شد [[مشرکان]] ناگهان به [[خانه]] ریختند و به طرف بستر [[پیامبر]] {{صل}} رفتند. ناگهان [[حضرت علی]] {{ع}} از بستر برخاست و فرمود: "چه میخواهید؟" [[مشرکان]] گفتند: "[[محمد]] را میخواهیم، او کجاست؟" [[علی]] {{ع}} فرمود: "مگر او را به من سپرده بودید تا از من تحویل بگیرید؟ شما به او گفتید که [[مکه]] را ترک کند و او نیز مکه را ترک کرده است".
| |
|
| |
|
| شب [[هجرت رسول خدا]] {{صل}} و خوابیدن [[حضرت علی]] {{ع}} در بستر [[پیامبر]] {{صل}} را "لیلة المبیت" میگویند. خوابیدن [[امام علی|علی]] {{ع}} در آن شب هجرت در جای [[پیامبر]] که نمونۀ اعلای [[فداکاری]] و نوعی [[عملیات استشهادی]] بود، از [[فضایل]] برجستۀ آن حضرت است. آیۀ [[قرآن]] این جانفشانی را فروختن [[جان]] در برابر کسب [[رضای خدا]] دانسته است: {{متن قرآن|وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ}}.
| | امام در [[تاریخ]] اول "ربیع الاول" سال ۲۶۰ ق به [[دستور]] [[معتمد عباسی]]، [[مسموم]] و در روز هشتم همان [[تاریخ]] به [[شهادت]] رسید و پس از اینکه فرزندش [[امام زمان]] {{ع}} در حالی که پنج سال بیشتر نداشت بر او [[نماز]] خواند، در خانۀ خود در [[سامرا]] و کنار مرقد پدرش به خاک سپرده شد. |
|
| |
|
| <div class="mainpage_box_more">[[لیلة المبیت|ادامه]]</div> | | <div class="mainpage_box_more">[[ امام حسن عسکری|ادامه]]</div> |