بدون خلاصۀ ویرایش
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
اهبان بن اکوع بن عیاذ خزاعی از تیره [[بنی قُشَیر بن خُزیمة بن مالک بن سَلامان بن اسلم خزاعه]] است<ref>ابن کلبی، ج۲، ص۱۴۵؛ ابن حزم، ص۲۴۰.</ref>. اسلم و چند تیره دیگر را به دلیل جدا شدن از دیگر تیره‌های [[قبیله]] خود، [[خزاعه]] نیز گفته‌اند. از این رو، به اهبان افزون بر اسلمی، [[خزاعی]] نیز گفته شده است<ref>ابن سلام، ص۲۹۱.</ref>. [[محمد بن اشعث بن عقبة بن اهبان]]، خود را داناتر از دیگران به [[نسب]] اهبان دانسته و نسب او را چنین آورده است: [[اهبان بن عباد بن ربیعة بن کعب بن أمیة بن یقظة بن خزیمة بن مالک بن سلامان بن اسلم]]<ref>ابن سعد، ج۴، ص۲۳۱.</ref>. [[کنیه]] او «ابوعقبه» و لقبش «مکلم‌الذئب» است. اکوع <ref>کسی که مچ دست او کلفت باشد.</ref> [[لقب]] [[پدر]] اهبان ([[سنان]]) است<ref>ابن ماکولا، ج۶، ص۱۴؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۰۵.</ref>. [[ابن کلبی]]<ref>ابن کلبی، ج۲، ص۱۴۵.</ref> و عده‌ای، [[سلمه]] و [[عامر]] را از [[صحابه]] و از [[فرزندان]] اهبان (سلمة بن أهبان بن اکوع) دانسته‌اند<ref>ابن سعد، ج۴، ص۲۲۶؛ ابن حزم، ص۲۴۰؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۰۵.</ref>، اما [[طبرانی]] و برخی دیگر، أهبان را جد «سلمه» دانسته‌اند نه پدر او<ref>ابن ماکولا، ج۴، ص۴۴۴؛ زبیدی، ج۵، ص۴۹۸.</ref> و [[ابن ماکولا]]<ref>ابن ماکولا، ج۴، ص۴۴۴.</ref> نیز نام پدر سلمه را [[عمرو بن اکوع]] آورده است. مؤید طبرانی و ابن ماکولا نیز [[ابن حجر]] است که از دو نفر با عنوان اهبان بن اکوع یاد کرده و یکی را مکلم الذئب و دیگری را با تردید، اهبان بن عمرو بن اکوع ذکر کرده است<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۲۸۹.</ref>، اما دیگر صحابه‌نگاران از اهبان بن عمرو یاد نکرده‌اند. | |||
درباره [[سخن گفتن]] اهبان با گرگ چنین نقل شده است که او در ناحیه یَین که از سرزمین‌های اسلم بود، [[سکونت]] داشت. روزی در حالی که در سنگلاخ‌های وَبرَه گوسفندان خود را می‌چرانید، گرگ یکی از گوسفندان او را گرفت، ولی اهبان گوسفند را [[نجات]] داد. گرگ کمی دور شد و سپس روی دم خود نشست و گفت: وای بر تو! چرا مرا از روزی‌ای که [[خداوند]] برای من مقدر کرده بود، [[محروم]] ساختی؟ اهبان از [[شگفتی]] با دست بر سر خود زد و گفت: شگفت‌تر از این ندیده‌ام! گرگ، در حالی که به [[مدینه]] اشاره می‌کرد، گفت: شگفت‌تر از این [[رسول خدا]] {{صل}} است که در میان این نخلستان‌هاست. اهبان گوسفندان را از راه مدینه برگرداند و موضوع را [[خدمت]] رسول خدا {{صل}} عرض کرد. آن [[حضرت]] [[تعجب]] کرد و فرمود: «این موضوع را بعد از [[نماز]] برای [[یاران]] من بازگو». اهبان چنین کرد و حضرت نیز او را [[تصدیق]] نمود و فرمود: «این از نشانه‌های [[پیش از ظهور]] [[قیامت]] است»<ref>ابن ماکولا، ج۴، ص۴۴۴.</ref>. | درباره [[سخن گفتن]] اهبان با گرگ چنین نقل شده است که او در ناحیه یَین که از سرزمین‌های اسلم بود، [[سکونت]] داشت. روزی در حالی که در سنگلاخ‌های وَبرَه گوسفندان خود را می‌چرانید، گرگ یکی از گوسفندان او را گرفت، ولی اهبان گوسفند را [[نجات]] داد. گرگ کمی دور شد و سپس روی دم خود نشست و گفت: وای بر تو! چرا مرا از روزی‌ای که [[خداوند]] برای من مقدر کرده بود، [[محروم]] ساختی؟ اهبان از [[شگفتی]] با دست بر سر خود زد و گفت: شگفت‌تر از این ندیده‌ام! گرگ، در حالی که به [[مدینه]] اشاره می‌کرد، گفت: شگفت‌تر از این [[رسول خدا]] {{صل}} است که در میان این نخلستان‌هاست. اهبان گوسفندان را از راه مدینه برگرداند و موضوع را [[خدمت]] رسول خدا {{صل}} عرض کرد. آن [[حضرت]] [[تعجب]] کرد و فرمود: «این موضوع را بعد از [[نماز]] برای [[یاران]] من بازگو». اهبان چنین کرد و حضرت نیز او را [[تصدیق]] نمود و فرمود: «این از نشانه‌های [[پیش از ظهور]] [[قیامت]] است»<ref>ابن ماکولا، ج۴، ص۴۴۴.</ref>. | ||