←مراتب صبر
برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
|||
خط ۱۰۶: | خط ۱۰۶: | ||
== مراتب صبر == | == مراتب صبر == | ||
===[[صبر]]، [[استقامت بر حق]] در شرایط عذاب=== | |||
«صبر» میوه تلخ گیاهی در بیابان است که دارای مصارف دارویی و درمانی است. [[مرگ]] صبر، کشتن شخص با عذاب و [[شکنجه]] سخت و تلخ و دردناک است که در [[اسلام]] از آن [[نهی]] شده است؛ زیرا اگر کسی را بخواهند بکشند او را خلاص کنند نه آنکه او را با شکنجه و عذاب چنان بیازارند که از مرگ به سراغ بیاید. | |||
از نظر [[آموزههای وحیانی قرآن]]، [[انسانی]] از [[خسران]] و [[زیان]] [[ابدی]] رها خواهد شد که در عصر کوتاه [[زندگی دنیوی]] در [[زمین]] بتواند به چهار عمل اصلی [[ایمان به خدا]] و [[عمل صالح]] بپردازد و دیگران را به حق و صبر [[دعوت]] کند.<ref>عصر، آیات ۱ تا ۳</ref> | |||
مراد از این صبر آن است که [[انسان]] [[سختیها]] را برای [[احقاق حق]] [[تحمل]] کرده و دیگران را به آن توصیه کند؛ زیرا آن چه اصالت دارد، [[شناخت حق]] و استقامت بر آن است؛ زیرا این گونه انسان در مسیر کمالی قرار میگیرد که برای آن [[خلق]] شده است. صبر و [[شکیبایی]] زمانی لازم است که فشار درونی یا بیرونی بسیار سنگین و سخت و دشوار باشد. در این شرایط هر چند که شخص فشار سهمگینی را بر خود [[احساس]] میکند، اما آستانه تحمل آن بالا است و به [[جزع]] و فزع نمیافتد و واکنشهای تند عصبی و غیر [[متعادل]] از او صادر نمیشود؛ البته این بدان معنا نیست که هیچ بروز و ظهوری در [[جسم]] و بدن شخص نداشته باشد، بلکه ممکن است در همان هنگامه صبر، آهی داشته باشد و اشکی از دیدگان فرو ریزد یا چهره درهم شود و [[بشاشت]] خود را از دست دهد؛ اما با این همه گفتار یا کرداری یا [[رفتاری]] نخواهد داشت که بیانگر خروج از [[اعتدال]] و [[تعادل]] و استوا باشد. | |||
از نظر آموزههای وحیانی قرآن، هنگامی که [[انسان]] در [[دنیا]] [[زندگی]] میکند، با انواع [[ابتلائات]] و [[مصیبتها]] و [[فتنهها]] مواجه میشود که بر اساس [[سنت الهی]] است.<ref>انبیاء، آیه ۳۵؛ بقره، آیات ۱۵۵ تا ۱۵۷؛ عنکبوت، آیات ۲ و ۳؛ حدید، آیات ۲۲ و ۲۳</ref> بنابراین، اگر [[صبر]] ورزد و جزو [[صابرین]] باشد از [[آثار صبر]] برخوردار میشود.<ref>بقره، آیات ۱۵۵ تا ۱۵۷</ref> البته بهترین حالت صبر همان «[[صبر جمیل]]»<ref>یوسف، آیات ۱۸ و ۸۳؛ معارج، آیه ۵</ref> است که [[زیباترین]] صبر نیز است که [[پیامبران]] بدان آراسته هستند و [[معصومان]]{{ع}} بر این باورند که در ابتلائات ومصیبتها «ما [[رایت]] الا جمیلا». | |||
از نظر [[قرآن]]، [[مؤمنان]] افزون بر ابتلائات و مصیبتها که به [[حکم]] [[سنت]] [[ابتلاء]] عارض میشود، در مسیر [[دعوت]] به [[حق]] و عمل به آنکه همان [[آموزههای وحیانی اسلام]] است، گرفتار [[اذیت]] و آزارهای دیگران میشوند که صبر بر آن لازم و ضروری است. در [[حقیقت]] صبر بر اذیت در راه حق امری ضروری و لازم است و [[خدا]] [[مردم]] را بدان توصیه و سفارش میکند. | |||
از نظر [[آموزههای وحیانی قرآن]]، انسان در طول زندگی به سه دسته مسائل مواجه است که صبر بر آن لازم است: [[صبر در اطاعت]] و انجام [[تکالیف الهی]]، صبر در مصیبتها، و صبر در هنگامه مواجه [[معصیت]] و عدم خروج از [[تعادل]] و گرفتار شدن به آن. | |||
از نظر قرآن، مؤمنان در زندگی خویش میبایست به «صبر» به عنوان یک عامل مهم برای صیانت از [[حقگرایی]] خویش توجه کرده و به آن [[استعانت]] جویند.<ref>بقره، آیات ۴۵ و ۱۳۵</ref> | |||
از آثار بهرهمندی از صبر این خواهد بود که «[[معیت]]» خدا را با خود خواهیم داشت و خدا در شرایط سخت به [[امداد]] و [[یاری]] [[صابر]] میآید و او را در [[مشکلات]] به [[سلامت]] عبور میدهد.<ref>همان</ref> | |||
از آن جایی که صبر در زندگی نقش اساسی برای عبور از همه مشکلاتی دارد که شخص با آن مواجه میشود، سفارش و توصیه دیگران به آن جزو یکی از [[وظایف]] و [[تکالیف]] اصلی [[مؤمنان]] دانسته شده است.<ref>بلد، آیه ۱۷؛ عصر، آیه ۳</ref> | |||
[[خدا]] در [[قرآن]] بارها [[پیامبر]]{{صل}} را [[فرمان]] میدهد تا بر اساس [[وحی]] عمل کرده و تابع آن باشد و تا [[زمان]] به نتیجه رسیدن یا [[حکم]] و [[حکومت الهی]] بر [[صبر]] به عنوان مهمترین عامل [[استعانت]] جوید؛ زیرا صبر از مصادیق [[احسان]] است.<ref>یونس، آیه ۱۰۹؛ هود، آیه ۱۱۵</ref> این صبر میبایست برای خدا و به خدا باشد؛ یعنی قصد آن باشد تا برای خدا صبر ورزد و دیگر آنکه تکیه گاه خویش را در صبر خدا قرار دهد نه به [[توانایی]] خویش.<ref>نحل، آیه ۱۲۷؛ اعراف، آیه ۱۲۸</ref> در چنین شرایطی است که خدا «[[معیت]]» داشته و [[صابر]] را به عنوان [[متقی]] و [[محسن]] [[یاری]] میرساند.<ref>نحل، آیات ۱۲۷ و ۱۲۸؛ انفال، آیه ۴۶</ref> | |||
از نظر قرآن، از مهمترین ویژگی [[پیامبران]] [[اولوا العزم]] همین ویژگی صبر است که در [[رسالت]] خویش به نمایش گذاشته و هرگز میدان را برای [[دشمن]] خالی نگذاشته و در هر شرایطی [[سختی]] را [[تحمل]] کرده و [[مأموریت]] خویش را به پایان رساندند و تحت تاثیر [[امور دنیوی]] یا شرایط سخت [[عقب نشینی]] نکردند و همه [[مصیبتها]] را تحمل کردند. البته مؤمنان نیز میبایست هم چون آنان صبر ورزند و این گونه عمل و [[زندگی]] کنند؛ زیرا صبر ورزی از مصادیق اصلی «[[عزم]] الامور»<ref>آل عمران، آیه ۱۸۶؛ شوری، آیه ۴۳؛ احقاف، آیه ۳۵</ref> و رسیدن به [[مقام]] [[اولوالعزم]] وصاحبان عزم است که هرگز در [[مقام عمل]] جز رسیدن به مقصود در مقصد [[اندیشه]] ای دیگر ندارند و تحت تاثیر [[اذیت]] و [[افکار]] و اقوال دیگر از راه [[حق]] کوتاه نمیآیند و [[افراط]] و [[تفریط]] نمیکنند.<ref>کهف، آیه ۲۸؛ لقمان، آیه ۱۷؛ ص، آیه ۱۷؛ طور، آیه ۴۸؛ مزمل، آیه ۱۰؛ آل عمران، آیه ۲۰۰</ref> | |||
از نظر قرآن، صبر برای حق و به حق در برابر [[باطل]] میتواند جلوی هر ضرری را بگیرد که از سوی دیگران متوجه [[اهل حق]] است؛ زیرا [[خدا]] [[مکر]] و [[کید]] [[دشمنان]] را به خودشان باز میگرداند و به [[یاری]] [[مؤمنان]] [[صابر]] میشتابد.<ref>آل عمران، آیات ۱۲۰ و ۱۲۵؛ بقره، آیه ۲۵۰</ref> | |||
پس از نظر [[قرآن]]، [[صبر]] در [[حق]] و بر حق و با حق و به حق میتواند مهمترین [[وظیفه]] وتکلیف باشد که [[انسان]] را در شرایط [[دنیا]] از [[مشکلات]] و [[مصیبت]] و [[اذیت]] و [[ابتلاء]] عبور میدهد و بستر [[امداد الهی]] را در دنیا فراهم میآورد و [[حزن]] و [[خوف]] را بر میدارد؛ از این روست که صبر را به عنوان «خیر» معرفی میکند.<ref>نساء، آیه ۲۵</ref> | |||
به هر حال، از نظر قرآن، [[صبر بر حق]] امری است که میبایست [[مؤمن]] به عنوان یک اصل بپذیرد وبه دیگران توصیه و سفارش کند و در این راه صبر ورزی تنها تکیه گاه و [[توکل]] و اعتمادش به خدا باشد؛ چنان که خدا به پیامبرش میفرماید: {{متن قرآن|وَاصْبِرْ وَمَا صَبْرُكَ إِلَّا بِاللَّهِ وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَلَا تَكُ فِي ضَيْقٍ مِمَّا يَمْكُرُونَ}}<ref>«و شکیبا باش! و شکیب تو جز با (یاری) خداوند نیست و برای آنان اندوه مخور و از نیرنگی که میبازند در تنگدلی به سر مبر» سوره نحل، آیه ۱۲۷.</ref>.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[صبر بر حق از نظر قرآن (مقاله)|صبر بر حق از نظر قرآن]].</ref>. | |||
== شرایط صبر == | == شرایط صبر == | ||
== ریشه و خاستگاه== | == ریشه و خاستگاه== |