بدون خلاصۀ ویرایش
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = فضیلت اخلاقی | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = سیره خانوادگی معصومان (پرسش)}} | |||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | |||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
از جمله [[آداب]] لطیف و [[زیبا]] در [[راه و رسم نبوی]]، هدیه دادن به فرزندان است که آنان به چنین روابطی و به هدایایی متناسب سن و سال، و با توجه به اوضاع و احوالشان نیازمندند. نقل شده است که [[پیامبر]] {{صل}} درحالیکه گردنبندی از مهرههای [[یمنی]] همراه داشت به [[خانه]] آمد و فرمود این گردنبند را به [[مهربانترین]] شما خواهم داد. آنان پنداشتند که آن را به [[عایشه]] [[دختر ابو بکر]] خواهد داد. پیامبر {{صل}} اُمامه دختر [[ابوالعاص]] را که نوهاش از [[زینب]] بود فراخواند و به دست خویش آن را بر گردن او آویخت و اندک چرکی را که کنار چشم اُمامه بود با دست خود [[پاک]] ساخت<ref>الطبقات الکبری، ج۸، ص۲۳۳؛ الاصابة، ج۴، ص۲۳۰-۲۳۱؛ أعیان الشیعة، ج۳، ص۴۷۴.</ref>. | از جمله [[آداب]] لطیف و [[زیبا]] در [[راه و رسم نبوی]]، هدیه دادن به فرزندان است که آنان به چنین روابطی و به هدایایی متناسب سن و سال، و با توجه به اوضاع و احوالشان نیازمندند. نقل شده است که [[پیامبر]] {{صل}} درحالیکه گردنبندی از مهرههای [[یمنی]] همراه داشت به [[خانه]] آمد و فرمود این گردنبند را به [[مهربانترین]] شما خواهم داد. آنان پنداشتند که آن را به [[عایشه]] [[دختر ابو بکر]] خواهد داد. پیامبر {{صل}} اُمامه دختر [[ابوالعاص]] را که نوهاش از [[زینب]] بود فراخواند و به دست خویش آن را بر گردن او آویخت و اندک چرکی را که کنار چشم اُمامه بود با دست خود [[پاک]] ساخت<ref>الطبقات الکبری، ج۸، ص۲۳۳؛ الاصابة، ج۴، ص۲۳۰-۲۳۱؛ أعیان الشیعة، ج۳، ص۴۷۴.</ref>. | ||
و نیز نقل شده است که [[نجاشی]] زیورهایی به عنوان [[هدیه]] برای [[رسول خدا]] {{صل}} فرستاد که در آن میان انگشتری زرین بود. پیامبر {{صل}} آن را به اُمامه هدیه داد و فرمود: عزیزکم خود را با آن [[زیور]] نما<ref>الطبقات الکبری، ج۸، ص۲۳۳؛ الاصابة، ج۸، ص۲۳۱؛ أعیان الشیعة، ج۳، ص۴۷۴.</ref>. | و نیز نقل شده است که [[نجاشی]] زیورهایی به عنوان [[هدیه]] برای [[رسول خدا]] {{صل}} فرستاد که در آن میان انگشتری زرین بود. پیامبر {{صل}} آن را به اُمامه هدیه داد و فرمود: عزیزکم خود را با آن [[زیور]] نما<ref>الطبقات الکبری، ج۸، ص۲۳۳؛ الاصابة، ج۸، ص۲۳۱؛ أعیان الشیعة، ج۳، ص۴۷۴.</ref>. | ||
رسول خدا {{صل}} تأکید میکرد که به فرزندان هدیه داده شود و میان آنان [[مساوات]] رعایت گردد و فرزندان دختر مقدّم گرفته شوند، چنانکه از [[ابن عباس]] [[روایت]] شده است که آن [[حضرت]] میفرمود: {{متن حدیث|سَوُّوا [سَاوُوا] بَيْنَ أَوْلاَدِكُمْ فِي الْعَطِيَّةِ، وَلَوْ كُنْتُ مُفَضِّلًا أَحَدًا لَفَضَّلْتُ الْإِنَاثَ [الْبَنَاتِ] [النِّسَاءَ]}}<ref>«در عطا کردن چیزی به فرزندان خود میان آنان برابری نهید؛ و اگر قرار بود من یکی را برتری دهم، دختران و زنان را برتری میدادم». الکامل فی ضعفاء الرجال، ج۳، ص۳۸۱؛ الخلاف، ج۳، ص۵۶۴؛ تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۱۰۹؛ المجموع فی شرح المهذب، ج۱۵، ص۳۶۹؛ تذکرة الفقهاء، ج۲، ص۴۲۴؛ الجامع الصغیر، ج۲، ص۴۰؛ کنز العمال، ج۱۶، ص۴۴۴؛ الحدائق الناضرة، ج۲۲، ص۳۲۱.</ref>. | رسول خدا {{صل}} تأکید میکرد که به فرزندان هدیه داده شود و میان آنان [[مساوات]] رعایت گردد و فرزندان دختر مقدّم گرفته شوند، چنانکه از [[ابن عباس]] [[روایت]] شده است که آن [[حضرت]] میفرمود: {{متن حدیث|سَوُّوا [سَاوُوا] بَيْنَ أَوْلاَدِكُمْ فِي الْعَطِيَّةِ، وَلَوْ كُنْتُ مُفَضِّلًا أَحَدًا لَفَضَّلْتُ الْإِنَاثَ [الْبَنَاتِ] [النِّسَاءَ]}}<ref>«در عطا کردن چیزی به فرزندان خود میان آنان برابری نهید؛ و اگر قرار بود من یکی را برتری دهم، دختران و زنان را برتری میدادم». الکامل فی ضعفاء الرجال، ج۳، ص۳۸۱؛ الخلاف، ج۳، ص۵۶۴؛ تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۱۰۹؛ المجموع فی شرح المهذب، ج۱۵، ص۳۶۹؛ تذکرة الفقهاء، ج۲، ص۴۲۴؛ الجامع الصغیر، ج۲، ص۴۰؛ کنز العمال، ج۱۶، ص۴۴۴؛ الحدائق الناضرة، ج۲۲، ص۳۲۱.</ref>. | ||
خط ۱۱: | خط ۱۲: | ||
[[پیامبر اکرم]] {{صل}} در [[رفتار اجتماعی]] خود نیز این [[روحیه]] را میآموخت. از [[ابوهریره]] نقل شده است که [[مردم]] چون میوه نوبر میدیدند آن را به حضور [[پیامبر]] میآوردند و چون آن [[حضرت]] میوه را میگرفت چنین میگفت: {{متن حدیث|اللّهُمَّ بَارِكْ لَنَا فِي ثَمَرِنَا، وَبَارِكْ لَنَا فِي مَدِينَتِنَا، وَبَارِكْ لَنَا فِي صَاعِنَا، وَبَارِكْ لَنَا فِي مُدِّنَا...}}<ref>.خداوندا، به میوههای ما و شهر ما برکت ارزانی فرما، و به پیمانههای ما برکت ده...</ref>. | [[پیامبر اکرم]] {{صل}} در [[رفتار اجتماعی]] خود نیز این [[روحیه]] را میآموخت. از [[ابوهریره]] نقل شده است که [[مردم]] چون میوه نوبر میدیدند آن را به حضور [[پیامبر]] میآوردند و چون آن [[حضرت]] میوه را میگرفت چنین میگفت: {{متن حدیث|اللّهُمَّ بَارِكْ لَنَا فِي ثَمَرِنَا، وَبَارِكْ لَنَا فِي مَدِينَتِنَا، وَبَارِكْ لَنَا فِي صَاعِنَا، وَبَارِكْ لَنَا فِي مُدِّنَا...}}<ref>.خداوندا، به میوههای ما و شهر ما برکت ارزانی فرما، و به پیمانههای ما برکت ده...</ref>. | ||
آنگاه کوچکترین [[کودکان]] را فرامیخواند و آن میوه را به آنان [[هدیه]] میداد<ref>صحیح مسلم، ج۹، ص۱۴۶؛ سنن ابن ماجة، ج۲، ص۱۱۰۵؛ الشمائل النبویة، ص۸۹؛ سنن الترمذی، ج۵، ص۴۷۲؛ صحیح ابن حبان، ج۹، ص۶۲.</ref>. | آنگاه کوچکترین [[کودکان]] را فرامیخواند و آن میوه را به آنان [[هدیه]] میداد<ref>صحیح مسلم، ج۹، ص۱۴۶؛ سنن ابن ماجة، ج۲، ص۱۱۰۵؛ الشمائل النبویة، ص۸۹؛ سنن الترمذی، ج۵، ص۴۷۲؛ صحیح ابن حبان، ج۹، ص۶۲.</ref>. [[هدیه دادن]] و [[بخشش]] صورت لطیفی برای ابراز علاقه و [[دوستی]]، و به یاد بودن و نزدیکی است. | ||
[[هدیه دادن]] و [[بخشش]] صورت لطیفی برای ابراز علاقه و [[دوستی]]، و به یاد بودن و نزدیکی است. | |||
[[امام صادق]] {{ع}} سفارش فرموده است: {{متن حدیث|إِذَا سَافَرَ أَحَدُكُمْ فَقَدِمَ مِنْ سَفَرِهِ فَلْيَأْتِ أَهْلَهُ بِمَا تَيَسَّرَ وَ لَوْ بِحَجَرٍ}}<ref>«هرگاه کسی از شما به سفر میرود هنگامی که نزد خانوادهاش برمیگردد باید هدیهای برای آنان بیاورد اگرچه چیز کمارزشی همچون سنگی باشد». تفسیر العیاشی، ج۱، ص۲۷۷؛ وسائل الشیعة، ج۸، ص۳۳۷؛ بحارالانوار، ج۱۲، ص۱۱، ج۷۶، ص۲۸۲؛ السید محمد کاظم بن عبد العظیم الطباطبائی الیزدی، العروة الوثقی، الطبعة الاولی، مؤسسة النشر الاسلامی، قم، ۱۴۲۰ ق. ج۴، ص۳۳۴.</ref><ref>[[مصطفی دلشاد تهرانی|دلشاد تهرانی، مصطفی]]، [[سیره نبوی ج۴ (کتاب)|سیره نبوی]]، | [[امام صادق]] {{ع}} سفارش فرموده است: {{متن حدیث|إِذَا سَافَرَ أَحَدُكُمْ فَقَدِمَ مِنْ سَفَرِهِ فَلْيَأْتِ أَهْلَهُ بِمَا تَيَسَّرَ وَ لَوْ بِحَجَرٍ}}<ref>«هرگاه کسی از شما به سفر میرود هنگامی که نزد خانوادهاش برمیگردد باید هدیهای برای آنان بیاورد اگرچه چیز کمارزشی همچون سنگی باشد». تفسیر العیاشی، ج۱، ص۲۷۷؛ وسائل الشیعة، ج۸، ص۳۳۷؛ بحارالانوار، ج۱۲، ص۱۱، ج۷۶، ص۲۸۲؛ السید محمد کاظم بن عبد العظیم الطباطبائی الیزدی، العروة الوثقی، الطبعة الاولی، مؤسسة النشر الاسلامی، قم، ۱۴۲۰ ق. ج۴، ص۳۳۴.</ref>.<ref>[[مصطفی دلشاد تهرانی|دلشاد تهرانی، مصطفی]]، [[سیره نبوی ج۴ (کتاب)|سیره نبوی ج۴]]، ص ۲۲۸.</ref> | ||
== پرسش مستقیم == | == پرسش مستقیم == | ||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:فضایل اخلاقی]] |