بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: برگرداندهشده پیوندهای ابهامزدایی |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: برگرداندهشده پیوندهای ابهامزدایی |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''[[ | '''[[فلسطین|فلسطین]]''' سرزمین کوچکی است که همچون پلی سه قاره [[آسیا]] و [[آفریقا]] و اروپا را به یکدیگر متصل میکند. [[قلب]] فلسطین قلب [[جهان عرب]] و حلقه اتصال [[شرق]] و [[غرب]] است. این سرزمین، از شمال به لبنان، از جنوب به [[مصر]]، از شرق به [[اردن]] و [[سوریه]] و از [[مغرب]] به دریای مدیترانه محدود میشود. مساحت آن در حدود ۲۰۷۰۰ کیلومتر مربع است. فلسطین در حال حاضر شامل سه منطقه سرزمینهای اشغالی ۱۹۴۸م، کرانه باختری رود اردن و نوار غزه، یعنی باریکهای به مساحت ۴۵ کیلومتر در کنار سواحل دریای مدیترانه است. | ||
جمعیت فلسطین بالغ بر ۵/۶ میلیون نفر است که از [[زمان]] تشکیل [[رژیم]] [[صهیونیست]] [[اسرائیل]]، نزدیک به سه میلیون نفر از آنان به دست این رژیم به بیرون از سرزمین فلسطین رانده شدهاند و در سرزمینهای عربی آواره گشتهاند. جمعیت داخل سرزمین را غالباً [[یهودیان]] [[مهاجر]] و دیگر [[فلسطینیان]] تشکیل میدهند... . داخل فلسطین اشغالی ۵۲ درصد جمعیت [[یهودی]] و ۴۸ درصد غیر یهودی هستند. پایتخت و [[شهر]] مهم این سرزمین، [[بیت المقدس]] است که زیارتگاه [[مسلمانان]] و [[مسیحیان]] و [[یهودیان]] [[جهان]] است. [[بیت المقدس]]، پیش از [[مکه]] [[قبله]] گاه [[مسلمانان]] بوده است. | |||
قدیمیترین ساکنان فلسطین را دستهای از [[مهاجرین]] سامی نژاد، به نام [[کنعانیان]] که ۳۵۰۰ سال قبل از میلاد، به نام فلسطین وارد این سرزمین شدند و جای کنعانیها را گرفتند. نام فلسطین از نام همین [[قوم]] گرفته شده است. در طول [[تاریخ]]، اگرچه اقوام مختلفی به فلسطین حمله کردند و بعضی از آنها برای مدتی، در آنجا سکنی گزیدند، ولی همواره فلسطین سرزمین [[اعراب]] [[فلسطینی]] باقی ماند و [[اکثریت]] ساکنانش همین اعراب بودند. فلسطین از [[قرن هفتم]] میلادی، یعنی از [[زمان]] ظهور [[اسلام]]، تا قرن اخیر که [[صهیونیستها]]، به کمک [[استعمارگران]] انگلیسی و آمریکایی، بر آن مسلط شدند، در دست مسلمانان قرار داشت، در این مدت [[پیروان ادیان]] مختلف، با مسالمت و [[دوستی]] در کنار یکدیگر [[زندگی]] میکردند. | |||
از | در سال ۱۸۹۷م/ ۱۲۷۶ش دولت بریتانیا با طرح توطئهای، سرعت فروپاشی امپراتوری عثمانی را تشدید کرد؛ سپس در [[زمان]] [[جنگ]] جهانی اول و بر اساس [[قرارداد]] سایکس ـ پیکو ۱۹۱۶م/ ۱۲۹۵ش، بخش وسیعی از سرزمینهای عربی، ازجمله فلسطین را در [[اختیار]] گرفت و آنگاه بر پایه اعلامیه بالفور ([[وزیر]] خارجه وقت بریتانیا) ۱۹۱۷م/ ۱۲۹۶ش، به [[صهیونیستها]] [[وعده]] داد فلسطین را برای تشکیل «[[وطن]] ملی [[یهود]]» در اختیارشان قرار دهد. [[یهودیان]] برای محققکردن این وعده، به سراغ متفقین [[پیروز]] در [[جنگ]] جهانی اول رفتند و توانستند با کمک [[سرمایهداران]] [[یهودی]]، شورای عالی دول متفق را در سال ۱۹۲۰م/ ۱۲۹۹ش به اجرای اعلامیه بالفور وادار کنند تا فلسطین تحت حمایت انگلیس قرار گیرد. در ادامه اجرای این نقشه در ۱۴ مه ۱۹۴۸م/ ۱۳۲۷ش، نیروهای انگلیسی از فلسطین خارج شدند و پس از ساعاتی دولت اسرائیل در تلآویو اعلام موجودیت کرد. سابقه مبارزات عربهای [[فلسطینی]] علیه اشغالگران به اواخر [[قرن]] نوزدهم میلادی (۱۸۸۶م به بعد) بازمیگردد. در آن سالها [[فلسطینیان]] دریافته بودند [[هدف]] اشغالگران تأسیس دولتی یهودی در خاک فلسطین است. | ||
<div class="mainpage_box_more">[[ | <div class="mainpage_box_more">[[فلسطین|ادامه]]</div> |