←مقدمه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
عباراتی همچون {{متن حدیث|أَبْوَاب الْإِيمَانِ}} نیز که از [[امام هادی]] {{ع}} در [[زیارت جامعه]] و در وصف [[امامان]] [[پاک]] {{عم}} وارد شده است<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۶۱۰.</ref>، به نوعی اشاره به این [[شأن]] دارد. افزون بر آن، ایشان در فرازی دیگر از این [[زیارت]] فرموده‌اند: {{متن حدیث|وَ الْبَابُ الْمُبْتَلَى بِهِ النَّاسُ مَنْ أَتَاكُمْ نَجَا وَ مَنْ لَمْ يَأْتِكُمْ هَلَكَ إِلَى اللَّهِ تَدْعُونَ...}}<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۶۱۳.</ref>؛ [شما] بابی هستید که [[مردم]] به وسیله آن [[امتحان]] می‌شوند. هر کس که به سوی شما آمد، [[نجات]] یافت و هر کس که نیاید، هلاک خواهد شد. به سوی [[خدا]] [[دعوت]] می‌کنید و...". | عباراتی همچون {{متن حدیث|أَبْوَاب الْإِيمَانِ}} نیز که از [[امام هادی]] {{ع}} در [[زیارت جامعه]] و در وصف [[امامان]] [[پاک]] {{عم}} وارد شده است<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۶۱۰.</ref>، به نوعی اشاره به این [[شأن]] دارد. افزون بر آن، ایشان در فرازی دیگر از این [[زیارت]] فرموده‌اند: {{متن حدیث|وَ الْبَابُ الْمُبْتَلَى بِهِ النَّاسُ مَنْ أَتَاكُمْ نَجَا وَ مَنْ لَمْ يَأْتِكُمْ هَلَكَ إِلَى اللَّهِ تَدْعُونَ...}}<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۶۱۳.</ref>؛ [شما] بابی هستید که [[مردم]] به وسیله آن [[امتحان]] می‌شوند. هر کس که به سوی شما آمد، [[نجات]] یافت و هر کس که نیاید، هلاک خواهد شد. به سوی [[خدا]] [[دعوت]] می‌کنید و...". | ||
اگر مقام باب اللهی را با [[شأن]] [[هدایتگری]] [[امام]] مساوق دانستیم، باید به این سخن نیز ملتزم شویم که اولاً، [[امام]] علومی [[خطاناپذیر]] دارد که مربوط به [[هدایت]] انسان‌هاست؛ چنان‌که [[امام رضا]] {{ع}} در [[تفسیر آیه]] {{متن قرآن|قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرًا فَمَنْ يَأْتِيكُمْ بِمَاءٍ مَعِينٍ}}<ref>«بگو: به من بگویید اگر آب (سرزمین) شما فرو رود چه کسی برای شما آبی روان می‌آورد؟» سوره ملک، آیه ۳۰.</ref>، فرمود: {{متن حدیث|مَاؤُكُمْ أَبْوَابُكُمْ أَيِ الْأَئِمَّةُ {{عم}} وَ الْأَئِمَّةُ أَبْوَابُ اللَّهِ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ خَلْقِهِ فَمَنْ يَأْتِيكُمْ بِماءٍ مَعِينٍ يَعْنِي بِعِلْمٍ الْإِمَامِ}}<ref>علی بن ابراهیم قمی، تفسیر القمی، ج۲، ص۳۷۹.</ref>؛ "آب شما، [یعنی همان] درهای شما، یعنی امامان‌اند و [[امامان]] | اگر مقام باب اللهی را با [[شأن]] [[هدایتگری]] [[امام]] مساوق دانستیم، باید به این سخن نیز ملتزم شویم که اولاً، [[امام]] علومی [[خطاناپذیر]] دارد که مربوط به [[هدایت]] انسان‌هاست؛ چنان‌که [[امام رضا]] {{ع}} در [[تفسیر آیه]] {{متن قرآن|قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرًا فَمَنْ يَأْتِيكُمْ بِمَاءٍ مَعِينٍ}}<ref>«بگو: به من بگویید اگر آب (سرزمین) شما فرو رود چه کسی برای شما آبی روان می‌آورد؟» سوره ملک، آیه ۳۰.</ref>، فرمود: {{متن حدیث|مَاؤُكُمْ أَبْوَابُكُمْ أَيِ الْأَئِمَّةُ {{عم}} وَ الْأَئِمَّةُ أَبْوَابُ اللَّهِ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ خَلْقِهِ فَمَنْ يَأْتِيكُمْ بِماءٍ مَعِينٍ يَعْنِي بِعِلْمٍ الْإِمَامِ}}<ref>علی بن ابراهیم قمی، تفسیر القمی، ج۲، ص۳۷۹.</ref>؛ "آب شما، [یعنی همان] درهای شما، یعنی امامان‌اند و [[امامان]] درهای خدا میان او و [[بندگان]] اویند؛ پس {{متن قرآن|فَمَنْ يَأْتِيكُمْ بِمَاءٍ مَعِينٍ}}، یعنی به وسیله [[علم امام]]"؛ ثانیاً، وجود [[باب الله]] در هر دوره‌ای از [[تاریخ]] [[بشر]] لازم است؛ زیرا [[خداوند]] [[انسان]] را برای رسیدن به [[هدایت]] [[آفریده]] است، از این‌رو، وجود [[راهنما]] برای او ضروری است، تا با وجود آن [[راهنما]]، [[حجت]] بر [[مردم]] تمام شود<ref>[[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[معنا و چیستی امامت در قرآن سنت و آثار متکلمان (کتاب)|معنا و چیستی امامت در قرآن سنت و آثار متکلمان]]، ص ۳۶۵.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||