←نظریه نصب الهی امام در قرن یازدهم هجری
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
در تبیین عقلی نصب الهی [[مقام امامت]]، مرحوم خواجگی شیرازی، ظاهراً فقط [[برهان]] ویژگی‌های درونی امام و [[برهان لطف]] را مطرح کرده است؛ اما مرحوم ابو الفتح حسینی و مقدس اردبیلی، افزون بر [[براهین]] یادشده، [[استدلال]] دیگری نیز داشته‌اند که آثار برخی گذشتگان بیان شده بود. مرحوم [[حسینی]] از اهمیت موضوع امامت در [[دین]] و مرحوم مقدس اردبیلی نیز از [[نیابت]] [[امام]] از سوی [[خدا]] و [[رسول]]، به الهی بودن این منصب رسیده‌اند. در تبیین نقلی اصل [[امامت الهی]] نیز ظاهراً تنها به [[آیه اکمال دین]]، آن هم فقط از سوی مرحوم اردبیلی استناد شده است. مرحوم اردبیلی در تبیین نقلی [[نصب الهی ائمه دوازده‌گانه]]{{عم}}، به خصوص امیر مؤمنان{{ع}}، [[آیات]] و [[روایات]] متعددی را ذکر کرده که بیشتر آنها به طور پراکنده در آثار [[متکلمان]] گذشته وجود داشته است. وی به روایاتی [[استدلال]] کرده که از جایگاه عظیم [[امامان معصوم]]{{عم}} در عالم خبر داده‌اند. جایگاهی که بسی والاتر از منصب [[حاکمیت]] و [[مرجعیت دینی]] است. این روایات را می‌توان تبیین نقلی جدیدی از این متکلم شیعی دانست<ref>[[سید احمد حسینی|حسینی، سید احمد]]، [[نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه (کتاب)|نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه]]، ص۴۷۷ ـ ۴۸۷.</ref>. | در تبیین عقلی نصب الهی [[مقام امامت]]، مرحوم خواجگی شیرازی، ظاهراً فقط [[برهان]] ویژگی‌های درونی امام و [[برهان لطف]] را مطرح کرده است؛ اما مرحوم ابو الفتح حسینی و مقدس اردبیلی، افزون بر [[براهین]] یادشده، [[استدلال]] دیگری نیز داشته‌اند که آثار برخی گذشتگان بیان شده بود. مرحوم [[حسینی]] از اهمیت موضوع امامت در [[دین]] و مرحوم مقدس اردبیلی نیز از [[نیابت]] [[امام]] از سوی [[خدا]] و [[رسول]]، به الهی بودن این منصب رسیده‌اند. در تبیین نقلی اصل [[امامت الهی]] نیز ظاهراً تنها به [[آیه اکمال دین]]، آن هم فقط از سوی مرحوم اردبیلی استناد شده است. مرحوم اردبیلی در تبیین نقلی [[نصب الهی ائمه دوازده‌گانه]]{{عم}}، به خصوص امیر مؤمنان{{ع}}، [[آیات]] و [[روایات]] متعددی را ذکر کرده که بیشتر آنها به طور پراکنده در آثار [[متکلمان]] گذشته وجود داشته است. وی به روایاتی [[استدلال]] کرده که از جایگاه عظیم [[امامان معصوم]]{{عم}} در عالم خبر داده‌اند. جایگاهی که بسی والاتر از منصب [[حاکمیت]] و [[مرجعیت دینی]] است. این روایات را می‌توان تبیین نقلی جدیدی از این متکلم شیعی دانست<ref>[[سید احمد حسینی|حسینی، سید احمد]]، [[نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه (کتاب)|نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه]]، ص۴۷۷ ـ ۴۸۷.</ref>. | ||
== | == نظریه نصب الهی امام در قرن یازدهم هجری == | ||
{{اصلی|نظریه نصب الهی امام در قرن یازدهم هجری}} | |||
دیدگاه‌های دانشمندان [[شیعی]] در قرن یازدهم در موضوع [[امامت الهی]] و تبیین عقلی و [[نقلی]] آن، تفاوت چندانی با پیشینیان آنها ندارد. ایشان نیز [[امامت اهل بیت]]{{عم}} را به معنای [[گزینش الهی]] آنها برای [[رهبری سیاسی]] و [[دینی]] [[مردم]] دانسته، اغلب نیز [[نص]] و [[معجزه]] را راه تشخیص امام خوانده‌اند. ظاهراً فقط [[صالح مازندرانی]] است که از معجزه، به عنوان راه [[شناخت امام]] سخنی نگفته است. برخی [[ادله]] مطرح‌شده در این دوران، مانند [[الهی]] بودن [[شریعت]] و اولویت [[نصب امام]] بر نصب نبی که از سوی [[محقق لاهیجی]] مطرح شد، همچنین استدلالی که ادله [[نصب الهی]] [[نبی]] را بر [[نصب الهی امام]] نیز جاری می‌دانست که از [[مرحوم شوشتری]] بیان گردید، تبیین‌های جدیدی بودند. در میان [[ادله نقلی]] نیز می‌توان [[استدلال]] [[ملاصدرا]] که از ترکیب سه [[آیه]] ۲۴ و ۴۳ [[سوره فاطر]] و آیه سوم [[سوره مائده]] بهره برده، همچنین استدلال مرحوم ملاصالح مازندرانی به آیه ۵۸ [[سوره نساء]] در تبیین [[الهی بودن مقام امامت]] را جدید دانست. درباره [[نصب الهی ائمه]] [[هدی]]{{عم}} نیز ظاهراً استدلال محقق لاهیجی به [[حدیث لوح]]، [[ابتکار]] خود اوست<ref>[[سید احمد حسینی|حسینی، سید احمد]]، [[نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه (کتاب)|نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه]]، ص۴۸۸ ـ ۵۰۲.</ref>. | |||
== [[نظریه نصب الهی امام در قرن دوازدهم هجری]] == | == [[نظریه نصب الهی امام در قرن دوازدهم هجری]] == | ||