علم معصوم در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

# '''[[محدَّث]] بودن:''' [[محدث]]، کسی است که [[فرشته]] با او سخن بگوید بدون اینکه [[فرشته]] دیده شود و آن شخص [[پیامبر]] {{صل}} باشد. [[امام صادق]] {{ع}} {{متن حدیث|إِنَّهُ‏ يَسْمَعُ‏ الصَّوْتَ‏ وَ لَا يَرَى‏ الشَّخْصَ‏}}<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج١، ص۲۷۱.</ref>. یا کسی که در او دانشی به طریق [[الهام]] و [[مکاشفه]] ایجاد گردد و یا آنکه در [[قلب]] او حقایقی پدید آید که از دیگران مخفی است. [[آیات]] متعددی از [[قرآن]]، [[سخن گفتن]] [[خداوند]] و [[فرشتگان]] را با غیر [[پیامبران]] [[تأیید]] می‌کند. [[افضل]] [[علم امام]]، به واسطه [[ارتباط]] با [[جهان غیب]] و [[الهام]] حاصل می‌شود<ref>ابراهیم امینی، بررسی مسائل کلی امامت، ص۲۹۰ به بعد.</ref>. [[امام]] دارای نیروی [[الهام]] است که از آن تعبیر به "قوّه قدسیه" نیز می‌شود. امام از آنجا که از [[معنویت]] و صفای [[باطن]] در حدّ تمام و کمال برخوردار است، [[قدرت]] و [[توانایی]] دارد که با [[الهام]]، کسب معلومات نماید و این مربوط به زمانی خاص نیست بلکه هرگاه [[اراده]] نماید، حقایقی که به حسبِ [[عادت]] بر دیگران پوشیده است، برای او مشخص و معلوم است<ref>محمدحسین مختاری مازندرانی، امامت و رهبری، ص۷۵- ۷۶.</ref>. شایان ذکر است که سخن از [[علم الهامی]]، مخصوص [[شیعه]] نیست، بلکه بسیاری از [[اندیشوران]] [[مسلمان]] به رغم [[انکار]] نظریه [[امامت]] [[شیعه]]، بر امکان و تحقق چنین دانشی تأکید دارند. "توفیق الطّویل"، نویسنده معاصر [[عرب]]، در تلخیص دیدگاه [[امام]] [[محمد غزالی]] در این باره می‌نویسد: "به نظر [[غزالی]]، الهامی که [[علم]] لدّنی از آن می‌جوشد، بی‌هیچ واسطه‌ای از [[خداوند]] صادر می‌شود و بازگشت آن به [[فطرت]] نفس و [[آمادگی]] آن برای دریافت چنین [[علمی]] بدون هیچ معلمی است، زیرا نفس بنا به [[طبیعت]] خود، مُستعدِ استقبال [[وحی]] و [[الهام الهی]] است. هرگاه با [[مجاهده]] و محوکردن، صفات مذموم از علائق [[حسی]] به کلّی جدا و مجرد شود و چنان از اعماق [[جان]] به [[خدا]] روی کند که هرگونه [[حجاب]] [[حس]] که بین [[دل]] و [[لوح]] (حقایق) فاصله انداخته مرتفع گردد، جواهر [[ملکوت]] در نفس می‌تابد و [[اسرار غیب]] بر او عیان می‌شود"<ref>توفیق الطّویل، التنبؤ بالغیب عند مفکری الاسلام، ص۱۵؛ به نقل از: داوود فیرحی، نظام سیاسی و دولت در اسلام، ص۱۹۶.</ref>. در تفکر شیعی، تحقق چنین [[الهام]] قدسی، تنها مخصوص و مختص [[امامان دوازده‌گانه]] از [[خاندان پیامبر]] {{صل}} است.

# '''منابع دیگری از جمله:''' [[روح القدس]]، [[اسم اعظم]]، [[رؤیای صادقه]]، کتاب‌های [[پیامبران]]، [[عالم ملکوت]] و [[عقل]] نیز وجود دارد<ref>ر. ک. [[عبدالحسین خسروپناه]]، [[کلام نوین اسلامی (کتاب)|کلام نوین اسلامی ج۲]]، ج۲، ص۳۸۸ ـ ۳۹۶؛ [[محمد سعیدی مهر]]، همکار، معارف اسلامی، ج۲، ص ۱۴۸ ـ ۱۴۸؛ [[هادی اکبری ملک‌آبادی|اکبری]] و [[رقیه یوسفی سوته|یوسفی]]، [[ولایت از دیدگاه علامه طباطبایی (کتاب)| ولایت از دیدگاه علامه طباطبایی]]، ص۸۵-۸۸.</ref>.

== [[ضرورت]] [[علم]] [[معصوم]] ==