درباره ملاقات با امام مهدی چه احادیث و روایاتی وجود دارد؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۹ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۰۸
، ۹ ژانویهٔ ۲۰۱۹←پاسخ نخست
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{پرسش غیرنهایی}} {{جعبه اطلاعات پرسش | موضوع اصلی = مهدویت (پرسش)|بانک جامع...» ایجاد کرد) |
|||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
== پاسخ نخست== | == پاسخ نخست== | ||
[[پرونده: | [[پرونده:1368303.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]]] | ||
::::::'''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]»'' در این‌باره گفته‌اند: | ::::::'''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]»'' در این‌باره گفته‌اند: | ||
::::::«اگر منظور تعداد روایاتی است که به ملاقات با امام سفارش کرده و یا راه‌های ملاقات با آن حضرت را بیان کرده باشد در پاسخ باید گفت: ما روایتی نیافتیم که به منتظران [[امام زمان]] {{ع}} سفارش کرده باشد تا در پی دیدن آن حضرت باشند، زیرا اولاً: آنچه مسلمان و [[شیعه]] مهدی {{ع}} را رستگار می‌کند، دیدار آن حضرت نیست بلکه جلب رضایت آن بزرگوار، عمل به دستورهای [[قرآن]] و [[اهل بیت]] {{عم}} است. ثانیاً: مسئله [[غیبت]] اقتضا می‌کند که آن حضرت از دیده‌ها پنهان باشد و اگر مصلحتی مهم در میان باشد که برای کسی رخ بنماید، در این صورت ظاهر و ملاقات محقق می‌گردد. اما این امر به مصلحتی بستگی دارد که خود [[امام زمان]] {{ع}} تشخیص می‌دهد. بنابراین، تنها راه حقیقی تحقق دیدار نیست و نباید خود را در این امر به زحمت بیندازیم. اشتیاق دیدار او و اظهار آن در [[دعا]] و زیارت و کوشش جلب رضای او در گفتار و کردار کافی است. به امید آنکه [[سعادت]] دیدارش فراهم گردد و اگر مصلحت ندانست، باید تسلیم آن بزرگوار باشیم و هیچ شکوه‌ای نکنیم»<ref>[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۱۴۳.</ref>. | ::::::«اگر منظور تعداد روایاتی است که به ملاقات با امام سفارش کرده و یا راه‌های ملاقات با آن حضرت را بیان کرده باشد در پاسخ باید گفت: ما روایتی نیافتیم که به منتظران [[امام زمان]] {{ع}} سفارش کرده باشد تا در پی دیدن آن حضرت باشند، زیرا اولاً: آنچه مسلمان و [[شیعه]] مهدی {{ع}} را رستگار می‌کند، دیدار آن حضرت نیست بلکه جلب رضایت آن بزرگوار، عمل به دستورهای [[قرآن]] و [[اهل بیت]] {{عم}} است. ثانیاً: مسئله [[غیبت]] اقتضا می‌کند که آن حضرت از دیده‌ها پنهان باشد و اگر مصلحتی مهم در میان باشد که برای کسی رخ بنماید، در این صورت ظاهر و ملاقات محقق می‌گردد. اما این امر به مصلحتی بستگی دارد که خود [[امام زمان]] {{ع}} تشخیص می‌دهد. بنابراین، تنها راه حقیقی تحقق دیدار نیست و نباید خود را در این امر به زحمت بیندازیم. اشتیاق دیدار او و اظهار آن در [[دعا]] و زیارت و کوشش جلب رضای او در گفتار و کردار کافی است. به امید آنکه [[سعادت]] دیدارش فراهم گردد و اگر مصلحت ندانست، باید تسلیم آن بزرگوار باشیم و هیچ شکوه‌ای نکنیم»<ref>[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۱۴۳.</ref>. | ||