نشاط در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پیامبر اکرم]] {{صل}} به قهرمان‌پروری در [[مبارزه با نفس]] [[عنایت]] داشت. روزی حضرت محمد {{صل}} از محله‌ای در [[شهر مدینه]] می‌گذشت. گروهی از جوانان سرگرم زورآزمایی بودند. به این ترتیب که سنگ بزرگی را بلند می‌کردند تا ببینند چه کسی می‌تواند آن را بلند کند. این مسابقه به داور نیاز داشت. جوانان تا نگاهشان به پیامبر اکرم {{صل}} افتاد، گفتند: هیچ [[داوری]] بهتر از پیامبر نیست. یا [[رسول الله]]! شما اینجا بایستید و برای ما داوری کنید که کدام یک از ما بهتر سنگ را بلند می‌کند. [[پیامبر]] پذیرفت و در آخر فرمود: می‌خواهید بگویم که از همه شما نیرومندتر کیست؟ گفتند: آری یا [[رسول الله]]! پیامبر فرمود: از همه نیرومندتر کسی است که وقتی به [[خشم]] آید، خشم بر او چیره نشود، بلکه او بر خشمش چیره شود. خشم، او را در راهی که [[رضای خدا]] نیست، نیندازد و بر خشم خودش مسلط شود. آنگاه که از چیزی خوشش می‌آید، آن خوش آمدن، او را به غیر رضای خدا نیندازد و بتواند بر رضا و میل و رغبت خودش مسلط شود<ref>مرتضی مطهری، گفتارهای معنوی، ص۲۲۰.</ref>.<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[نگین رسالت (کتاب)|نگین رسالت]] ص ۲۹.</ref>

[[مزاح]] و [[خوش رویی]] یک اصل [[اخلاقی]] در [[زندگی پیامبر]] و [[امامان معصوم]] {{عم}} بوده است. با توجه به اینکه مزاح و شوخی همواره با [[خوش‌رویی]] و [[خنده]] همراه است، [[رسول خدا]] می‌فرماید: {{متن حدیث|حُسْنُ الْبِشْرِ يَذْهَبُ بِالسَّخِيمَةِ}}<ref>«خوش‌رویی کینه دل را برطرف می‌سازد» اصول کافی، ج۲، ص۱۸۸.</ref>. ایشان به پیروانش سفارش می‌کردند که با روی باز با [[مؤمنان]] برخورد کنند و آنان را شاد کنند و می‌فرمود: {{متن حدیث|مَنْ سَرَّ مُؤْمِناً فَقَدْ سَرَّنِي وَ مَنْ سَرَّنِي فَقَدْ سَرَّ اللَّهَ}}<ref>«هر که مؤمنی را شاد سازد مرا شاد ساخته و هر که مرا شاد کند، خدا را شاد کرده است» میزان الحکمه، ج۵، ص۲۴۵۰.</ref>. [[پیامبر اکرم]] شوخ و شنگ بودن را از ویژگی‌های [[مؤمن]] دانسته و می‌فرماید: «مؤمن شوخ و شنگ است و [[منافق]] اخمو و [[خشمگین]]»<ref>میزان الحکمه، ج۱۱، ص۵۵۴.</ref>.