قناعت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''قناعت''' یکی از صفات [[نیک]] انسانی است، یعنی نداشتن [[حرص]] و [[طمع]]، بسنده کردن به آنچه هست، به آنچه [[خداوند]]، روزی قرار می‌‌دهد [[راضی]] بودن. قناعت در [[روایات]] به عنوان یک [[فضیلت]] [[اخلاقی]] و یک "[[سرمایه]] بی‌پایان" به شمار آمده است. کسی که قانع نباشد، هر چه [[اموال]] به دست آورد باز هم بیشتر می‌‌طلبد، اما قانع، به آنچه دارد اکتفا ‌می‌کند و بیش از گذراندن [[زندگی]] و آنچه مورد [[نیاز]] و [[ضرورت]] است، به افزون‌طلبی نمی‌گراید و [[مصرف]] زده نمی‌شود. هر که قانع باشد، [[عزیز]] می‌گردد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۱۸۵.</ref>.