ادیان عصر رسالت: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = ادیان | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}

 

مراد آن دسته از آیاتی است که به گونه‌ای [[عقاید]] [[مردمان]] [[عصر رسالت]] را بیان می‌کند و چالش‌های پیش روی [[پیامبر]] را نشان می‌دهد. از این [[عقاید]] می‌توان نحله‌ها جریانات [[دینی]] و مذهبی را [[شناخت]].

#{{متن قرآن|وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَلَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَلَا سُوَاعًا وَلَا يَغُوثَ وَيَعُوقَ وَنَسْرًا}}<ref>«و گفتند: هیچ گاه از خدایان خویش دست برندارید و هرگز از ودّ و سواع و یغوث و یعوق و نسر، دست نکشید» سوره نوح، آیه ۲۳.</ref>.<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱]]، ص ۸۵.</ref>

# این متولیان بت‌ها حلال و حرام‌های خود ساخته با انگیزه‌های [[منفعت]] طلبانه را به خدانسبت می‌دهند و در [[حقیقت]] به [[خداوند]] افترا می‌زنند و [[خداوند]] آنها را به‌دلیل افترا برخدا مجازات خواهد کرد: {{متن قرآن|افْتِرَاءً عَلَيْهِ سَيَجْزِيهِمْ بِمَا كَانُوا يَفْتَرُونَ}}<ref>«و به پندار خویش گفتند که: این چارپایان و این کشتزار حرام است جز آن کس که ما بخواهیم آن را نباید بخورد و چارپایانی است که (سوار شدن بر) پشت آنها حرام است و چارپایانی است که نام خداوند را (در ذبح) بر آنها نمی‌برند؛ - (همه) برای دروغ بافتن بر اوست - به زود» سوره انعام، آیه ۱۳۸.</ref> راه رسم نیاکان [[مذهب]] گروهی از [[مردم]] [[جاهلی]] [[عصر پیامبر]] که حتی کارهای [[زشت]] - فاحشه - مثل [[طواف]] کردن عریان و [[پیروی]] از [[ظلم]] [[ستم]] سران را با آن توجیه می‌کردند و [[دستور]] [[خدا]] می‌دانستند: {{متن قرآن|وَإِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً قَالُوا وَجَدْنَا عَلَيْهَا آبَاءَنَا وَاللَّهُ أَمَرَنَا بِهَا}}<ref>«و چون کاری زشت کنند گویند: پدرانمان را بر همین کار یافته‌ایم و خداوند ما را به آن فرمان داده است، بگو: بی‌گمان خداوند به کار زشت فرمان نمی‌دهد؛ آیا درباره خداوند چیزی می‌گویید که نمی‌دانید؟» سوره اعراف، آیه ۲۸.</ref><ref>أصول [[الکافی]]: {{عربی|عدة من أصحابنا عن أحمد بن محمد عن الحسین بن سعید عن أبی وهب عن محمد بن منصور قال: سئلته عن قول [[الله]] عز و جل}}: {{متن قرآن|وَإِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً قَالُوا وَجَدْنَا عَلَيْهَا آبَاءَنَا وَاللَّهُ أَمَرَنَا بِهَا قُلْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَأْمُرُ بِالْفَحْشَاءِ أَتَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ}}«و چون کاری زشت کنند گویند: پدرانمان را بر همین کار یافته‌ایم و خداوند ما را به آن فرمان داده است، بگو: بی‌گمان خداوند به کار زشت فرمان نمی‌دهد؛ آیا درباره خداوند چیزی می‌گویید که نمی‌دانید؟» سوره اعراف، آیه ۲۸. {{عربی|قال: فقال: هل رأیت أحدا زعم ان الله أمر بالزنا و شرب الخمر و شیء من هذه المحارم‌؟ فقلت: لا قال: ما هذه الفاحشة التی یدعون ان الله أمرهم بها؟ قلت: الله أعلم و ولیه، فقال: فان هذا فی أئمة الجور ادعوا ان الله أمرهم بالایتمام بقوم لم یأمرهم الله بالایتمام بهم، فرد الله ذلک علیهم، فأخبر انهم قد قالوا علیه الکذب و سمی ذلک منهم فاحشة}}. (تفسیرنورالثقلین ج ۲ ص ۱۷). ترجمه ازامام صادق درباره معنی آیه ۲۸ سوره اعراف {{متن قرآن|وَإِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً قَالُوا وَجَدْنَا عَلَيْهَا آبَاءَنَا وَاللَّهُ أَمَرَنَا بِهَا}} «و چون کاری زشت کنند گویند: پدرانمان را بر همین کار یافته‌ایم و خداوند ما را به آن فرمان داده است، بگو: بی‌گمان خداوند به کار زشت فرمان نمی‌دهد؛ آیا درباره خداوند چیزی می‌گویید که نمی‌دانید؟» سوره اعراف، آیه ۲۸. سؤال شد... فرمودند درباره امامان جور و ستم پیشه است که امامت واعمال خودرا به خدا نسبت می‌دهند و خداونداین عمل آنان را تکذیب و فاحشه‌ای که به خدا نسبت می‌دهنداعلام می‌کند</ref> و خداوند به [[پیامبر]] به [[پیامبر]] [[فرمان]] می‌دهد که به آنها بگو [[خدا]] به کارهای [[زشت]] - [[فحشا]] - [[فرمان]] نمی‌دهد: {{متن قرآن|قُلْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَأْمُرُ بِالْفَحْشَاءِ}}<ref>«و چون کاری زشت کنند گویند: پدرانمان را بر همین کار یافته‌ایم و خداوند ما را به آن فرمان داده است، بگو: بی‌گمان خداوند به کار زشت فرمان نمی‌دهد؛ آیا درباره خداوند چیزی می‌گویید که نمی‌دانید؟» سوره اعراف، آیه ۲۸.</ref> و این سخن و روش آنان براساس [[علم]] و آگاهی نیست: {{متن قرآن|أَتَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ}}<ref>«و چون کاری زشت کنند گویند: پدرانمان را بر همین کار یافته‌ایم و خداوند ما را به آن فرمان داده است، بگو: بی‌گمان خداوند به کار زشت فرمان نمی‌دهد؛ آیا درباره خداوند چیزی می‌گویید که نمی‌دانید؟» سوره اعراف، آیه ۲۸.</ref>.<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱]]، ص ۸۶.</ref>

# [[پرونده:55210091.jpg|22px]] [[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱''']]