خداشناسی: تفاوت میان نسخه‌ها

قسم اول (نظم هدفمندانه) میان متفکران از [[شهرت]] بیشتری برخوردار است، اما قسم دوم (علی و معلولی) بیشتر به [[برهان امکان]] و [[وجوب]] [[فلسفی]] شباهت و [[قرابت]] دارد تا به [[برهان نظم]]<ref>[[محمد حسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی، محمد حسن]]، [[خداشناسی توحیدی (مقاله)| مقاله «خداشناسی توحیدی»]]، [[منظومه فکری امام خمینی (کتاب)|منظومه فکری امام خمینی]]، ص ۱۴۵.</ref>.

تحقق [[معرفت]] [[توحیدی]]، اساسی‌ترین [[هدف]] [[دین]] است و تمام [[اهداف دین]]، به گونه‌ای به آن بسته است. در [[کتاب آسمانی]] [[اسلام]]، آیاتی هست که با ذکر نشانه‌های وجود [[خداوند متعال]]، [[انسان]] را به [[شناخت]] و معرفت درباره او و [[تأمل]] در [[آیات الهی]] [[دعوت]] می‌کند: «و از آیت‌های اوست که آفرید برایتان از نوع شما جفت‌هایی تا بیارمید بدانان و قرار داد مابین شما [[دوستی]] و [[مهربانی]]. البته در این کار، نشانه‌هایی (از خداشناسی) برای گروه [[اندیشمندان]] است. و از آیت‌های او [[آفرینش]] [[آسمان‌ها]] و [[زمین]] و گوناگونی زبان‌ها و رنگ‌های شما (بر اساس [[محیط زیست]]) بوده. البته در این کار، نشانه‌های (خداشناسی) برای دانایان است و از آیت‌های او [[خوابیدن]] شما در شب و [[روز]] و تهیه روزی و [[معیشت]] شما از فضل او بوده که البته در این، نشانه‌های (خداشناسی) برای گروه شنوندگان است و از آیت‌‎های او این‎که می‌‎نماید به شما برق را بیمی و امیدی و می‌فرستد از [[آسمان]]، آبی را که زنده سازد بدان زمین را پس از مردنش. البته در این، نشانه‌هایی برای گروه با خردان است و از آیت‎های او آن‎که به پا بایستد آسمان و زمین به امر او؛ سپس هنگامی که بخواند شما را که خواندن از زمین (و [[قبر]]) است در آن‎گاه بیرون بیایید»<ref>طبرسی، ترجمه تفسیر مجمع البیان، ج۱۹، ص۱۱۵.</ref>.