بنی ذهل بن مالک: تفاوت میان نسخه‌ها

این [[قوم]] از [[طوایف]] [[قبیله]] بنی جعفی‌اند که [[نسب]] از [[ناجیة بن مالک بن حریم بن جعفی]] می‌برند<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۱۷.</ref>. ذهل [[فرزندی]] به نام [[معاویه]] داشت که از طریق او، [[نسل]] وی در [[زمین]] [[توسعه]] یافت<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۱۷.</ref>. بنی ذهل همراه با بنی اعمام خود [[بنی ناجیه]] و بنی سلسله، در [[حیره]] سکونت داشتند<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۱۶.</ref>. به نظر می‌رسد این دسته از [[جعفی‌ها]]، جزء آن گروه از جعفی‌هایی باشند که اندکی پیش از [[اسلام]] و در [[زمان]] [[حکمرانی]] [[حمیریان]] بر [[یمن]]، از [[سرزمین]] آباء و اجدادی خود به حیره و مناطق [[فرات]] و [[انبار]] کوچیدند و در این مناطق ساکن شدند. این گروه از [[مردم]] جعفی به «[[اعراب]] ضاحیه»، [[شهرت]] داشتند<ref>محمد بن جریر طبری، تاریخ الطبری، ج۱، ص۶۱۲.</ref>. آنان پس از ورود به این منطقه، به جهت مجاورت با نصرانی‌ها، به تدریج به [[دین]] [[مسیحیان]] در آمدند<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۱۶.</ref>. از حضور بنی ذهل بن مالک در وقایع و حوادث پیش از اسلام و بعد از آن خبر چندانی در دست نیست. اما از مهمترین [[اخبار]] دوران [[اسلامی]] این قوم می‌توان به حضور برخی از آنان در [[جنگ جمل]] و [[صفین]] و [[همراهی]] با [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} اشاره کرد<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۱۷.</ref>. از [[رجال]] مشهور این قوم هم می‌توان از شریة بن عبد بن کلیب بن خولی بن ربیعة بن عوف بن معاویه از بزرگان و [[معمرین بنی ناجیه]]<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۱۷. برخی دیگر از منابع از او با نام شریة بن عبدالله (شیخ صدوق، کمال الدین و اتمام النعمه، ص۵۶۲) و بعضی دیگر با نام شریة بن عبید بن قلیب (ابن حجر، الاصابه، ج۳، ص۳۱۰) یاد کردند.</ref>، و [[حارث بن حیان بن ربیعة بن عوف بن معاویة بن ذهل]] از [[اصحاب]] و [[یاران امیرالمؤمنین]]{{ع}} و از شرکت‌کنندگان در نبردهای [[جمل]] و [[صفین]] یاد کرد<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۱۷.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>