جز
جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن '
جز (جایگزینی متن - '22px عزیزی، رستگار، بیات، '''راویان مشترک ج۲'''' به '22px عزیزی، رستگار، بیات، '''راویان مشترک ج۲'''') |
جز (جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن ') |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[یحیی بن عبدالله کندی]] معروف به [[اجلح کندی]] منسوب به کنده ([[ثور بن عفیر]]) از [[سرزمین]] ([[یمن]]) است. به جهت این که موهای جلوی سرش ریخته بود او را [[اجلح]] [[لقب]] دادند. وی از مشاهیر [[محدثان]] [[کوفه]] و از طبقه هفتم است<ref>نک: الکامل فی ضعفاء الرجال ۱/ ۴۲۶؛ میزان الاعتدال ۱/ ۷۸؛ تقریب التهذیب ۱/ ۴۹، البدایة و النهایة ۷/ ۳۴۴؛ رجال طوسی ۳۳۵؛ جامع الرواة ۱/ ۳۹و شذرات الذهب ۱/ ۲۱۶. هر چند مؤلف اعیان الشیعه به کنیه و لقب اجلح اشاره نموده، | [[یحیی بن عبدالله کندی]] معروف به [[اجلح کندی]] منسوب به کنده ([[ثور بن عفیر]]) از [[سرزمین]] ([[یمن]]) است. به جهت این که موهای جلوی سرش ریخته بود او را [[اجلح]] [[لقب]] دادند. وی از مشاهیر [[محدثان]] [[کوفه]] و از طبقه هفتم است<ref>نک: الکامل فی ضعفاء الرجال ۱/ ۴۲۶؛ میزان الاعتدال ۱/ ۷۸؛ تقریب التهذیب ۱/ ۴۹، البدایة و النهایة ۷/ ۳۴۴؛ رجال طوسی ۳۳۵؛ جامع الرواة ۱/ ۳۹و شذرات الذهب ۱/ ۲۱۶. هر چند مؤلف اعیان الشیعه به کنیه و لقب اجلح اشاره نموده، لکن گویا از ترجمه وی در جای مناسب؛ یعنی قسمت آخر کتاب غفلت کرده است. ر. ک: اعیان الشیعه ۲/ ۳۱۹ و ۴۵۹.</ref>. | ||
هرچند برخی [[اصحاب]] [[رجال]] و تراجمِ غیر [[شیعی]]، مانند: [[ابن سعد]]، [[نسائی]]، [[ابو داوود]]، [[ابن حبّان]] و [[ابوحاتم]] او را به نوعی [[تضعیف]] کرده‌اند<ref>الطبقات الکبری ۶/ ۳۵۰؛ تهذیب الکمال ۲/ ۲۷۵؛ تهذیب التهذیب ۱/ ۱۸۹و کتاب المجروحین ۱/ ۱۷۵.</ref>، | هرچند برخی [[اصحاب]] [[رجال]] و تراجمِ غیر [[شیعی]]، مانند: [[ابن سعد]]، [[نسائی]]، [[ابو داوود]]، [[ابن حبّان]] و [[ابوحاتم]] او را به نوعی [[تضعیف]] کرده‌اند<ref>الطبقات الکبری ۶/ ۳۵۰؛ تهذیب الکمال ۲/ ۲۷۵؛ تهذیب التهذیب ۱/ ۱۸۹و کتاب المجروحین ۱/ ۱۷۵.</ref>، لکن کسانی چون: [[احمد بن حنبل]]، [[احمد بن عبدالله عجلی]]، [[یحیی بن معین]] و [[ابن حجر]] او را [[تأیید]] و [[توثیق]] نموده‌اند<ref> تهذیب الکمال ۲/ ۲۷۵؛ تقریب التهذیب ۱/ ۴۹ و میزان الاعتدال ۱/ ۷۸.</ref>. [[ابن عدی]] می‌‌گوید: [[کوفیان]] و دیگران از اجلح [[روایت]] کرده‌اند. او نزد من راست گو و احادیثش از جهت متن و سند [[شایسته]] و [[استوار]] است<ref> الکامل فی ضعفاء الرجال ۱/ ۴۲۹، معجم رجال الحدیث ۱/ ۳۶۵ و رجال طوسی ۳۳۵.</ref>. جز آنکه از [[شیعیان کوفه]] است. | ||
[[شیخ مفید]] در ذیل [[حدیثی]] که اجلح در سند آن قرار دارد گفته است: [[اسناد]] این [[حدیث]]، صحیح، راویانش [[بزرگوار]] و طریقش روشن و گویاست. و [[شیخ طوسی]] بدون اشاره به توثیق‌اش، او را در میان [[اصحاب امام صادق]] آورده است<ref>تنقیح المقال ۱/ ۴۴ و کامل الزیارات ۵۰ (پاورقی).</ref>. | [[شیخ مفید]] در ذیل [[حدیثی]] که اجلح در سند آن قرار دارد گفته است: [[اسناد]] این [[حدیث]]، صحیح، راویانش [[بزرگوار]] و طریقش روشن و گویاست. و [[شیخ طوسی]] بدون اشاره به توثیق‌اش، او را در میان [[اصحاب امام صادق]] آورده است<ref>تنقیح المقال ۱/ ۴۴ و کامل الزیارات ۵۰ (پاورقی).</ref>. | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
[[روایات]] او در [[جوامع روایی]] [[عامه]] وخاصه، مانند: [[صحیح بخاری]]، [[سنن ترمذی]]، [[سنن ابن ماجه]]، [[سنن ابی داوود]]، [[الکافی]] و [[شرح ابن ابی الحدید]] آمده است<ref> الکامل فی ضعفاء الرجال ۱/ ۴۲۶ و سنن ترمذی ۵/ ۳۰۳، ح ۳۸۱۰.</ref>. از جمله احادیثی که او روایت شده و [[ابن عدی]] نیز بر [[استواری]] شماری از آنها گواهی داده عبارت است از: | [[روایات]] او در [[جوامع روایی]] [[عامه]] وخاصه، مانند: [[صحیح بخاری]]، [[سنن ترمذی]]، [[سنن ابن ماجه]]، [[سنن ابی داوود]]، [[الکافی]] و [[شرح ابن ابی الحدید]] آمده است<ref> الکامل فی ضعفاء الرجال ۱/ ۴۲۶ و سنن ترمذی ۵/ ۳۰۳، ح ۳۸۱۰.</ref>. از جمله احادیثی که او روایت شده و [[ابن عدی]] نیز بر [[استواری]] شماری از آنها گواهی داده عبارت است از: | ||
#[[پیامبر گرامی]]{{صل}} در [[غزوه طائف]] با [[علی]]{{ع}} به محرمانه سخن گفت. [[اصحاب]] گفتند: یا [[رسول الله]]! محرمانه [[سخن گفتن]] با علی{{ع}} به طول انجامید فرمود: من با او [[راز]] نگفتم، | #[[پیامبر گرامی]]{{صل}} در [[غزوه طائف]] با [[علی]]{{ع}} به محرمانه سخن گفت. [[اصحاب]] گفتند: یا [[رسول الله]]! محرمانه [[سخن گفتن]] با علی{{ع}} به طول انجامید فرمود: من با او [[راز]] نگفتم، لکن [[خداوند]] - عزّ و جلّ - با او راز گفت<ref>کامل الزیارات باب ۱۴/ ۵۰.</ref>. | ||
#[[پیامبر]]{{صل}} فرمود: [[یا علی]]، [[دوستی]] و [[محبت]] [[حسن]] و [[حسین]] مرا برای همیشه از [[دوستی]] دیگران [[غافل]] کرده است. همانا [[پروردگار]] مرا به دوستی اینان و دوستی [[دوستان]] شان دستور داده است <ref>الکافی ۲/ ۶۴.</ref>. | #[[پیامبر]]{{صل}} فرمود: [[یا علی]]، [[دوستی]] و [[محبت]] [[حسن]] و [[حسین]] مرا برای همیشه از [[دوستی]] دیگران [[غافل]] کرده است. همانا [[پروردگار]] مرا به دوستی اینان و دوستی [[دوستان]] شان دستور داده است <ref>الکافی ۲/ ۶۴.</ref>. | ||
#[[علی]]{{ع}} وقتی از [[مدینه]] به [[کوفه]] رفت کتاب‌ها و وصیت‌اش را به [[ام سلمه]] سپرد و هنگامی که [[امام حسن]]{{ع}}به مدینه بازگشت آنها را به وی تحویل داد<ref>البدایة و النهایة ۷/ ۳۴۴؛ مسند احمد ۵/ ۳۵۶؛ مجمع الزوائد ۹/ ۱۲۸ و الغدیر ۳/ ۲۴۴.</ref>. | #[[علی]]{{ع}} وقتی از [[مدینه]] به [[کوفه]] رفت کتاب‌ها و وصیت‌اش را به [[ام سلمه]] سپرد و هنگامی که [[امام حسن]]{{ع}}به مدینه بازگشت آنها را به وی تحویل داد<ref>البدایة و النهایة ۷/ ۳۴۴؛ مسند احمد ۵/ ۳۵۶؛ مجمع الزوائد ۹/ ۱۲۸ و الغدیر ۳/ ۲۴۴.</ref>. | ||
