احیای موات در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن '
جز (جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن ')
خط ۲۸: خط ۲۸:


==[[نهر]] و [[چاه]]==
==[[نهر]] و [[چاه]]==
کسی که نهر (جدول و جوی آب) یا چاهی احداث کند، با حصول شرایط، مالک آن می‌شود؛ لیکن در اینکه مالک آب موجود در آن دو نیز می‌شود یا تنها حقّ اولویّت استفاده از آن را پیدا می‌کند، اختلاف است. قول مشهور، حصول ملکیّت برای احیاء کننده است.<ref>جواهر الکلام، ج ۳۸، ص۱۱۶ ـ ۱۱۸</ref>
کسی که نهر (جدول و جوی آب) یا چاهی احداث کند، با حصول شرایط، مالک آن می‌شود؛ لکن در اینکه مالک آب موجود در آن دو نیز می‌شود یا تنها حقّ اولویّت استفاده از آن را پیدا می‌کند، اختلاف است. قول مشهور، حصول ملکیّت برای احیاء کننده است.<ref>جواهر الکلام، ج ۳۸، ص۱۱۶ ـ ۱۱۸</ref>


احیای نهر با کندن آن در [[زمین]] [[مباح]] و وصل کردن به منبع آب، به حدّی که آب به آسانی در آن جریان یابد، و احیای چاه با حفر و آماده کردن آن برای گرد آمدن آب در آن ـ هر چند در وضعیّت فعلی آب نداشته باشد ـ محقّق می‌گردد.<ref>مهذب الاحکام، ج ۲۳، ص۲۵۳</ref>
احیای نهر با کندن آن در [[زمین]] [[مباح]] و وصل کردن به منبع آب، به حدّی که آب به آسانی در آن جریان یابد، و احیای چاه با حفر و آماده کردن آن برای گرد آمدن آب در آن ـ هر چند در وضعیّت فعلی آب نداشته باشد ـ محقّق می‌گردد.<ref>مهذب الاحکام، ج ۲۳، ص۲۵۳</ref>
خط ۳۸: خط ۳۸:


==شرایط احیاء==
==شرایط احیاء==
۱. [[اذن امام]]{{ع}}. در [[زمان حضور امام]]{{ع}}، [[رجوع]] به ایشان و [[اذن]] گرفتن شرط تملّک به احیاء است؛ لیکن در [[زمان غیبت]]، اذن عامّ از جانب ایشان داده شده است.<ref>وسائل الشیعة، ج ۲۵، ص۴۱۱.</ref>
۱. [[اذن امام]]{{ع}}. در [[زمان حضور امام]]{{ع}}، [[رجوع]] به ایشان و [[اذن]] گرفتن شرط تملّک به احیاء است؛ لکن در [[زمان غیبت]]، اذن عامّ از جانب ایشان داده شده است.<ref>وسائل الشیعة، ج ۲۵، ص۴۱۱.</ref>


۲. در تصرّف [[انسانی]] [[محترم]] همچون [[مسلمان]] یا [[کافر ذمّی]] نباشد.<ref>جواهرالکلام، ج۳۳، ص۳۸؛ الروضة البهیة، ج ۷، ص۱۵۶.</ref>
۲. در تصرّف [[انسانی]] [[محترم]] همچون [[مسلمان]] یا [[کافر ذمّی]] نباشد.<ref>جواهرالکلام، ج۳۳، ص۳۸؛ الروضة البهیة، ج ۷، ص۱۵۶.</ref>
۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش