بنی حکم بن سعد العشیره: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = بنی‌سعدالعشیره | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} ==نسب طایفه== این قوم از اعراب قحطانی<ref>عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۱، ص۲۸۶.</ref> و از شاخه‌های قبیله سعدالعشیره‌اند که نسب از حَکَم بن سعد...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱۰: خط ۱۰:


لازم به ذکر است که برخی از [[رجال]] و مشاهیر بنام [[اسلامی]] به جهت انتساب به نام اجداد «حکم» نامشان، «الحکمی» خوانده شده‌اند که [[سلیمان بن عبدالحمید بن رافع حکمی]]<ref>منسوب است به جد خود «حکم بن بهراء». سمعانی، الانساب، ج۴، ص۲۰۵؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۱، ص۳۷۸.</ref>، [[ابوعلی ناصر بن اسماعیل بن عامر حکمی]] - [[قاضی]] [[نوقان]] - [[طوس]]<ref>سمعانی، الانساب، ج۴، ص۲۰۶؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۱، ص۳۷۸.</ref>، ابوایوب احمد بن عبدالصمد بن علی بن عیسی بن رافع حکمی أنصاری<ref>سمعانی، الانساب، ج۴، ص۲۰۶؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۱، ص۳۷۸.</ref>، ابو عبداللّه محمد بن عبداللّه ابن ابراهیم بن وهب حکمی<ref>منسوب است به جد خود «حکم بن عتیبه». ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۱، ص۳۷۸.</ref> و به [[نقلی]] عبدالجد بن ربیعة بن حجر بن حکم حکمی از [[اصحاب پیامبر]]{{صل}}<ref>سمعانی، الانساب، ج۴، ص۲۰۴.</ref>، [[جعفر بن عبدالله بن حکم بن رافع بن سنان انصاری حکمی]]<ref>سمعانی، الانساب، ج۴، ص۲۰۶؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۱، ص۳۷۸.</ref> و [[ابو نواس حسن بن هانی حکمی]] شاعر<ref>سمعانی، الانساب، ج۴، ص۲۰۴.</ref> از این جمله‌اند. از این‌رو، عدم خلط مباحث و وقوع [[اشتباه]]، دقت مضاعف محققین [[محترم]] را بیش از پیش [[طلب]] می‌کند.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>.
لازم به ذکر است که برخی از [[رجال]] و مشاهیر بنام [[اسلامی]] به جهت انتساب به نام اجداد «حکم» نامشان، «الحکمی» خوانده شده‌اند که [[سلیمان بن عبدالحمید بن رافع حکمی]]<ref>منسوب است به جد خود «حکم بن بهراء». سمعانی، الانساب، ج۴، ص۲۰۵؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۱، ص۳۷۸.</ref>، [[ابوعلی ناصر بن اسماعیل بن عامر حکمی]] - [[قاضی]] [[نوقان]] - [[طوس]]<ref>سمعانی، الانساب، ج۴، ص۲۰۶؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۱، ص۳۷۸.</ref>، ابوایوب احمد بن عبدالصمد بن علی بن عیسی بن رافع حکمی أنصاری<ref>سمعانی، الانساب، ج۴، ص۲۰۶؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۱، ص۳۷۸.</ref>، ابو عبداللّه محمد بن عبداللّه ابن ابراهیم بن وهب حکمی<ref>منسوب است به جد خود «حکم بن عتیبه». ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۱، ص۳۷۸.</ref> و به [[نقلی]] عبدالجد بن ربیعة بن حجر بن حکم حکمی از [[اصحاب پیامبر]]{{صل}}<ref>سمعانی، الانساب، ج۴، ص۲۰۴.</ref>، [[جعفر بن عبدالله بن حکم بن رافع بن سنان انصاری حکمی]]<ref>سمعانی، الانساب، ج۴، ص۲۰۶؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۱، ص۳۷۸.</ref> و [[ابو نواس حسن بن هانی حکمی]] شاعر<ref>سمعانی، الانساب، ج۴، ص۲۰۴.</ref> از این جمله‌اند. از این‌رو، عدم خلط مباحث و وقوع [[اشتباه]]، دقت مضاعف محققین [[محترم]] را بیش از پیش [[طلب]] می‌کند.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>.
==منازل و [[مساکن]] بنی حکم==
از برجسته‌ترین سکونت‌گاه‌های بنی حکم بن سعد العشیره می‌توان به «تِهامة» در اطراف ابوعریش و در مجاورت [[قبایل]] [[حاشد]] و [[خولان]] - که مسافت ابتدا تا انتهای این [[سرزمین]] پنج [[روز]] راه فاصله بود - <ref>عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۱، ص۲۸۶.</ref> اشاره کرد. منازل السعید، الشقیفتان، الحصوف، العادیه و [[الحجر]] به مرکزیت الحصوف از دیگر مساکن این [[قوم]] و از دره‌های معروف آنان هم می‌توان از [[حرض]]، [[حیران]]، جدلان، جحفان، ضامد، جزان، الحد، تعشر، [[لیه]] و صبیا یاد کرد<ref>عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۱، ص۲۸۶.</ref>. ضمن این که الساعد<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۱۷۱.</ref>، مخلاف حکم بن سعد العشیره<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۲۸۰.</ref> و [[وادی]] جُلب در تهامه<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۱۵۰.</ref> هم، از دیگر منازل اختصاصی بنی حکم بن سعد العشیره یاد شده‌اند. «[[همدانی]]» هم، در کتاب خود، از تهامه [[یمن]] به عنوان یکی از منازل و سکونت‌گاه‌های اصلی بنی حکم یاد کرده، [[ملوک]] آن را از [[آل]] عبد الجدّ معرفی کرده است. او در ادامه می‌افزاید: سرزمین بنی حکم در بلاد تهامه یمن، شامل شهرهایی مانند الهجر، الخسوف، الساعد<ref>حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۱۱۹.</ref>، السّقیفتین و الشرّجه [[ساحل]] آن، الحرده و عطنه در ساحل المحجم و الکدراء می‌شود. وی همچنین از [[روستاها]] و آبادی‌های اختصاصی بسیار بنی حکم در این سرزمین، به اسامی العدایه، الرکوب، المخارف و القلیق اشاره کرده و از دره‌های آنان از وادی حرض و حیران و خدلان، وادی [[بنی عبس]]، وادی الحید، وادی تعشر، وادی جحفان، [[وادی لیه]]، وادی [[خلب]]، وادی زائره، وادی شابه و ضمد و [[جازان]] و صبیا نام برده است. او، رؤسا و ملوک تهامه را از بنی حکم از شاخه آل عبد الجد ذکر کرده، [[امراء]] و رؤسای «[[مور]]» را از آل [[روق]] از بنی شهاب، رؤسای المهجم را از آل النجم و ملوک الکدرا را از [[آل علی]] دانسته است<ref>حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۱۲۰.</ref>.
در دوران [[اسلامی]]، برخی از آنان به مناطقی از [[حجاز]] از جمله شهرهای [[مکه]]<ref>ابن حجر عسقلانی، الاصابه، ج۴، ص۹۳.</ref> و [[مدینه]]<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۴۳۳؛ مقریزی، امتاع الاسماع، ج۶، ص۱۵۳.</ref> و نیز [[بصره]]<ref>ابن حجر عسقلانی، الاصابه، ج۴، ص۹۳.</ref> و [[شام]]<ref>ر.ک: المزی، تهذیب الکمال، ج۲۷، ص۱۵۶؛ سمعانی، الانساب، ج۴، ص۲۰۳.</ref> کوچیدند و در این [[سرزمین‌ها]] ساکن شدند. همچنین، با توجه به حضور گسترده مذحجی‌ها در [[کوفه]] و [[همراهی]] گسترده حکمی‌ها در [[نبرد صفین]] و نیز نسبت برخی از شهدای بزرگ [[صفین]]<ref>نصر بن مزاحم منقری، وقعة صفین، ص۵۵۶.</ref>، به نظر می‌رسد جمعی از آنان در کوفه هم ساکن شده باشند. ضمن این که از سکونت متأخرتر برخی از آنان در [[وادی]] «آش» - در غرناطه [[اندلس]] -<ref>ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۴۰۸.</ref> و دیگر نقاط این [[سرزمین]]<ref>ر.ک: ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۲۷، ص۱۲۲.</ref> خبرهایی نقل شده است. [[سرزمین یمن]] نیز علاوه بر موارد مذکور، کماکان منزلگاه جمع زیادی از حکمی‌ها از جمله بنی مطیر بود<ref>عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۱، ص۲۸۶؛ زرکلی، الاعلام، ج۷، ص۲۵۵.</ref>. زبیدی از بنی مطیر به عنوان بزرگ‌ترین [[بیت]] در [[یمن]] یاد کرده است<ref>زرکلی، الاعلام، ج۷، ص۲۵۵.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
۷۳٬۳۸۶

ویرایش