|
برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
خط ۱: |
خط ۱: |
| [[پرونده: IM009999.jpg|بیقاب|150px|left|link= بعثت]] | | '''[[ولادت امام حسین|ولادت امام حسین]] {{ع}}''' [[روز]] سه شنبه، یا پنج شنبه پنجم [[شعبان]] [[سال چهارم هجری]] ـ و به روایتی در [[سال سوم هجری]]، سوم [[ماه شعبان]] بوده است. همین که [[رسول خدا]] {{صل}} از ولادت [[حسین]] آگاه شد، شتابان به خانه علی {{ع}} آمد و از اسماء فرزند خود را خواست. سپس او را در آغوش گرفت و غرق بوسه ساخت و برخی از [[آداب]] را درباره او به انجام رسانید: |
| '''[[بعثت|بعثت]] ''' در اصطلاح بهمعنای فرستاده شدن [[انسانی]] از سوی [[خداوند]] برای فراخواندن دیگران به سوی [[هدایت]] و کمال شایسته انسانی است. | | # در گوش راست او [[اذان]] و در گوش چپش اقامه خواند؛ |
| | # برای او نامگذاری کرد؛ حضرت پس از دریافت [[فرمان الهی]] در نامگذاری نوزاد خجستهاش نام او را حسین نامید؛ |
| | # در [[روز]] هفتم ولادت وی، [[پیامبر]] [[دستور]] داد قوچ بزرگی را خریداری و برای حسین عقیقه کردند و گوشت آن را میان [[فقیران]] تقسیم نمودند. |
| | # آنگاه [[سر حسین]] را تراشیده و به [[میزان]] وزن آن، نقره [[صدقه]] دادند که با این مراسم کمکی شایستهای به فقیران شد. |
| | # در روز هفتم ولادت، حسین را [[ختنه]] کردند. |
| | # [[رسول خدا]] {{صل}} برای [[حفظ]] [[فرزندان]]، آنان را با این کلمات بیمه میفرمود و این [[دعا]] را میخواند: {{متن حدیث|أَعُوذُ بِكَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّةِ مِنْ كُلِّ شَيْطَانٍ وَ هَامَّةٍ وَ مِنْ كُلِّ عَيْنٍ لَامَّةٍ}} و حسین را این چنین [[تعویذ]] فرمود. |
|
| |
|
| درباره [[فلسفه بعثت]] در [[آیات]] و [[روایات]] به موارد متعددی اشاره شده است که برخی از آنها عبارتاند از:
| | ایشان فرزند [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} و [[حضرت فاطمه]]{{س}} سرور زنان عالم و [[دختر رسول خدا]]{{صل}} و جده مادریشان [[حضرت خدیجه]] کبری است. القاب متعددی برای [[امام حسین]]{{ع}} ذکر شده است که معروفترین آنها عبارت است از: «سید شباب اهل الجنة»، «[[مظلوم]]» ، «[[شهید]]»، «[[سید الشهداء]]» و... . |
| #در [[سوره جمعه]] [[فلسفه بعثت]] اینچنین آمده است: {{متن قرآن|هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ}}، [[خداوند]] در این [[آیه]]، [[فلسفه بعثت]] را [[تزکیه]] و [[تعلیم]] برای رهانیدن از [[گمراهی]] دانسته است.
| |
| # [[رسول خدا]]{{صل}} در روایتی به [[فلسفه بعثت]] اشاره کرده است: {{متن حدیث|إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَكَارِمَ الْأَخْلَاقِ}}؛ حضرت در این [[حدیث]]، [[فلسفه بعثت]] را تکمیل مکارم [[اخلاقی]] ذکر کرده است.
| |
|
| |
|
| برخی از دستاوردهای بعثت عبارتاند از:
| | [[فضائل]] فراوانی برای [[امام حسین]] {{ع}} در [[آیات]] و [[روایات]] وارد شده است، برخی تا [[حدود]] ۱۲۰ [[آیه]] از [[قرآن کریم]] را با ملاحظه روایات تفسیری درباره [[امام حسین]] {{ع}} استخراج کردهاند. در [[روایات]] نیز اوصافی برای حضرت ذکر شده است مانند اینکه ایشان [[زیور]] [[آسمانها]] و [[زمین]]، چراغ هدایت و کشتی نجات است. |
| #'''[[تعلیم]] آنچه برای [[انسان]] دستنایافتنی است:'''{{متن قرآن|وَيُعَلِّمُكُمْ مَا لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ}}.
| |
| #'''تکامل عقل انسانی:''' از اهداف بنیادی [[پیامبران الهی]]{{ع}} به کمال رسانیدن [[عقل]] انسانی است.
| |
| #'''به پا داشتن [[عدالت]]:''' برپایی [[عدالت]] از مهمترین [[اهداف بعثت پیامبران]]{{ع}} است.
| |
| #'''[[بندگی خدا]] و سرباز زدن از [[حکومت]] [[طاغوت]]'''.
| |
|
| |
|
| برانگیخته شدن [[پیامبر خاتم]]{{صل}} به [[مقام رسالت]]، یکی از مهمترین حوادث [[تاریخ]] [[بشر]] و از نعمتهای بزرگ [[الهی]] است که [[خداوند]] به سبب اعطای این [[نعمت]]، بر بندگانش [[منت]] نهاده است: {{متن قرآن|لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ ... }}. آن حضرت در چهل سالگی از سوی [[خداوند]] به [[پیامبری]] برانگیخته شد و نخستین بار، بر فراز کوه حرا در [[شهر]] [[مکّه]]، [[آیات]] [[سوره علق]] توسط [[جبرئیل]]، بر آن حضرت فرود آمد. این حادثه مهمّ که آغاز [[پیامبری]] [[حضرت محمد]]{{صل}} بود، در روز ۲۷ [[ماه رجب]] سال چهلم [[عام الفیل]] بود. بعثت [[پیامبر اسلام]]، که به آن "[[مبعث]]" هم میگویند، یکی از روزهای [[فرخنده]] و از [[اعیاد]] بزرگ [[اسلامی]] است و [[مسلمانان]] [[جهان]] این روز را جشن گرفته، [[شادمانی]] میکنند.
| | <div class="mainpage_box_more">[[ولادت امام حسین|ادامه]]</div> |
| | |
| <div class="mainpage_box_more">[[بعثت|ادامه]]</div> | |