←آیه شهادت
خط ۱۷۶: | خط ۱۷۶: | ||
===== آیه شهادت ===== | ===== آیه شهادت ===== | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقلقول ={{وسطچین}}'''[[آیه شهادت چگونه بر عصمت اهل بیت و امامان دوازدهگانه دلالت میکند؟ (پرسش)| آیه شهادت چگونه بر عصمت اهل بیت و امامان دوازدهگانه دلالت میکند؟]]'''{{پایان}} | |||
|تاریخ بایگانی| منبع = <small>[[عصمت (پرسش)|(پرسمان عصمت)]]</small>| تراز = راست| عرض = ۱۰۰px| اندازه خط = ۱۳px|رنگ پسزمینه=#F8FBF9| گیومه نقلقول =| تراز منبع = وسط}} | |||
{{اصلی|آیه شهادت}} | {{اصلی|آیه شهادت}} | ||
برخی متکلمان متقدم به آیه شهادت بر عصمت امامان تمسک کردهاند. آیه میفرماید: «{{متن قرآن|يَوْمَ نَبْعَثُ فِي كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا عَلَيْهِمْ مِنْ أَنْفُسِهِمْ}}<ref>«و (یاد کن) روزی را که در هر امّتی گواهی از خودشان بر آنان برانگیزیم و تو را بر اینان گواه آوریم و بر تو این کتاب را فرو فرستادیم که بیانگر هر چیز و رهنمود و بخشایش و نویدبخشی برای مسلمانان است» سوره نحل، آیه ۸۹.</ref>. ابوالصلاح حلبی ظاهرا تنها فردی است که به این آیه بر اثبات عصمت امامان استناد کرده است. وی پس از اینکه مصداق [[شهید]] در این [[آیه]] را [[پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[امامان معصوم]] {{عم}} میشمرد<ref>با مراجعه به تفاسیر شیعه روشن میشود که برخی از مفسران، مصداق شهید را پیامبران دانستهاند. (ر.ک: ابوالفتوح حسین بن علی رازی، روض الجنان، ج۱۲، ص۸۱؛ محمد بن محمدرضا قمی مشهدی، کنز الدقائق، ج۷، ص۲۵۲؛ سیدمحمدتقی مدرسی، من هدی القرآن، ج۶، ص۱۱۱؛ ملا فتح الله کاشانی، منهج الصادقین، ج۵، ص۲۱۴). برخی دیگر از آنها مصداق آن را امامان نیز دانستهاند (ر.ک: محمد بن حبیب الله سبزواری نجفی، الجدید فی تفسیر القرآن، ج۴، ص۲۵۱؛ ملافتح الله کاشانی، زبادة التفاسیر، ج۲، ص۵۹۹؛ محمد بن علی شریف لاهیجی، تفسیر شریف لاهیجی، ج۲، ص۷۴۲؛ سید محمدحسین فضل الله، من وحی القرآن، ج۱۳، ص۲۷۸).</ref>، از دو جهت برای اثبات عصمت امامان [[معصوم]] {{عم}} به آن تمسک میکند: نخست آنکه پیامبر اکرم {{صل}} و [[امام]] {{ع}}، هر دو شاهدند: {{عربی|و ذلک یقتضی عصمته من وجهین أحدهما ثبوت التساوی بینه و بین النبی فی الحجة بالشهادة}}<ref>ابوالصلاح حلبی، تقریب المعارف، تحقیق فارس تبریزیان، ص۱۸۰.</ref>. | برخی متکلمان متقدم به آیه شهادت بر عصمت امامان تمسک کردهاند. آیه میفرماید: «{{متن قرآن|يَوْمَ نَبْعَثُ فِي كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا عَلَيْهِمْ مِنْ أَنْفُسِهِمْ}}<ref>«و (یاد کن) روزی را که در هر امّتی گواهی از خودشان بر آنان برانگیزیم و تو را بر اینان گواه آوریم و بر تو این کتاب را فرو فرستادیم که بیانگر هر چیز و رهنمود و بخشایش و نویدبخشی برای مسلمانان است» سوره نحل، آیه ۸۹.</ref>. ابوالصلاح حلبی ظاهرا تنها فردی است که به این آیه بر اثبات عصمت امامان استناد کرده است. وی پس از اینکه مصداق [[شهید]] در این [[آیه]] را [[پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[امامان معصوم]] {{عم}} میشمرد<ref>با مراجعه به تفاسیر شیعه روشن میشود که برخی از مفسران، مصداق شهید را پیامبران دانستهاند. (ر.ک: ابوالفتوح حسین بن علی رازی، روض الجنان، ج۱۲، ص۸۱؛ محمد بن محمدرضا قمی مشهدی، کنز الدقائق، ج۷، ص۲۵۲؛ سیدمحمدتقی مدرسی، من هدی القرآن، ج۶، ص۱۱۱؛ ملا فتح الله کاشانی، منهج الصادقین، ج۵، ص۲۱۴). برخی دیگر از آنها مصداق آن را امامان نیز دانستهاند (ر.ک: محمد بن حبیب الله سبزواری نجفی، الجدید فی تفسیر القرآن، ج۴، ص۲۵۱؛ ملافتح الله کاشانی، زبادة التفاسیر، ج۲، ص۵۹۹؛ محمد بن علی شریف لاهیجی، تفسیر شریف لاهیجی، ج۲، ص۷۴۲؛ سید محمدحسین فضل الله، من وحی القرآن، ج۱۳، ص۲۷۸).</ref>، از دو جهت برای اثبات عصمت امامان [[معصوم]] {{عم}} به آن تمسک میکند: نخست آنکه پیامبر اکرم {{صل}} و [[امام]] {{ع}}، هر دو شاهدند: {{عربی|و ذلک یقتضی عصمته من وجهین أحدهما ثبوت التساوی بینه و بین النبی فی الحجة بالشهادة}}<ref>ابوالصلاح حلبی، تقریب المعارف، تحقیق فارس تبریزیان، ص۱۸۰.</ref>. |