←مقدمه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[خسران]] به معنای مغبون شدن<ref>لغت‌نامه دهخدا.</ref>، نقصان، | [[خسران]] به معنای مغبون شدن<ref>لغت‌نامه دهخدا.</ref>، نقصان، هلاکت، [[گمراهی]] و از دست رفتن تمام یا بخشی از سرمایه است<ref>لسان العرب.</ref>. شدیدترین خسران [[انسان]] [[کفر]] است<ref>{{متن قرآن|قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمَالًا * الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا * أُولَئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ وَلِقَائِهِ فَحَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَلَا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَزْنًا * ذَلِكَ جَزَاؤُهُمْ جَهَنَّمُ بِمَا كَفَرُوا وَاتَّخَذُوا آيَاتِي وَرُسُلِي هُزُوًا}} «بگو: آیا شما را از کسان زیانکارتر آگاه کنیم؟ * آنان که کوشش‌هایشان در زندگانی دنیا تباه شده است ولی خود گمان می‌برند که نیکوکارند * آنانند که آیات و لقای پروردگارشان را انکار کردند و کردارهایشان تباه گردید؛ از این رو روز رستخیز ترازویی برای آنان برپا نمی‌داریم * بدین‌گونه کیفر آنان برای کفری که ورزیدند و نشانه‌ها و پیامبران مرا به ریشخند گرفتند دوزخ است» سوره کهف، آیه ۱۰۳-۱۰۶.</ref> به بیان [[قرآن]] انسان با [[استمداد]] از [[ایمان]]، [[عمل صالح]]، توصیه به [[حق]]، [[استقامت]] و [[بردباری]] از خسران [[رهایی]] می‌یابد<ref>{{متن قرآن|إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ * إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ}} «که آدمی در زیانمندی است * جز آنان که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند و یکدیگر را به راستی پند داده‌اند و همدیگر را به شکیبایی اندرز داده‌اند» سوره عصر، آیه ۲-۳.</ref>. | ||
[[امام زین‌العابدین]] {{ع}}، برخورداری از [[لطف]] و [[امداد الهی]] را موجب [[نجات]] از زیان‌کاری و خسران خوانده است: "خداوندا! کسی را که تو [[یاری]] کنی، به [[خذلان]] هیچ کس زیان نبیند و آن کس را که تو بر او ببخشایی به منع هیچ کس نقصان نگیرد"<ref>نیایش پنجم.</ref>. | [[امام زین‌العابدین]] {{ع}}، برخورداری از [[لطف]] و [[امداد الهی]] را موجب [[نجات]] از زیان‌کاری و خسران خوانده است: "خداوندا! کسی را که تو [[یاری]] کنی، به [[خذلان]] هیچ کس زیان نبیند و آن کس را که تو بر او ببخشایی به منع هیچ کس نقصان نگیرد"<ref>نیایش پنجم.</ref>. | ||