بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '\[\[رده\:(.*)\sدر\sفقه\sسیاسی\]\]' به '') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = غلول | | موضوع مرتبط = غلول | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = غلول | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = [[غلول در فقه سیاسی]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
غلول، از ریشه "غلل" به معنای [[خیانت]] است<ref>فرهنگ معین، ج۲، ص۲۴۳۳؛ مجمع البحرین، ج۵، ص۴۳۶-۴۳۵؛ المغنی و شرح الکبیر، شمارۀ ۳ و ۷۶؛ نهایه ابن اثیر، ج۳، ص۱۵۶؛ کنز العمال، ج۴، ص۳۹۲.</ref> و در اصطلاح، به [[خیانت]] و [[سرقت]] پنهانی در خصوص [[غنایم]] [[جنگی]] پیش از تقسیم آن گفته می‌شد. غلول برای نخستین بار در [[جنگ احد]] رخ داد؛ هنگامی که برخی از تیراندازان می‌خواستند محل [[مأموریت]] خودشان را برای جمع‌آوری [[غنایم]] [[تخلیه]] کنند، فرمانده‌شان [[دستور]] داد: "از جای خود حرکت نکنید [[رسول خدا]] شما را از [[غنیمت]] [[محروم]] نخواهد کرد" ولی آنها سنگرها را ترک کردند و همین امر، عامل [[شکست]] [[مسلمانان]] در [[احد]] شد. [[قرآن کریم]]، در این باره می‌فرماید: "آیا شما [[فکر]] کردید که [[پیامبر]] {{صل}} به شما [[خیانت]] خواهد کرد، هیچ [[پیامبری]] ممکن نیست [[خیانت]] کند"<ref>{{متن قرآن|وَمَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَنْ يَغُلَّ وَمَنْ يَغْلُلْ يَأْتِ بِمَا غَلَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ثُمَّ تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ مَا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ}} «هیچ پیامبری را نسزد که خیانت ورزد؛ و هر کس خیانت کند در رستخیز آنچه را خیانت ورزیده است، (با خود) خواهد آورد؛ آنگاه به هر کس (پاداش) هر چه کرده است تمام داده خواهد شد و بر آنان ستم نخواهد رفت» سوره آل عمران، آیه ۱۶۱؛ تفسیر قرطبی، ج۴، ص۲۵۵؛ سلوک الملوک، ص۴۹۰؛ المغازی، ج۱، ص۲۳۱.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۴۰.</ref> | غلول، از ریشه "غلل" به معنای [[خیانت]] است<ref>فرهنگ معین، ج۲، ص۲۴۳۳؛ مجمع البحرین، ج۵، ص۴۳۶-۴۳۵؛ المغنی و شرح الکبیر، شمارۀ ۳ و ۷۶؛ نهایه ابن اثیر، ج۳، ص۱۵۶؛ کنز العمال، ج۴، ص۳۹۲.</ref> و در اصطلاح، به [[خیانت]] و [[سرقت]] پنهانی در خصوص [[غنایم]] [[جنگی]] پیش از تقسیم آن گفته می‌شد. غلول برای نخستین بار در [[جنگ احد]] رخ داد؛ هنگامی که برخی از تیراندازان می‌خواستند محل [[مأموریت]] خودشان را برای جمع‌آوری [[غنایم]] [[تخلیه]] کنند، فرمانده‌شان [[دستور]] داد: "از جای خود حرکت نکنید [[رسول خدا]] شما را از [[غنیمت]] [[محروم]] نخواهد کرد" ولی آنها سنگرها را ترک کردند و همین امر، عامل [[شکست]] [[مسلمانان]] در [[احد]] شد. [[قرآن کریم]]، در این باره می‌فرماید: "آیا شما [[فکر]] کردید که [[پیامبر]] {{صل}} به شما [[خیانت]] خواهد کرد، هیچ [[پیامبری]] ممکن نیست [[خیانت]] کند"<ref>{{متن قرآن|وَمَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَنْ يَغُلَّ وَمَنْ يَغْلُلْ يَأْتِ بِمَا غَلَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ثُمَّ تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ مَا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ}} «هیچ پیامبری را نسزد که خیانت ورزد؛ و هر کس خیانت کند در رستخیز آنچه را خیانت ورزیده است، (با خود) خواهد آورد؛ آنگاه به هر کس (پاداش) هر چه کرده است تمام داده خواهد شد و بر آنان ستم نخواهد رفت» سوره آل عمران، آیه ۱۶۱؛ تفسیر قرطبی، ج۴، ص۲۵۵؛ سلوک الملوک، ص۴۹۰؛ المغازی، ج۱، ص۲۳۱.</ref>.<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۴۰.</ref> | ||
== غلول در فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم == | == غلول در فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم == | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']] | |||
# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اصطلاحات فقهی]] | |||