←پانویس
جز (جایگزینی متن - ' نامهای ' به ' نامهای ') |
(←پانویس) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۱۱۴: | خط ۱۱۴: | ||
گفته‌اند: [[عبدالله بن مقفع]] درصدد هماوردی با [[قرآن]] برآمد [[ولی]] پس از مدتی منصرف شد و همه آنچه را گرد آورده بود نابود کرد<ref>دائرة المعارف قرآن کریم، ج۷، ص۲۸۴.</ref>. معارضه جویانی که اخیراً نمونه‌هایی، به عنوان معارضه با قرآن به صفحه اینترنت برده‌اند و در معرض نگاه عموم قرار داده‌اند، اگر به دید [[انصاف]] و حق‌بینی به آنها نگریسته شود الفاظی برگرفته از [[آیات قرآن]] است که بسیار ناشیانه به مونتاژ آنها پرداخته‌اند که اگر فرضاً سجع و وزنی داشته باشد، [[ارتباط]] معنایی قابل قبولی ندارد. مجموعه‌ای از الفاظ [[درهم]] تنیده و ترکیب یافته سرد و بی‌روح‌اند که نه حامل پیامی‌اند و نه دربردارنده رهنمودی.<ref>[[محمد علی کوشا|کوشا، محمد علی]]، [[تحدی - کوشا (مقاله)|مقاله «تحدی»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ص: ۴۲۰-۴۲۲.</ref> | گفته‌اند: [[عبدالله بن مقفع]] درصدد هماوردی با [[قرآن]] برآمد [[ولی]] پس از مدتی منصرف شد و همه آنچه را گرد آورده بود نابود کرد<ref>دائرة المعارف قرآن کریم، ج۷، ص۲۸۴.</ref>. معارضه جویانی که اخیراً نمونه‌هایی، به عنوان معارضه با قرآن به صفحه اینترنت برده‌اند و در معرض نگاه عموم قرار داده‌اند، اگر به دید [[انصاف]] و حق‌بینی به آنها نگریسته شود الفاظی برگرفته از [[آیات قرآن]] است که بسیار ناشیانه به مونتاژ آنها پرداخته‌اند که اگر فرضاً سجع و وزنی داشته باشد، [[ارتباط]] معنایی قابل قبولی ندارد. مجموعه‌ای از الفاظ [[درهم]] تنیده و ترکیب یافته سرد و بی‌روح‌اند که نه حامل پیامی‌اند و نه دربردارنده رهنمودی.<ref>[[محمد علی کوشا|کوشا، محمد علی]]، [[تحدی - کوشا (مقاله)|مقاله «تحدی»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ص: ۴۲۰-۴۲۲.</ref> | ||
== تَحدّی == | |||
[[خداوند]] [[مشرکان]] و [[مخالفان]] [[دعوت]] [[توحیدی]] را به مبارزه‌طلبیده که اگر میتوانند مثل [[قرآن]] بیاورند و اعلام عجزآنان از آوردن همانند [[آیات قرآن]]. البته [[تحدی]] روش سلبی [[پیامبر]] برای [[اثبات نبوت]] است. روش ایجابی او همان [[استدلال]] و [[دلیل]] است که تا [[سال پنجم بعثت]] در [[سوره طور]]، از آن استفاده کرده نکرد: | |||
#{{متن قرآن|وَإِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَادْعُوا شُهَدَاءَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ * فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَلَنْ تَفْعَلُوا فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ}}<ref>«و اگر در آنچه بر بنده خود فرو فرستاده‌ایم تردیدی دارید، چنانچه راست می‌گویید سوره‌ای همگون آن بیاورید و (در این کار) گواهان خود را (نیز) در برابر خداوند، فرا خوانید * و اگر چنین نکردید- که هرگز نمی‌توانید کرد- پس، از آتشی پروا کنید که هیزم آن آدمیان و سنگ‌هاست؛ برای کافران آماده شده است» سوره بقره، آیه ۲۳-۲۴.</ref>. | |||
#{{متن قرآن|أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِثْلِهِ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ}}<ref>«یا می‌گویند (پیامبر) آن را بربافته است، بگو: اگر راست می‌گویید سوره‌ای همگون آن بیاورید و هر کس جز خداوند را می‌توانید فرا خوانید» سوره یونس، آیه ۳۸.</ref>. | |||
#{{متن قرآن|أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ مُفْتَرَيَاتٍ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ}}<ref>«یا می‌گویند که آن (قرآن) را بربافته است (و از خداوند نیست)! بگو اگر راست می‌گویید ده سوره‌ای بربافته مانند آن بیاورید و هر که را هم می‌توانید به جای خداوند، (به یاوری) فرا خوانید» سوره هود، آیه ۱۳.</ref>. | |||
#{{متن قرآن|قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَالْجِنُّ عَلَى أَنْ يَأْتُوا بِمِثْلِ هَذَا الْقُرْآنِ لَا يَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَلَوْ كَانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِيرًا}}<ref>«بگو: اگر آدمیان و پریان فراهم آیند تا مانند این قرآن آورند هر چند یکدیگر را پشتیبانی کنند همانند آن نمی‌توانند آورد» سوره اسراء، آیه ۸۸.</ref>. | |||
نتیجه: در [[آیات]] فوق هماوردطلبی - تَحَدّی - و عجز [[مخالفان]] [[قرآن]]، از آوردن مثل [[قرآن]] نازل شده بر [[پیامبر]]، به رغم کمک به یکدیگر: {{متن قرآن|وَإِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ... * فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَلَنْ تَفْعَلُوا...}}، {{متن قرآن|أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِثْلِهِ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ}}، {{متن قرآن|قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَالْجِنُّ عَلَى أَنْ يَأْتُوا بِمِثْلِ هَذَا الْقُرْآنِ لَا يَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَلَوْ كَانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِيرًا}}، {{متن قرآن|قُلْ فَأْتُوا بِكِتَابٍ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ هُوَ أَهْدَى مِنْهُمَا أَتَّبِعْهُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ * فَإِنْ لَمْ يَسْتَجِيبُوا لَكَ فَاعْلَمْ أَنَّمَا يَتَّبِعُونَ أَهْوَاءَهُمْ}}<ref>«بگو: اگر راست می‌گویید (خود) کتابی از سوی خداوند بیاورید که از آن دو رهنمون‌تر باشد تا من از آن پیروی کنم * پس اگر پاسخت را ندهند بدان که از خواهش‌ها (ی نفس) شان پیروی می‌کنند و گمراه‌تر از آنکه بی‌رهنمودی از خداوند، از خواهش (نفس) خویش پیروی کند کیست؟» سوره قصص، آیه ۴۹-۵۰.</ref> مطرح گردیده است<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۱۹۸.</ref>. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||