بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
== رمضان و مهدویت == | == رمضان و مهدویت == | ||
[[ماه مبارک رمضان]]، نهمین ماه از ماه‌های سال هجری قمری است. در آخرین سال از [[غیبت حضرت مهدی]] {{ع}}، در این ماه رویدادهای عجیبی اتفاق خواهد افتاد. [[امام صادق]] {{ع}} به [[ابوبصیر]] فرمود: ای ابومحمد! پیش از [[قیام]] [[حضرت قائم]] {{ع}} قطعاً پنج نشانه ظاهر خواهد شد، | [[ماه مبارک رمضان]]، نهمین ماه از ماه‌های سال هجری قمری است. در آخرین سال از [[غیبت حضرت مهدی]] {{ع}}، در این ماه رویدادهای عجیبی اتفاق خواهد افتاد. [[امام صادق]] {{ع}} به [[ابوبصیر]] فرمود: ای ابومحمد! پیش از [[قیام]] [[حضرت قائم]] {{ع}} قطعاً پنج نشانه ظاهر خواهد شد، ندایی آسمانی که در [[ماه رمضان]] شنیده می‌‌شود، [[قیام سفیانی]]، [[قیام خراسانی]]، [[کشته شدن نفس زکیه]] و فرورفتن [[لشکر سفیانی]] به [[زمین]] در [[سرزمین بیداء]]<ref>غیبت نعمانی، ص ۲۸۹ و ۲۵۲.</ref>. | ||
[[ابن مسعود]] از [[رسول خدا]] {{صل}} [[روایت]] میکند که فرمود: در [[ماه رمضان]] ( | [[ابن مسعود]] از [[رسول خدا]] {{صل}} [[روایت]] میکند که فرمود: در [[ماه رمضان]] (پیش از ظهور) [[صیحه]] و ندایی (آسمانی) واقع خواهد شد... [[اصحاب]] پرسیدند: ای [[رسول خدا]]، آن [[صیحه]] و ندا چیست؟ حضرت فرمود: آن [[صیحه]]، صدای مهیبی خواهد بود که در [[روز جمعه]]، نیمه [[ماه رمضان]]، نزدیک ظهر واقع می‌‌شود. این در سالی خواهد بود که اولین روز [[ماه رمضان]] نیز [[جمعه]] باشد. این صدای مهیب چنان وحشت‌آور است که هر [[انسان]] [[خواب]] را از [[ترس]] بیدار میکند و هر کسی که نشسته باشد از [[وحشت]] به پا می‌‌خیزد و [[زنان]] پرده‌نشین از سراپرده خود فرار میکنند و بیرون می‌‌آیند. این حادثه در سالی روی خواهد داد که زلزله‌های فراوان رخ می‌‌دهد و سرمایی شدید [[حاکم]] است. در چنین سالی، در نیمه ماه، [[روز جمعه]]، زمانی که [[نماز صبح]] را خواندید، به خانه‌های خود رفته و درها و روزنه‌ها را ببندید و خود را پوشانده و گوش‌های خود را ببندید و زمانی که آن صدای (آسمانی) را شنیدید، [[سجده]] کنید و بگویید {{متن حدیث|سُبْحَانَ الْقُدُّوسِ، سُبْحَانَ الْقُدُّوسِ رَبِّنا}}. بدانید هر کسی چنین کند [[نجات]] خواهد یافت و هر کسی که چنین نکند و به سوی آن صدا بیرون شود، هلاک خواهد شد. در [[روایت]] دیگری فرمود پیش از ظهور حضرت مهدی {{ع}} دو بار [[خورشید]] در [[ماه رمضان]] خواهد گرفت<ref>ملاحم: ص ۴۲ و ۴۶ و ۱۴۳. </ref>. در [[حدیثی]] حضرت فرمود: در [[ماه رمضان]] علامتی در [[آسمان]] خواهد بود، سپس [[مردم]] به [[اختلاف]] و [[نزاع]] برخیزند. هرگاه این حادثه را مشاهده کردید، هر چه توانستی آذوقه ذخیره کن (زیرا [[قحطی]] در پیش خواهد بود)<ref>ملاحم: ص ۴۵.</ref>. | ||
[[امام باقر]] {{ع}} فرمود: در میان [[ماه رمضان]]، [[شب جمعه]] و بیست و سوم، صدای [[جبرئیل]] شنیده خواهد شد. آن صدا [[نام حضرت مهدی]] {{ع}} و نام پدر ایشان را برده و در پی آن صدای [[شیطان]] بلند می‌‌شود که به سوی [[دشمنان]] حضرت فرا می‌‌خواند و [[مردم]] با این دو صدا امتحانی سخت خواهند شد و [[حق]] و [[باطل]] مشخص می‌‌شود<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۵۴. </ref>. [[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: در نیمه [[ماه مبارک رمضان]] زمانی که [[شب جمعه]] باشد دو صدا به گوش خواهد رسید، صدای اول [[جبرئیل]] و صدای دوم [[شیطان]] است که هفتاد هزار نفر بی‌هوش می‌‌شوند و هفتاد هزار نفر نیز [[شنوایی]] خود را از دست خواهند داد و تنها کسانی سالم می‌‌مانند که در خانه خود بمانند و [[پناه]] به [[خدا]] برده و [[سجده]] نمایند و صدا به "[[الله اکبر]]" بلند نمایند<ref>نوائب الدهور: ج ۱، ص ۲۴۰.</ref>. [[امام باقر]] {{ع}} دو نشانه برای ظهور [[حضرت مهدی]] {{ع}} یاد می‌‌نماید و می‌‌فرماید: این دو نشانه از زمان [[هبوط]] [[حضرت آدم]] {{ع}} به [[زمین]] تا آن روز، اتفاق نیفتاده است؛ یکی [[خورشید گرفتگی]] در نیمه [[ماه رمضان]] و دیگری [[ماه گرفتگی]] در روزهای پایانی آن و این حادثه تمام محاسبات ستاره‌شناسان را بر هم خواهد زد<ref>بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۲۱۳.</ref>. | [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: در میان [[ماه رمضان]]، [[شب جمعه]] و بیست و سوم، صدای [[جبرئیل]] شنیده خواهد شد. آن صدا [[نام حضرت مهدی]] {{ع}} و نام پدر ایشان را برده و در پی آن صدای [[شیطان]] بلند می‌‌شود که به سوی [[دشمنان]] حضرت فرا می‌‌خواند و [[مردم]] با این دو صدا امتحانی سخت خواهند شد و [[حق]] و [[باطل]] مشخص می‌‌شود<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۵۴. </ref>. [[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: در نیمه [[ماه مبارک رمضان]] زمانی که [[شب جمعه]] باشد دو صدا به گوش خواهد رسید، صدای اول [[جبرئیل]] و صدای دوم [[شیطان]] است که هفتاد هزار نفر بی‌هوش می‌‌شوند و هفتاد هزار نفر نیز [[شنوایی]] خود را از دست خواهند داد و تنها کسانی سالم می‌‌مانند که در خانه خود بمانند و [[پناه]] به [[خدا]] برده و [[سجده]] نمایند و صدا به "[[الله اکبر]]" بلند نمایند<ref>نوائب الدهور: ج ۱، ص ۲۴۰.</ref>. [[امام باقر]] {{ع}} دو نشانه برای ظهور [[حضرت مهدی]] {{ع}} یاد می‌‌نماید و می‌‌فرماید: این دو نشانه از زمان [[هبوط]] [[حضرت آدم]] {{ع}} به [[زمین]] تا آن روز، اتفاق نیفتاده است؛ یکی [[خورشید گرفتگی]] در نیمه [[ماه رمضان]] و دیگری [[ماه گرفتگی]] در روزهای پایانی آن و این حادثه تمام محاسبات ستاره‌شناسان را بر هم خواهد زد<ref>بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۲۱۳.</ref>. | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
در روایتی از ظاهر شدن نشانه‌ای در [[ماه رمضان]] سخن گفته شده است. این نشانه ستونی از [[آتش]] است که از سوی [[مشرق]] در [[آسمان]] ظاهر خواهد شد. هرگاه چنین نشانه‌ای دیده شد، باید به اندازه یک سال آذوقه ذخیره نمود (زیرا غذا نایاب خواهد شد)<ref>ملاحم: ص ۱۵۹.</ref>. | در روایتی از ظاهر شدن نشانه‌ای در [[ماه رمضان]] سخن گفته شده است. این نشانه ستونی از [[آتش]] است که از سوی [[مشرق]] در [[آسمان]] ظاهر خواهد شد. هرگاه چنین نشانه‌ای دیده شد، باید به اندازه یک سال آذوقه ذخیره نمود (زیرا غذا نایاب خواهد شد)<ref>ملاحم: ص ۱۵۹.</ref>. | ||
[[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "آن [[صیحه آسمانی]] که در [[ماه رمضان]]، | [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "آن [[صیحه آسمانی]] که در [[ماه رمضان]]، پیش از ظهور طنین می‌افکند، در [[شب جمعه]]، شب ٢٣ [[ماه رمضان]] خواهد بود<ref>غیبة طوسی، ص ۲۷۴؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۶۵۰؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۰۴.</ref>. در [[روایات]] آمده وقتی [[سفیانی]] [[خروج]] میکند، سی هزار نفر از [[قبیله کلب]] با او در [[ماه رمضان]] [[بیعت]] میکنند<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۱۰۸۳.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "نشانه پدیده‌های [[ماه رمضان]]، علامتی است در [[آسمان]] که به دنبال آن اختلافی شدید در میان [[مردمان]] پدید می‌آید"<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۸۳۹.</ref>.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۳۱۹-۳۲۰-۳۲۱؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۶۸.</ref> | ||
== پرسش مستقیم == | == پرسش مستقیم == | ||