سوره نازعات: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

سیزدهمین سوره از سوره‌هایی است که با سوگند آغاز می‌گردد (و شامل پنج سوگند پیاپی است). اشاره به داستان [[حضرت موسی]] {{ع}} و سرگذشت این [[جهان]] و آن جهانی فرعون، تأکید بر وقوع حتمی [[روز جزا]] و [[قیامت]] و شرح حالات [[انسان]] در آن [[روز]] و یادآوری این نکته که [[عمر انسان]] در [[دنیا]] نسبت به [[زندگی]] [[آخرت]] بسیار کوتاه و ناچیز است از مطالب این سوره است<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی.</ref>.

[[مفسرین]] در [[تفسیر آیات]] پنج‌گانه {{متن قرآن|وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا }}<ref>«سوگند به بیرون کشندگان (جان کافران) به سختی، و به گیرندگان (جان مؤمنان) به آرامی، و به فرشتگانی که شناورند (و با شتاب فرود می‌آیند)، پس، به فرشتگان پیشگام، آنگاه، به فرشتگان کارگزار» سوره نازعات، آیه ۱-۵.</ref>[[اختلاف]] عجیبی به راه انداخته‌اند، ولی همه آنان اتفاق دارند بر این که پنج سوگند از جانب [[خدای تعالی]] است و بیشترشان گفته‌اند جواب قسم حذف شده و تقدیر [[کلام]] {{عربی|اقسم بالنازعات و اقسم بالناشطات...}} است و معنایش این است که من به این نامبرده‌ها [[سوگند]] میخورم که شما به طور [[یقین]] [[مبعوث]] خواهید شد<ref>المیزان.</ref>.

'''بخش اول:''' [[آیات]] {{متن قرآن|وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ يَقُولُونَ أَئِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ أَئِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُم بِالسَّاهِرَةِ}}<ref>«سوگند به بیرون کشندگان (جان کافران) به سختی، و به گیرندگان (جان مؤمنان) به آرامی، و به فرشتگانی که شناورند (و با شتاب فرود می‌آیند)، پس، به فرشتگان پیشگام، آنگاه، به فرشتگان کارگزار روزی که آن بانگ لرزه‌افکن، به لرزه درآید، بانگی دیگر، از پی آن می‌آید، دل‌هایی در آن روز ترسانند، و دیدگان آنها فرو افتاده‌اند، (امروز) می‌گویند آیا ما به حال نخستین خویش بازگردانده می‌شویم آن هنگام که استخوان‌هایی پوسیده باشیم؟ گفتند: در آن صورت این بازگشتی زیانبار است. تنها نهیبی است یگانه» سوره نازعات، آیه ۱-۱۴.</ref>، [[آیه]] اول تا یازدهم سوگند{{متن قرآن|وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا }}<ref>«سوگند به بیرون کشندگان (جان کافران) به سختی،» سوره نازعات، آیه ۱-۴.</ref> و جواب آن {{متن قرآن| يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ يَقُولُونَ أَئِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ أَئِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً }}<ref> سوره نازعات، آیه ۶-۱۱.</ref> است. در آیات {{متن قرآن|وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ يَقُولُونَ أَئِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ أَئِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً }}<ref> سوره نازعات، آیه ۱-۱۱.</ref> با نظریه بعید بودن [[معاد]] و در آیات {{متن قرآن|قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُم بِالسَّاهِرَةِ}}<ref>«گفتند: در آن صورت این بازگشتی زیانبار است. تنها نهیبی است یگانه، و ناگهان همگان در آن صحرا (ی محشر، حاضر) اند» سوره نازعات، آیه ۱۲-۱۴.</ref> با استهزای [[معاد]] مقابله می‌کند. تأکید بر وقوع معاد در پاسخ به کسانی است که بیان [[قرآن]] را در خصوص [[ترس]] و [[سرافکندگی]] بعیدشماران و سختپنداران نپذیرفته و معاد را به سخره گرفته‌اند و به هشدارهای [[الهی]] توجه نکرده‌اند.

{{پانویس}}