کمیت بن زید اسدی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[امام باقر]] {{ع}} در [[حق]] او [[دعا]] فرمود که: {{متن حدیث|لازِلتَ مُؤَيَّداً بِروحِ القُدُسِ ما ذَبَبتَ عَنّا أهلَ البَيتِ}}. یعنی همواره تا زمانی که از ما [[خاندان]] [[دفاع]] می‌کنی، [[مؤیّد]] به [[روح القدس]] باشی. همچنین [[روایت]] است که در ایّام تشریق، [[خدمت]] [[امام صادق]] {{ع}} رسید و اجازه خواست که دربارۀ آن [[خاندان]] شعری بخواند. حضرت [[اهل بیت]] را جمع کرد تا آنان هم بشنوند. کمیت اشعار خود را خواند و حاضران گریستند. [[امام صادق]] [[دست]] به [[دعا]] بلند کرد و گفت: {{متن حدیث|اللهم اغفر للكميت ما قدّم و ما اخّر و ما اسرّ و ما اعلن و اعطه حتّى يرضى}}<ref>منتهی الآمال، ج۱، ص۲۱۳ (چاپ ۱۳۳۱ شمسی).</ref>؛ خدایا، گذشته و [[آینده]] کمیت را ببخشای و از [[نهان]] و آشکار او در گذر و به او آن [[قدر]] عطا کن تا [[راضی]] گردد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۰۴.</ref>.

==جستارهای وابسته==